Duluth International Airport
Miasto Duluth zakupiło pierwotną własność lotniska w 1929 roku od Saint Louis County. Lotnisko zostało zbudowane na 640 akrach (2,6 km2) ziemi z dwoma pasami startowymi o długości 810 m (2,650 stóp). W 1930 roku, lotnisko zostało poświęcone jako Williamson-Johnson Municipal Airport.
W 1940 roku, Northwest Airlines rozpoczął pierwszy regularny serwis lotniczy do Duluth. Dwa lata później, operacje zostały tymczasowo wstrzymane przez II wojnę światową.
W 1942 roku, trzy pasy startowe zostały utwardzone. Każdy pas był 4,000 stóp (1,200 m) długości, 150 stóp (46 m) szerokości, i pod prawie równymi kątami od siebie, 30, 90 i 130 stopni. Oznaczono je odpowiednio jako pasy startowe 3-21, 9-27 i 13-31. W 1945 roku Korpus Inżynierów wydłużył pasy startowe 9-27 i 3-21 do 1.737 m (5.699 stóp). W 1951 roku USAF wydłużyły pas 9-27 do 2.700 m (9.000 stóp) z przewyższeniem 300 m (1.000 stóp) i wybudowano wieżę kontrolną. Droga startowa 9-27 została przebudowana w 1956 r. i przedłużona w 1966 r. do długości 10 152 stóp (3 094 m).
Oryginalny budynek terminala został zbudowany w 1954 r. na południe od drogi startowej 9-27 i na zachód od drogi startowej 3-21. Powierzchnia użytkowa terminala wynosiła 14 200 stóp kwadratowych (1 320 m2) i posiadał 280 miejsc parkingowych. Budynek ten służył lotnisku przez prawie 20 lat.
W 1961 roku, Duluth Airport Authority Board zmienił nazwę obiektu na Duluth International Airport.
W 1973 roku, nowy budynek terminala i U.S. Customs, International Arrivals Building, zostały ukończone na wschód od pasa startowego 13-31 i otwarte do użytku. Pas startowy 13-31 został skrócony do 2,578 stóp (786 m), aby pomieścić budowę dodatku do budynku przylotów międzynarodowych. W związku z tym droga startowa 13-31 została zamknięta jako droga startowa z powodu przeszkód. W 1980 r. pas 13-31 został ponownie oznakowany, zmniejszając jego szerokość do 23 m (75 stóp), w celu wykorzystania go jako drogi kołowania. W 1989 roku, nowszy budynek terminala i przyległe struktury zostały połączone w jedną całość. Oryginalny budynek terminalu został następnie przebudowany na biura dla lotnictwa ogólnego, FAA i Biura Meteorologicznego USA. W budynku terminala z 1973 roku odbył się ostatni lot 13 stycznia 2013 roku.
W 2013 roku bezpośrednio przed terminalem z 1973 roku wybudowano nowy terminal pasażerski. Ten nowy budynek rozwiązał kilka problemów z poprzednim budynkiem terminala, w tym to, że ogony zaparkowanych samolotów rozciągały się zbyt blisko pasa startowego z powodu zmian w przestrzeni powietrznej FAA wprowadzonych po ukończeniu budynku. W budynku terminala znajdują się toalety i koncesje poza punktem kontroli bezpieczeństwa TSA, co poprzedni terminal stracił, gdy po 11 września wprowadzono procesy kontroli bezpieczeństwa. Pierwszy lot, który opuścił nowy terminal, odbył się 14 stycznia: United Express Flight 5292 do Chicago O’Hare.
30 października 2015 roku nowy terminal został nazwany imieniem zmarłego przedstawiciela Stanów Zjednoczonych Jima Oberstara, który reprezentował okręg kongresowy, w którym leży lotnisko, w latach 1975-2011 i pomógł zabezpieczyć fundusze na obiekt przed jego otwarciem w 2013 roku.
Rampa parkingowa na 370 miejsc z połączeniem skywalk z terminalem została ukończona jesienią 2014 r.
W dniu 23 maja 2019 r., American Airlines rozpoczął dwa razy dziennie usługi do Chicago O’Hare International Airport. American zaprzestał operacji w Duluth w kwietniu 2020 r., powołując się na brak popytu.
W 2020 r. lotnisko otrzymało 5 246 844 USD dotacji federalnej w ramach ustawy CARES.
.