Jim Morrison

Jim Morrison: biografia

Jim Morrison był charyzmatycznym, wyjątkowym i utalentowanym muzykiem. Pomimo jego wczesnej śmierci, stał się legendą w świecie muzyki rockowej i nadal jest ikoną dzisiaj, prawie 50 lat po jego odejściu.

Jego grupa The Doors przeszła do historii światowej kultury muzycznej. Jim Morrison to niepowtarzalny urok, niezapomniany głos i destrukcyjny styl życia, który doprowadził go do przedwczesnej śmierci.

Przyszła gwiazda urodziła się w Melbourne na Florydzie 8 grudnia 1943 roku. Rodzice mieli korzenie irlandzkie, angielskie i szkockie. Ojciec, George Stephen Morrison, został admirałem; matka nazywała się Clara Virginia. W rodzinie było troje dzieci: Jim, Anne i Andrew.

Nauczyciele podziwiali młodego Morrisona za inteligencję (IQ chłopca wynosiło 149); potrafił oczarować każdego. Wody płyną jednak głęboko: Jim lubił kłamać i opanował tę umiejętność do najwyższego stopnia; poza tym lubił okrutne psoty i często robił je młodszemu bratu.

Z powodu obowiązków wojskowych ojca rodzina musiała się często przeprowadzać. Kiedy Jim miał cztery lata, był świadkiem strasznego wypadku samochodowego z udziałem ciężarówki przewożącej rdzennych Amerykanów w Nowym Meksyku. Jak twierdzi muzyk, po raz pierwszy w życiu zobaczył martwe ciała we krwi i poznał strach; był pewien, że dusze zmarłych weszły w jego ciało.

Mały Jim uwielbiał czytać i preferował dzieła filozofów i poetów symbolistów; nie były one łatwe do zrozumienia. Ulubionym pisarzem chłopca był Friedrich Nietzsche. Później nauczyciel Morrisona opowiadał dziennikarzom, że często chodził do Biblioteki Kongresu, by upewnić się, że książki, o których mówili jego uczniowie, istnieją. Poza tym niedoszły gwiazdor pisał wiersze, a w wolnych chwilach rysował niestosowne karykatury.

Jima nie męczyły częste przeprowadzki i adaptacja do nowych miejsc. W 1962 roku 19-letni młodzieniec wyjechał do Tallahassee i zapisał się na Florida State University.

Nie spodobało mu się jednak miasto i postanowił coś zmienić; Wyjechał do Los Angeles i zaczął studiować kinematografię na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Wykładali tam Josef von Sternberg i Stanley Kramer, studiował tam również młody Francis Ford Coppola.

Muzyka

Morrison nie przykładał się do nauki. Zapoznał się ze sztuką Hieronima Boscha i renesansem, a także aktorstwem i kinematografią, ale to wszystko było tylko tłem. Inteligencja Jima pomogła mu osiągnąć sukces akademicki, ale od głębokiej nauki wolał alkohol i imprezy.

To właśnie wtedy pojawił się pomysł stworzenia grupy rockowej. Młody człowiek napisał nawet o tym do ojca, ale ten odebrał to jako kiepski, impulsywny żart. Niestety, relacje z rodzicami pogorszyły się; gdy muzyk był o nich pytany, mówił dziennikarzom, że nie żyją. Rodzice nie chcieli też udzielać wywiadów na temat syna, nie zmienili zdania po latach.

Podobnie jak rodzice, nauczyciele i koledzy ze studiów nie widzieli w Jimie artysty. Absolwenci UCLA mieli tworzyć własne filmy, a Morrison włożył wysiłek w swój ostatni projekt. Nikt jednak nie docenił jego wartości artystycznej. Młody człowiek zamierzał rzucić studia na kilka tygodni przed ich zakończeniem, ale nauczyciele przekonali go, by nie decydował się na ten nierozważny krok.

Pomimo tego wszystkiego Uniwersytet Kalifornijski przyniósł pewne korzyści: młody talent poznał tam Raya Manzarka; przyjaciele wspólnie zorganizowali kultową grupę The Doors.

