Marsha M. Linehan

Po opuszczeniu Uniwersytetu Loyola, Linehan rozpoczęła staż podoktorski w The Suicide Prevention and Crisis Service w Buffalo, Nowy Jork w latach 1971-1972. W tym czasie Linehan pełniła również funkcję adiunkta na Uniwersytecie w Buffalo, State University of New York. Po ukończeniu studiów w Buffalo Linehan odbyła staż podoktorski w zakresie modyfikacji zachowań na Uniwersytecie Stony Brook. W 1973 roku Linehan powróciła do swojej macierzystej uczelni Loyola University, gdzie do 1975 roku pracowała jako adiunkt. W tym samym czasie Linehan pracowała również jako asystentka profesora psychologii na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie w latach 1973-1977.

W 1977 roku Linehan podjęła pracę na Uniwersytecie Waszyngtońskim jako adiunkt na wydziale Psychiatrii i Nauk o Zachowaniu. Obecnie Linehan jest profesorem psychologii oraz profesorem psychiatrii i nauk behawioralnych na Uniwersytecie Waszyngtońskim, a także dyrektorem Kliniki Badań Behawioralnych i Terapii.

Linehan jest przeszłym prezesem Association for the Advancement of Behavior Therapy, członkiem zarówno American Psychological Association, jak i American Psychopathological Association oraz dyplomowanym członkiem American Board of Behavioral Psychology.

Linehan opracowała dialektyczną terapię behawioralną (DBT) – odmianę tradycyjnej terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) z elementami akceptacji i mindfulness, w wyniku własnej choroby psychicznej. W 1967 roku, gdy modliła się w małej katolickiej kaplicy w Chicago. Powiedziała:

Jednej nocy klęczałam tam, patrząc w górę na krzyż, a całe miejsce stało się złote – i nagle poczułam, że coś zbliża się w moją stronę …. To było takie migotliwe doświadczenie, a ja po prostu pobiegłam z powrotem do mojego pokoju i powiedziałam: 'Kocham siebie'. To był pierwszy raz, kiedy pamiętałam, że mówię do siebie w pierwszej osobie. Czułam się odmieniona.