James Brown Family Feud: Inside a 12-Year Fight Over Bigamy, DNA Tests and Copyright Law

Ale Hynie nie było w testamencie Browna, ponieważ nigdy go nie zaktualizował podczas ich związku. Złożyła petycję, aby to naprawić po jego śmierci.

Kwestia bigamii po bigamii częściowo wyjaśnia długowieczność sprawy probacyjnej, która podróżowała w górę obwodu apelacyjnego, w dół ponownie, i w górę jeszcze raz, gdy sędziowie w Południowej Karolinie zmagali się z implikacjami małżeństwa kogoś z kimś innym, żonatym z jeszcze innym. W lipcu sąd apelacyjny Karoliny Południowej potwierdził decyzję, że ponieważ stan nie uznaje małżeństw bigamicznych, Hynie i Ahmed nigdy nie byli tak naprawdę małżeństwem. Dlatego Hynie „nie miała przeszkód do zawarcia ważnego małżeństwa z Brownem”, orzekł sąd.

W międzyczasie jest jeszcze syn, Jakub II, który, podobnie jak jego matka, nie został uwzględniony w testamencie Browna. Wątpliwości dotyczące jego pochodzenia wynikają z tego, że w latach 80-tych Brown poddał się wazektomii, aby uniknąć pozwów o ojcostwo – a James II był jedynym dzieckiem Browna urodzonym w następstwie tego zdarzenia.

James II okazał się synem po przejściu testu DNA – dwukrotnie. Istnieją utrzymujące się złe przeczucia dotyczące zmuszania go do pójścia tak daleko. W briefie sądowym z 11 września, prawnik administratora James Brown Estate zauważył, że kilka innych dzieci Browna „nie poddało się protokołowi DNA probanta.”

Ale oczywiście walka się nie skończyła. Nie ustaje apelacja, w której inne dzieci Browna argumentują, że historia pakistańskich żon Ahmeda opiera się na niedopuszczalnych pogłoskach, bez jakiegokolwiek odkrycia prawdziwych faktów. „Jesteśmy bardzo optymistyczni, że status małżeński Tomi Rae zostanie szybko uchylony przez Sąd Najwyższy Karoliny Południowej, ponieważ jest on sprzeczny z prawem na tak wielu poziomach,” mówi Marc Toberoff, adwokat reprezentujący obecnie dziewięciu spadkobierców Jamesa Browna.

W styczniu, ci spadkobiercy – Deanna Brown-Thomas, Yamma Brown, Kenisha Brown, Michael D. Brown, Nicole C. Brown, Jeanette Bellinger, Sara Fegan, Ciara Pettit i Cherquarius Williams – złożyli osobną skargę w Kalifornii. Pozew został przeniesiony do sądu federalnego w Karolinie Południowej (Brown urodził się w Barnwell w Karolinie Południowej). W pozwie Hynie jest oskarżona o „rozpoczęcie serii obłudnych machinacji biznesowych mających na celu pozbawienie dzieci Browna ich praw do muzyki Browna zgodnie z ustawą o prawach autorskich.”

Aby zrozumieć podstawę i znaczenie pozwu, trzeba najpierw wiedzieć co nieco o coraz ważniejszej sferze prawa autorskiego, znanej jako prawa do zakończenia. W latach 70-tych, Kongres przedłużył okres obowiązywania prawa autorskiego. Czyniąc to, ustawodawcy zdecydowali się uznać, że wielu autorów, którzy stworzyli dzieła na wczesnym etapie swojej kariery, scedowali prawa na wydawców bez większej siły przetargowej. Tak więc autorzy – lub ich spadkobiercy – mogli wypowiedzieć te umowy 35 lat po opublikowaniu ich dzieła i odzyskać prawa w późniejszych latach obowiązywania praw autorskich. Wielu autorów piosenek, w tym Bob Dylan, Tom Petty, Prince i David Byrne, albo tak zrobiło, albo groziło, że tak zrobi, renegocjując umowy dotyczące tantiem. Biorąc pod uwagę rok (1978), w którym prawo weszło w życie oraz 35-letni okres oczekiwania, prawa do rozwiązania umowy dopiero zaczynają wywierać duży wpływ w sprawach probacyjnych i nie tylko (np. rozwody celebrytów).

Jako żyjący małżonek, Hynie byłaby uprawniona do 50 procent udziału w rozwiązaniu umowy, a pozostałe 50 procent byłoby dzielone przez żyjące dzieci (lub wnuki, jeśli dziecko nie żyje). Co ważne, ze względu na swój ogromny udział, Hynie jest w stanie zawetować każdy ruch mający na celu odzyskanie praw do piosenki. I oczywiście, jeśli nie dojdzie do rozwiązania umowy, to zgodnie z obowiązującymi umowami wydawniczymi tantiemy trafiają do masy spadkowej, która rozdziela pieniądze zgodnie z testamentem Browna i ewentualnymi zmianami wprowadzonymi przez sąd. Przed śmiercią Brown przeznaczył część swojego majątku na cele charytatywne. Według majątku, chociaż zamiarem było przekazanie pieniędzy na stypendia dla potrzebujących dzieci, „do tej pory ani jeden grosz nie został przeznaczony na te stypendia, ponieważ spór sądowy trwa nadal.”