The Doors

Wkrótce do zespołu dołączyli perkusista John Densmore i jego przyjaciel, gitarzysta Robby Krieger. Nazwa zespołu wzięła się z książki Aldousa Huxleya (Brave New World) The Doors of Perception – oczywiście był to pomysł Jima. Artysta chciał stać się drzwiami percepcji dla swoich fanów, przyjaciele się zgodzili.

Pierwsze miesiące nie przyniosły szczęścia: większość muzyków była amatorami, a Morrison czuł się na scenie nieśmiały i zakłopotany. Przez cały koncert odwracał się plecami do publiczności, co więcej, nadal spożywał alkohol i narkotyki i nie wahał się chodzić na swoje występy pijany.

Ludzie nazywali go „tym owłosionym facetem”. Charyzma Morrisona była fascynująca i działała nawet wtedy, gdy był odwrócony plecami do publiczności; gdy występ grupy był nieudany, dziewczyny nadal lubiły tajemniczego solistę i jego hipnotyzujący głos.

Wkrótce producent Paul A. Rothchild zauważył The Doors i zaproponował im kontrakt z Elektra Records.

Pierwszy album, The Doors, ukazał się w 1967 roku; „Alabama Song”, „Light My Fire” i inne utwory podbiły muzyczne listy przebojów i przyniosły dużą popularność. Muzyk nadal zażywał substancje, być może to one przyczyniły się do tajemniczego fleuru w jego piosenkach.

Inspirująca i hipnotyzująca, ikona milionów stawała się coraz niższa. W ostatnich latach Jim przybrał na wadze, walczył z policjantami, a nawet został aresztowany podczas jednego z koncertów; pojawił się pijany na scenie i rzucił się na publiczność. Robby Krieger musiał dokończyć single i albumy – frontman nie był w stanie tego zrobić.

Życie osobiste

Jim Morrison cieszył się popularnością wśród kobiet. Na temat romansów artysty krążyło wiele spekulacji, a duża część z nich mogła być prawdziwa. W 1969 roku piosenkarz poznał redaktorkę magazynu muzycznego Patricię Kennealy. W następnym roku kochankowie wzięli celtycki ślub: kobieta była wielbicielką kultury celtyckiej.

To wydarzenie podsyciło zainteresowanie ludzi artystą; oskarżano go o okultyzm. Choć para nigdy nie wzięła oficjalnego ślubu, Jim zawsze powtarzał, że kocha Patricię, a ich dusze zawsze będą połączone.

Śmierć

Wiosną 1971 roku Jim wraz ze swoją przyjaciółką Pamelą Courson pojechał do Paryża; Morrison zamierzał tam odpocząć i pracować nad książką poetycką. W ciągu dnia pili alkohol, a wieczorem zażywali heroinę.

Muzyk poczuł się w nocy chory, ale odmówił wezwania karetki; Pamela poszła spać. 3 lipca 1971 roku, o 5 rano, znalazła martwe ciało Morrisona w wannie pełnej gorącej wody.

Było wiele wersji tego, jak zmarł frontman The Doors. Niektórzy uważali, że było to samobójstwo; inni twierdzili, że FBI zainscenizowało śmierć, aby walczyć z wpływową postacią hippisowską; były też teorie o dilerze narkotyków, którego heroina była zbyt mocna dla mężczyzny. Pamela Courson była jedynym świadkiem, którego słowa mogły wyjaśnić sytuację, ale zmarła z przedawkowania trzy lata później.

Grób ikonicznego artysty znajduje się na cmentarzu Père Lachaise w Paryżu. Jest to ważne miejsce dla fanów grupy, niektórzy z nich pisali nawet słowa miłości na sąsiednich grobach. Jim został zaliczony do Klubu 27, zrzeszającego sławnych ludzi, którzy zmarli w wieku 27 lat; Kurt Cobain, Jimi Hendrix i inni.

Siedem lat po śmierci Morrisona ukazał się studyjny album An American Prayer: Jim czytał wiersze do rytmicznej muzyki.

Do chwili śmierci wartość netto muzyka wynosiła 400 000 dolarów.

Dyskografia:

• The Doors (styczeń 1967)
• Strange Days (październik 1967)
• Waiting for the Sun (lipiec 1968)
• The Soft Parade (lipiec 1969)
• Morrison Hotel (luty 1970)
• L.A. Woman (kwiecień 1971)
• An American Prayer (listopad 1978)

.