Kości ramienia i ręki

Ciąg dalszy z powyższego…

Obojczyk (kość obojczykowa) i łopatka (kość ramienna) tworzą punkt zaczepienia między ramieniem a klatką piersiową. Obojczyk, którego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego klucz, to długa kość, która łączy łopatkę z mostkiem (kością piersiową) klatki piersiowej. Znajduje się on tuż pod skórą w odcinku piersiowym, pomiędzy barkiem a podstawą szyi. Obojczyk jest lekko zakrzywiony jak litera S i ma około pięciu centymetrów długości. Obojczyk tworzy dwa stawy – mostkowo-obojczykowy z mostkiem oraz akromiobojczykowy z panewką łopatki. Obojczyk umożliwia ruch obrotowy stawu ramiennego, pozostając jednocześnie połączony z kośćmi klatki piersiowej.

Za obojczykiem znajduje się łopatka, płaska, trójkątna kość położona bocznie od kręgosłupa piersiowego w grzbietowej części ciała. Łopatka tworzy dwa stawy – obojczykowo-barkowy (AC) z obojczykiem oraz staw ramienny (humeroscapular) z kością ramienną. Na bocznym końcu łopatki znajduje się panewka stawu ramiennego, w której umieszczony jest staw kulisty. Do łopatki przyczepia się wiele mięśni, które poruszają ramieniem, w tym mięsień trapezowy, mięsień deltoidalny, mięsień romboidalny i mięśnie mankietu rotatorów.

Kość ramienna jest jedyną kością ramienia. Jest to długa, duża kość, która rozciąga się od łopatki w ramieniu do kości łokciowej i promieniowej w dolnej części ramienia. Proksymalny koniec kości ramiennej, znany jako głowa, jest okrągłą strukturą, która tworzy kulę stawu ramiennego typu „ball-and-socket”. Na swoim dystalnym końcu kość ramienna tworzy szeroki, cylindryczny wyrostek, który styka się z kością łokciową i promieniową, tworząc wewnętrzny zawias stawu łokciowego. Mięśnie piersiowy, dwugłowy ramienia, mięsień latissimus dorsi i mankiet rotatorów przyczepiają się do kości ramiennej, aby obracać, podnosić i opuszczać ramię w stawie barkowym.

Nasze przedramię zawiera dwie długie, równoległe kości: łokciową i promieniową. Kość łokciowa jest dłuższą i większą z tych dwóch kości, znajdującą się po przyśrodkowej (palec wskazujący) stronie przedramienia. Jest ona najszersza na swoim końcu bliższym i znacznie zwęża się na końcu dalszym. Na swoim proksymalnym końcu kość łokciowa tworzy zawias stawu łokciowego z kością ramienną. Koniec kości łokciowej, zwany olecranon, wystaje poza obręb kości ramiennej i stanowi kostny wierzchołek kości łokciowej. Na swoim dystalnym końcu, kość łokciowa tworzy staw nadgarstkowy z kością promieniową i nadgarstkami.

W porównaniu z kością łokciową, kość promieniowa jest nieco krótsza, cieńsza i znajduje się po przyśrodkowej stronie przedramienia. Promień jest najwęższy przy łokciu i rozszerza się w kierunku nadgarstka. Na swoim bliższym końcu, zaokrąglona głowa kości promieniowej tworzy część obrotową stawu łokciowego, która umożliwia rotację ramienia i ręki. W części dystalnej kość promieniowa jest znacznie szersza od kości łokciowej i stanowi większą część stawu nadgarstkowego wraz z kością łokciową i nadgarstkiem. Dystalny koniec kości promieniowej również obraca się wokół kości łokciowej, kiedy ręka i przedramię obracają się.

Pomimo tego, że jest to tak mały obszar ciała, ręka zawiera dwadzieścia siedem małych kości i wiele elastycznych stawów.

• Kości nadgarstka to grupa ośmiu kości w kształcie sześcianu w proksymalnym końcu ręki. Tworzą one staw nadgarstkowy z kością łokciową i promieniową przedramienia, a także tworzą połączenia z kośćmi śródręcza dłoni. Nadgarstki tworzą ze sobą wiele małych stawów ślizgowych, które zapewniają dodatkową elastyczność nadgarstka i dłoni.
• Pięć długich, cylindrycznych kości śródręcza tworzy kości podporowe dłoni. Każda kość śródręcza tworzy staw z kośćmi nadgarstka i kolejny staw z paliczkiem bliższym palca. Kości śródręcza są zdolne do przywodzenia w celu rozstawienia palców i dłoni oraz przywodzenia w celu zbliżenia palców i dłoni. Śródręcze zapewnia również elastyczność dłoni podczas chwytania przedmiotu lub podczas dotykania kciuka i palca wskazującego razem.
• Paliczki (liczba pojedyncza: phalanx) to grupa czternastu kości, które wspierają i poruszają palcami. Każdy paliczek zawiera trzy paliczki – bliższy, środkowy i dalszy – z wyjątkiem kciuka, który zawiera tylko paliczek bliższy i dalszy. Paliczki są kośćmi długimi, które tworzą między sobą stawy zawiasowe, a także stawy kłykciowe (owalne) z kośćmi śródręcza. Stawy te pozwalają na zgięcie, rozciągnięcie, przywiedzenie i przywiedzenie paliczków.

Nasze ramiona i dłonie wymagają równowagi siły i zręczności, aby wykonywać różne zadania, takie jak podnoszenie ciężkich pudeł, pływanie, gra na instrumencie muzycznym i pisanie. Stawy ramienia i ręki pozwalają na szeroki zakres ruchu przy jednoczesnym zachowaniu siły kończyny górnej. Wiele mięśni szkieletowych przyczepia się do tych kości i naciąga je, aby poruszać nimi z siłą, szybkością i dokładnością. Podobnie jak wszystkie kości ciała, kości kończyny górnej pomagają organizmowi w utrzymaniu homeostazy poprzez magazynowanie minerałów i tłuszczów oraz poprzez produkcję komórek krwi w czerwonym szpiku kostnym.