Krucjata dziecięca (1963)
Mimo, że Ruch Praw Obywatelskich był aktywny pod przywództwem dr Martina Luthera Kinga, postępy były niewielkie. Po kilku ważnych zwycięstwach prawnych, ruch zaczynał pogrążać się w stagnacji. Prezydent Kennedy odmówił poparcia ustawy o prawach obywatelskich i dr Kingowi kończyły się możliwości. Spojrzał na Birmingham, gdzie Afroamerykanie żyli w segregacji i strachu jako obywatele drugiej kategorii. W styczniu 1963 roku, Dr King przybył, aby zorganizować protesty bez użycia przemocy, takie jak marsze i sit-ins. Celem było uzyskanie reakcji ze strony rasistowskich urzędników, która nie tylko uwypukliłaby niesprawiedliwość południa, ale także przyciągnęła uwagę i wsparcie całego kraju. Plan się nie powiódł, ponieważ władze przyjęły jego nieagresywne podejście. Podjęto więc drastyczne środki, zanim dr King porzucił Birmingham. Zamiast tego dzieci miały wziąć udział w marszu. W czasie marszu prawdziwe Południe pokazało swoje paskudne oblicze, dając Dr Kingowi i Ruchowi Praw Obywatelskich wstrząs i dźwignię potrzebną do osiągnięcia ostatecznego celu. „Na całym świecie ludzie słyszeli historie i widzieli zdjęcia z tego, co działo się w Birmingham”. – Cynthia Levinson „Myślę, że byliśmy punktem zwrotnym, który spowodował pewne zmiany w społeczeństwie. Myślę, że naród był tak oburzony tym, jak traktowano dzieci w ruchu bez przemocy, że poruszyło to serca ludzi, którzy w przeciwnym razie mogliby nie zauważyć, co się dzieje.” Janice Kelsey Reakcja federalna Przed Marszem Dziecięcym reakcja federalna była ograniczona w dążeniu do zachowania równowagi między władzą federalną a prawami stanowymi. Marsz Dziecięcy odegrał kluczową rolę, jeśli chodzi o rzeczywiste położenie kresu segregacji. Nagłośnienie w mediach niesprawiedliwości południowego prawa i kultury sprawiło, że trudna sytuacja południowych Afroamerykanów znalazła się na scenie narodowej. Prezydent Kennedy nie mógł uniknąć tej kwestii i 11 czerwca 1963 roku przedstawił swoje zamiary ustanowienia nowego federalnego ustawodawstwa dotyczącego praw obywatelskich i zakończył segregację w Birmingham.
„To nie jest kwestia sekcji … Ani nie jest to kwestia partyzancka … To nie jest nawet kwestia prawna lub legislacyjna sama … Jesteśmy konfrontowani przede wszystkim z kwestią moralną.” Prezydent Kennedy, 11 czerwca 1963 roku
„Głęboko w Ameryce, ponieważ twoja skóra jest ciemna, nie możesz zjeść lunchu w restauracji otwartej dla publiczności. Jeśli nie może posłać swoich dzieci do najlepszej dostępnej szkoły publicznej, jeśli nie może głosować na urzędników publicznych, którzy go reprezentują, jeśli, krótko mówiąc, nie może cieszyć się pełnym i wolnym życiem, którego wszyscy pragniemy – to kto z nas może być zadowolony z tego, że kolor jego skóry został zmieniony i stanąć na jego miejscu? Kto z nas byłby wtedy zadowolony z rad cierpliwości i zwłoki?” Prezydent John F. Kennedy, 1963