W nowym pozwie, dzieci Browna (poza Jamesem II) opowiadają o walce o małżeństwo i ojcostwo, chociaż twierdzą, że nie starają się „ponownie rozstrzygnąć” statusu Hynie i Jamesa II jako żyjącego małżonka i dziecka, przynajmniej w pozwie federalnym. Najnowsza sprawa skupia się najbardziej na „zakulisowych umowach”.

Począwszy od 2013 roku, zgodnie ze skargą, konsultant dla majątku próbował nakłonić dzieci do podpisania rezygnacji z ich interesów związanych z zakończeniem praw autorskich w zamian za płatności gotówkowe. Stwierdza skarga: „Pozwani celowo ukryli podstępną naturę tych propozycji, orkiestrując swoją kampanię nacisku poprzez go-betweens, którzy fałszywie twierdzili, że pracują w najlepszym interesie Powodów.”

W czasie, gdy administratorzy spadku rzekomo opracowywali plan pozbawienia dzieci ich praw do praw autorskich, Hynie i James II powiadomili Warner/Chappell Music, wydawcę i posiadacza praw do katalogu Jamesa Browna, że korzystają z praw do praw autorskich do 138 kompozycji Browna. Dwójka nie poinformowała pozostałych spadkobierców.

W 2015 roku, kontynuuje skarga, Hynie doszła do porozumienia z Warner/Chappell na kwotę 1,875 miliona dolarów, aby przenieść prawa do pięciu piosenek. Pozwane dzieci twierdzą, że umowa została spisana w sposób, który pozostawia nienaruszoną strukturę tantiem, która faworyzowała majątek na niekorzyść dzieci Browna. Hynie, której status jako żyjącego małżonka nie jest już kwestionowany przez majątek dzięki ugodzie, jest zasadniczo oskarżona o przekazanie rodzinie uprawnień do zakończenia praw autorskich. Dzieci i wnuki, przeczuwając, że zostały w dużej mierze odsunięte od sprawy, uważają, że zakulisowe załatwianie spraw śmierdzi pod niebiosa.

Jak to się wszystko może skończyć?

Hynie i zarządcy majątku starają się o oddalenie sprawy, argumentując, że dzieci tak naprawdę chcą powtórzyć wiele kwestii, które były już rozpatrywane w sądzie spadku i w apelacji. Mówią, że dzieci „nie osiągnęły swoich celów” w poprzednich postępowaniach i używają tego jako „kopii zapasowej”. Twierdzą, że spór nie należy do sądu federalnego, i że prawo autorskie nie przewiduje żadnych środków zaradczych, aby unieważnić rodzaje umów, o których mowa.

Ta sprawa może potencjalnie naruszyć dynamikę rodziny i typowy podział majątku zmarłych muzyków (i innych autorów). Jeśli prawo autorskie uniemożliwia wstępne przypisanie praw do rozwiązania umowy, czy żyjący małżonek może zawierać umowy wstępnie przypisujące wpływy z rodzinnych interesów związanych z rozwiązaniem umowy? Czy żyjący małżonek może odciąć innych spadkobierców, zawierając umowy z osobami trzecimi, aby nie korzystać z praw do zakończenia? Czy z powodu tych dziwnych tajemnic prawnych majątki autorów muszą być teraz rozstrzygane na innym forum prawnym niż wszyscy inni w kraju? Jak ci, którzy obecnie planują majątki dla autorów, zwłaszcza tych z dużymi rodzinami, ewentualnie nawigować szaleństwo w zasięgu ręki, aby zapobiec więcej dekadowych wojen prawnych?

” staje się coraz większą sprawą”, mówi Zia Modabber, partner zarządzający w firmie prawniczej Katten, która kilka lat temu prowadziła spór o zakończenie praw autorskich z udziałem Smokey’a Robinsona i jego byłej żony. „Wiele utworów muzycznych ukazuje się już na tyle długo, że wypowiedzenie praw autorskich pojawia się po raz pierwszy. Będzie tego coraz więcej. A zasady i fakty są tak skomplikowane, że robi się bardzo nieporządnie.”

Ta historia pojawiła się po raz pierwszy w wydaniu z 3 października magazynu The Hollywood Reporter. Aby otrzymać magazyn, kliknij tutaj, aby się zapisać.