Dzisiaj w historii – 22 czerwca
Znany magik i artysta ucieczek Harry Houdini poślubił Wilhelminę Beatrice Rahner 22 czerwca 1894 roku. Kiedy się poznali, ona występowała jako jedna z Sióstr Kwiatowych w Sea Beach Palace, w West Brighton Beach w Nowym Jorku; on był praktycznie nieznanym magikiem. Partnerzy w pracy i życiu przez następne trzydzieści dwa lata, Houdini nigdy nie próbowali uciec z więzów małżeństwa.
„Houdini: houdinize, vt. Uwolnić lub wydostać się z zamknięcia, więzów lub tym podobnych, jak przez wykręcanie się.”
Funk and Wagnall’s New Dictionary cytowane na Houdini Letterhead. The American Variety Stage: Vaudeville and Popular Entertainment, 1870-1920.
Urodzony w Budapeszcie, na Węgrzech, jako Ehrich Weisz w 1874 roku, przyszły Houdini wyemigrował z rodziną do Appleton, Wisconsin, kiedy miał zaledwie kilka lat. Jego ojciec został zatrudniony jako rabin w tamtejszej żydowskiej kongregacji, ale praca ta trwała tylko kilka lat. Kiedy rodzina z trudem wiązała koniec z końcem, młody Erich Weiss, bo tak brzmiało jego nazwisko, imał się różnych prac niewymagających kwalifikacji i przynajmniej raz uciekł z domu. Wiele historii, z których część jest fantazyjna, krąży wokół początków jego kariery koncertowej. Około 1890 roku, w Nowym Jorku, przyjął nazwisko Harry Houdini, jako część magicznego aktu braci Houdini. Imię to zostało wybrane, aby przywołać reputację Jean-Eugène Robert-Houdina, ojca nowoczesnej magii. Podczas swoich solowych występów jako magik, Houdini pojawiał się w parkach rozrywki, na pokazach i w wodewilu. Zaczął również wzbogacać swój występ o sztuczki z kajdankami.
W pierwszych latach ich małżeństwa, z Beatrice jako asystentką, Houdini reklamował się, że „uciekł z większej ilości kajdanek, manekinów i kajdan na nogi niż jakakolwiek inna żyjąca istota ludzka”. Do 1899 roku „Król Kajdanek” zrezygnował z magii i wyjechał na europejskie tournée, gdzie został okrzyknięty genialnym „eskapologiem”.”
W 1904 roku Houdini powrócił triumfalnie do Ameryki. Przez następne piętnaście lat doskonalił serię niesamowitych wyczynów, w tym wydostanie się z celi więziennej zamachowca na prezydenta Charlesa Guiteau, ucieczkę z wypełnionej wodą puszki po mleku i wykonanie słynnej na cały świat procedury tortur wodnych. W 1910 roku powrócił do magii i wkrótce został uznany za mistrza magii oraz genialnego uciekiniera. W 1918 roku setki ludzi płakały, gdy Houdini sprawił, że ważący 10 000 funtów słoń zniknął na jasno oświetlonej scenie nowojorskiego Hippodrome Theater.
W latach dwudziestych Houdini próbował swoich sił w filmie, ale przede wszystkim poświęcił się demaskowaniu fałszywych mediów – kampania ta zaowocowała nagłośnionym konfliktem z pisarzem tajemnic i spirytystą Sir Arthurem Conanem Doylem. Jako performer i autopromotor, Houdini przeniósł swoją antyspirytualistyczną krucjatę na scenę. W obecności setek widzów ujawnił techniki, jakich używają medium do „komunikacji” ze zmarłymi, a w 1924 roku napisał książkę „Magik wśród duchów”.
Zamożni i znani na całym świecie Beatrice i Harry Houdini świętowali 20. rocznicę ślubu w 1914 roku na pokładzie statku S.S. Imperator linii Hamburg-America Line. Pasażer Theodore Roosevelt był tak zdumiony występem Houdiniego na pokładzie statku, że zaprosił go na spotkanie ze swoimi wnukami. Pięć lat później para uczciła swoją srebrną rocznicę uroczystym przyjęciem w hotelu Alexandria. Ich małżeństwo trzymało się mocno aż do nagłej śmierci Houdiniego w Halloween 31 października 1926 roku. „Geniusz ucieczki” miał zaledwie pięćdziesiąt dwa lata.
