DWDM i CWDM – wyjaśnienie

Słoneczny punkt dla CWDM to do 10 Gigabit Ethernet i 16G Fibre Channel. I jest mało prawdopodobne, że przepustowość wzrośnie poza ten zakres w przyszłości. DWDM jest jednak w stanie obsłużyć protokoły o większej prędkości do 100 Gb/s na kanał, co czyni go bardziej odpowiednią technologią dla protokołów o większej prędkości.

Tradycyjnie komponenty CWDM były tańsze, co czyniło go bardziej popularnym niż DWDM. Obecnie cena obu rozwiązań jest porównywalna. Dzięki wyższym prędkościom, większej pojemności kanałów, większym odległościom i pasywnej sieci DWDM jest technologią wybieraną w instalacjach typu green field.

Aktywne czy pasywne systemy DWDM – na czym polega różnica?

Oba rozwiązania CWDM i DWDM są dostępne jako systemy aktywne lub pasywne.

W pasywnym, niezasilanym rozwiązaniu transceiver xWDM znajduje się bezpośrednio w przełączniku danych. Wyjście z transceivera xWDM łączy się z niezasilanym multiplekserem, który łączy i redystrybuuje, multipleksuje i demultipleksuje różne sygnały. Ponieważ transceiver xWDM znajduje się w przełączniku danych, oznacza to, że cała funkcjonalność xWDM jest wbudowana w przełącznik danych.

Aktywne rozwiązania CWDM/DWDM są samodzielnymi systemami zasilanymi prądem zmiennym lub stałym, oddzielonymi od przełącznika. Zadaniem autonomicznego systemu jest przejęcie optycznego sygnału wyjściowego krótkiego zasięgu z przełącznika światłowodowego lub IP i przekształcenie go w sygnał xWDM długiego zasięgu. Ta konwersja OEO, (optical to electrical to optical), jest obsługiwana przez transponder. Przekształcony sygnał xWDM jest następnie przesyłany za pomocą transceiverów i multiplekserów. Ze względu na oddzielenie rozwiązania transportowego xWDM od rzeczywistego przełącznika, systemy aktywne są również bardziej złożone niż pasywne, wbudowane rozwiązania.