Nadużycia słowne i molestowanie w miejscach publicznych

Niniejsze streszczenie nie obejmuje wszystkich możliwych sytuacji, ale ma na celu przedstawienie niektórych możliwych przestępstw, które mogą zostać popełnione. Nie powinno być traktowane jako porada prawna i nie ma być wyczerpującym opisem tego obszaru prawa.

Policja jest odpowiedzialna za zbadanie zarzutu popełnienia przestępstwa. W przypadku popełnienia szeregu istniejących przestępstw – w tym molestowania i naruszenia porządku publicznego – i gdy takie przestępstwo było motywowane wrogością na tle rasowym lub religijnym lub gdy towarzyszyła mu wrogość na tle rasowym lub religijnym w bezpośrednim związku z popełnieniem przestępstwa, popełniane jest odrębne przestępstwo na tle rasowym lub religijnym, które podlega wyższej karze. Dalsze szczegóły znajdują się w wytycznych opublikowanych przez CPS na tej stronie internetowej. W przypadku tych przestępstw, które nie zostały uwzględnione, ale w których występuje wrogość lub wroga motywacja w stosunku do rasy lub religii, lub też wrogość lub wroga motywacja w stosunku do niepełnosprawności, orientacji seksualnej lub transseksualności, musi to być traktowane jako okoliczność obciążająca przy wydawaniu wyroku i jako takie stwierdzone na posiedzeniu jawnym.

Należy pamiętać, że każde przestępstwo niefizyczne – takie jak te przedstawione poniżej – które może być popełnione osobiście na ulicy, może być również popełnione online.

Przestępstwa porządku publicznego

1. Przestępstwa te, sprzeczne z Ustawą o Porządku Publicznym z 1986 roku, odnoszą się do grożenia, obelżywych lub znieważających słów lub zachowań, lub wyświetlania widocznych przedstawień, które:

• Mogą wywołać strach lub sprowokować natychmiastową przemoc: sekcja 4;
• Umysłowo powodują nękanie, alarm lub niepokój: sekcja 4A; lub
• Mogą powodować nękanie, alarm lub niepokój (tylko słowa lub zachowanie zagrażające lub obraźliwe): sekcja 5.

2. Obroną w przypadku sekcji 4A i sekcji 5 jest wykazanie przez oskarżonego, że jego zachowanie było rozsądne, co należy interpretować zgodnie z wolnością słowa i innymi swobodami. Jeżeli te wolności są zaangażowane, należy w przekonujący sposób przedstawić uzasadnienie dla ingerencji (przez oskarżenie) w nie. Ściganie może nastąpić tylko wtedy, gdy jest to konieczne i proporcjonalne.

3. Dalsze szczegóły znajdują się w pełnych wytycznych opublikowanych w sekcji Prosecution Guidance na tej stronie.

Przestępstwa nękania i stalkingu

1. Przestępstwo nękania wbrew Ustawie o ochronie przed nękaniem z 1997 r. (Protection from Harassment Act 1997) jest popełniane, gdy osoba angażuje się w sposób postępowania, który jest równoznaczny z nękaniem innej osoby i wie, że jest to nękanie lub powinna o tym wiedzieć. „Przebieg zachowania” jest oceną zależną od faktów. Wymaga ona zachowania przy więcej niż jednej okazji, ale nie musi to być takie samo zachowanie przy każdej okazji. Rozmowa telefoniczna, spotkanie twarzą w twarz, e-mail lub tweet to różne rodzaje zachowań, ale razem wzięte mogą być uznane za ciąg zachowań, w zależności od czynników takich jak liczba okazji i okres, w którym miały one miejsce. Zachowanie, które jest skierowane do małej grupy osób może również stanowić nękanie.

2. Ponownie, obroną jest udowodnienie, że zachowanie było rozsądne, co musi być również interpretowane zgodnie z wolnością słowa i innymi swobodami. Jeśli te wolności są zaangażowane, uzasadnienie dla ingerencji w nie (poprzez ściganie) musi być przekonująco ustalone. Ściganie może nastąpić tylko wtedy, gdy jest konieczne i proporcjonalne.

3. Przestępstwo stalkingu jest popełniane, gdy nękanie jest równoznaczne ze stalkingiem, którego niewyczerpującą listę przykładów stanowią:

• Śledzenie osoby;
• Kontaktowanie się lub próba kontaktu z osobą w jakikolwiek sposób;
• Publikowanie jakichkolwiek oświadczeń lub innych materiałów:
  • Odnoszących się lub rzekomo odnoszących się do osoby; lub
  • Podających się za pochodzące od osoby;
• Monitorowanie korzystania przez osobę z Internetu, poczty elektronicznej lub jakiejkolwiek innej formy komunikacji elektronicznej;
• Przebywanie w jakimkolwiek miejscu (publicznym lub prywatnym);
• Ingerowanie w jakiekolwiek mienie będące w posiadaniu osoby;
• Obserwowanie lub szpiegowanie osoby.

4. W celu uzyskania dalszych szczegółów, zobacz pełne wytyczne opublikowane w sekcji Prosecution Guidance na tej stronie internetowej.

3.