National Naval Aviation Museum

Jeden z najlepszych myśliwców II wojny światowej, F6F Hellcat firmy Grumman, przeszedł od fazy eksperymentalnej do operacyjnej w mniej niż 18 miesięcy. Jego działania bojowe rozpoczęły się w sierpniu 1943 r. podczas ataku na wyspę Marcus przeprowadzonego przez Eskadrę Myśliwską (VF) 5 na pokładzie USS Yorktown (CV-10). Przewyższając słynne japońskie A6M Zero, F6F spowodował zniszczenie 5 156 samolotów wroga, co stanowiło 75% zwycięstw Marynarki Wojennej w walce powietrznej. F6F-3 i F6F-5, które można zobaczyć w muzeum, są dowodem uznania dla najlepszego asa marynarki, kapitana Davida McCampbella (34) i dziesiątego asa kapitana Raya Hawkinsa (14).

Początkowane w połowie 1941 roku prace nad projektem G-50, oznaczonym jako XF6F-1, przyniosły pierwsze loty w czerwcu 1942 roku. Początkowo wyposażono go w silnik Wright R-2600-10 o mocy 1700 koni mechanicznych, jednak zmiany konstrukcyjne podyktowały wyposażenie drugiego prototypu w mocniejszy silnik Pratt Whitney R-2800-10 o mocy 2000 koni mechanicznych. Miesiąc później XF6F-3 wykonał swój pierwszy lot, po którym natychmiast podpisano kontrakt na produkcję na dużą skalę.

Pierwszy produkcyjny F6F-3 poleciał w październiku 1942, a pierwsze dostawy do Dywizjonu Myśliwskiego (VF) 9 miały miejsce na początku 1943, co stanowiło zaledwie 18 miesięcy od powstania prototypu do rozpoczęcia eksploatacji. Pierwsze walki F6F-3 stoczył z VF-5, biorąc udział w nalocie na wyspę Marcus 31 sierpnia 1943 r., podczas operacji z lotniskowca Yorktown (CV-10). Do 1944 r. Hellcat stał się standardowym myśliwcem marynarki wojennej na lotniskowcach. Do tego czasu Grumman wyprodukował 4 403 F6F-3, w tym 150 myśliwców nocnych F6F-3N i F6F-3E oraz kilka samolotów fotograficznych F6F-3P. na linii środkowej, szyny rakietowe pod skrzydłami i zmianę uzbrojenia skrzydeł w niektórych F6F-5 na dwa działka 20mm i cztery karabiny maszynowe kalibru .50 w skrzydłach, zamiast oryginalnych sześciu kalibrów .50. Ogółem wyprodukowano 6.681 F6F-5, w tym 1.189 nocnych myśliwców F6F-5N i kilka samolotów fotograficznych F6F-5P. Królewska Marynarka Wojenna zamówiła także 1 182 samoloty F6F-3 i -5.

Podążając za filozofią projektową Grummana, polegającą na wyprodukowaniu samolotu, w którym pilot mógłby nabrać wprawy w krótkim czasie, który byłby łatwy do pilotowania z lotniskowca, a jednocześnie mógłby przewyższać wroga, Hellcat był uwielbiany przez swoich pilotów. Piloci Hellcata osiągnęli zdumiewający stosunek liczby zestrzeleń 19:1, zestrzeliwując 5 156 samolotów wroga w ciągu zaledwie dwóch lat, co stanowiło 75% zwycięstw powietrznych Marynarki Wojennej w czasie wojny. Pod koniec wojny Marynarka Wojenna przeprowadziła ocenę myśliwców alianckich i zdobytych przez Osi. Hellcat plasował się w czołówce w większości kategorii, co czyniło go jednym z najlepszych myśliwców w czasie wojny, co było niesamowitym osiągnięciem, biorąc pod uwagę bardzo krótki okres od projektu do produkcji. W ciągu zaledwie 30 miesięcy Grumman wyprodukował 12 275 Hellcatów w zakładzie numer 3 w Bethpage, przy czym duża część fabryki była jeszcze w budowie, gdyż w jej wnętrzu powstawały pierwsze F6F.

SPECYFIKACJE