Kalkulator korekcji odwodnienia

Obliczyć ilość płynów podawanych dożylnie potrzebnych do skorygowania odwodnienia izonatremicznego, hiponatremicznego lub hipernatremicznego.

Przed rozpoczęciem korekcji odwodnienia należy skorygować wstrząs i leczyć napady hiponatremiczne. Należy rozważyć bieżące straty i odpowiednio je uzupełnić. Zachować ostrożność w przypadku dużych i nie-dziecięcych pacjentów.

Płyny podtrzymujące są obliczane na podstawie metody Hollidaya-Segara. Sód i potas w dawkach podtrzymujących oblicza się na podstawie masy ciała na dobę: odpowiednio 3 mEq/kg/dobę i 2 mEq/kg/dobę.

Płyny niedoborowe oblicza się w oparciu o stopień odwodnienia. W odwodnieniu hipernatremicznym, część płynów deficytowych stanowi deficyt wolnej wody (4 mL/nadmiar Na+ w mEq/kg). Deficyt sodu i potasu oblicza się na podstawie pozostałego deficytu płynów: odpowiednio 0,6 * 145 mEq/L i 0,4 * 150 mEq/L.

Korekcja odwodnienia izotonicznego i hiponatremicznego zastępuje pierwszą połowę deficytu w pierwszej trzeciej części przerwy w podawaniu. Korekta odwodnienia hipernatremicznego wymaga korekty pierwszej połowy deficytu wody wolnej w ciągu pierwszych 24 godzin.

Ostatnia linia (linie) schematu podawania płynów jest „linią dolną”. Wybierz odpowiedni, dostępny płyn dożylny, który odpowiada określonym stężeniom i podawaj go z określoną szybkością w określonych odstępach czasu. Należy rozważyć użycie buforów, takich jak octanowy lub fosforanowy, jeśli jest to właściwe.

Obliczenia na podstawie podręcznika Harriet Lane.

Obliczenia na podstawie podręcznika Harriet Lane.