NCR Corporation
Wcześniejsze lataEdit
Firma rozpoczęła działalność jako National Manufacturing Company of Dayton, Ohio, i została założona w celu produkcji i sprzedaży pierwszej mechanicznej kasy fiskalnej wynalezionej w 1879 roku przez Jamesa Ritty’ego. W 1884 roku, firma i patenty zostały kupione przez Johna Henry’ego Pattersona i jego brata Franka Jeffersona Pattersona, a firma zmieniła nazwę na National Cash Register Company. Patterson uformował NCR w jedną z pierwszych nowoczesnych amerykańskich firm, wprowadzając nowe, agresywne metody sprzedaży i techniki biznesowe. W 1893 roku założył pierwszą szkołę szkoleniową dla sprzedawców i wprowadził kompleksowy program opieki społecznej dla pracowników swojej fabryki.
Innymi znaczącymi postaciami we wczesnej historii firmy byli Thomas J. Watson, Sr., Charles F. Kettering i Edward A. Deeds.
Watson – zwolniony przez Pattersona w 1914 roku – w końcu awansował na stanowisko dyrektora generalnego ds. sprzedaży. Podczas mało inspirującego spotkania sprzedażowego, Watson przerwał, mówiąc: „Problemem każdego z nas jest to, że nie myślimy wystarczająco dużo. Nie płaci się nam za pracę nogami – płaci się nam za pracę głową”. Watson napisał wtedy na sztaludze THINK. Znaki z tym mottem pojawiły się później w budynkach fabrycznych NCR, biurach sprzedaży i salach klubowych w połowie lat 90-tych XIX wieku. „THINK” stało się później powszechnie znanym symbolem firmy IBM, którą Watson stworzył po dołączeniu do Computing-Tabulating-Recording Company (CTR).
Kettering zaprojektował pierwszą kasę fiskalną napędzaną silnikiem elektrycznym w 1906 roku. W ciągu kilku lat opracował kasę Class 1000, która była produkowana przez 40 lat, oraz system O.K. Telephone Credit Authorization służący do weryfikacji kredytów w domach towarowych.
Deeds i Kettering założyli firmę Dayton Engineering Laboratories Company, która później stała się oddziałem Delco Electronics firmy General Motors.
W 1913 roku udział firmy w rynku stał się dominujący i została ona skutecznie oskarżona na podstawie ustawy antymonopolowej Shermana z 1890 roku. Orzeczenie zostało zaskarżone, a kierownictwo uniknęło przynajmniej części surowych wyroków sądu.
Amerykańska Siła SprzedażyEdit
Gdy John H. Patterson i jego brat przejęli firmę, kasy fiskalne były drogie (50 USD) i tylko około tuzina maszyn „Ritty’s Incorruptible Cashier” było w użyciu. Popyt na to drogie urządzenie był niewielki, ale Patterson wierzył, że produkt sprzeda się, gdy sklepikarze zrozumieją, że drastycznie zmniejszy on liczbę kradzieży dokonywanych przez sprzedawców. Stworzył zespół sprzedawców znany jako „American Selling Force”, który pracował na prowizjach i stosował się do standardowego skryptu sprzedaży, „N.C.R. Primer”. Był to pierwszy znany istniejący podręcznik szkoleniowy w zakresie sprzedaży. Filozofia polegała na sprzedaży funkcji biznesowej, a nie tylko części maszyny. Demonstracje sprzedaży odbywały się w hotelach (z dala od czynników rozpraszających uwagę kupującego) i przedstawiały wnętrze sklepu z prawdziwymi towarami i prawdziwą gotówką. Perspektywę sprzedaży opisywano jako „P.P.”, czyli „Prawdopodobny Nabywca”. Gdy początkowe zastrzeżenia zostały usunięte, a P.P. przyznał się do wewnętrznych strat związanych z kradzieżą, produkt został zademonstrowany wraz z dużymi wykresami i diagramami biznesowymi. Transakcję przypieczętowywano 25-centowym cygarem.
Patterson wymyślił również formalną akademię szkoleniową dla sprzedawców, letnią imprezę organizowaną w namiotach z płótna i nazywaną „Sugar Camp”. Pierwsza znana forma reklamy bezpośredniej poczty również powstała dzięki uprzejmości Pattersona, który wysyłał kawałki poczty do wcześniej ustalonej listy adresów na temat swoich produktów. Kampania Pattersona „Get a Receipt” była jedną z pierwszych na świecie kampanii reklamowych.
Welfare WorkEdit
NCR podjęło szeroko zakrojoną pracę społeczną i było określane jako „wzorcowa fabryka Ameryki”. Niektórzy historycy określili właściciela firmy Johna Pattersona mianem „ojca przemysłowej opieki społecznej”. Firma miała swój własny dział opieki społecznej i jest uważana za pioniera w Ameryce w tej dziedzinie.
Niektóre z inicjatyw firmy w zakresie opieki społecznej obejmują urządzenia bezpieczeństwa, fontanny do picia, wanny, szafki, krzesła i podpórki pod plecy dla operatorów maszyn, kryte łazienki i system wentylacyjny zapewniający czyste powietrze. Istniały specjalne przepisy dla kobiet, w tym toalety, krótsze godziny pracy, krzesła z wysokim oparciem, jadalnia dla kobiet i lekcje nauki gospodarstwa domowego. W 1893 roku NCR zbudowała pierwsze budynki „fabryki światła dziennego” ze szklanymi oknami od podłogi do sufitu, które wpuszczały światło i mogły być otwierane, aby wpuścić świeże powietrze.
Edycja ekspansji
NCR szybko się rozwijała i w 1888 roku stała się firmą międzynarodową. W latach 1893-1906 przejęła kilka mniejszych firm produkujących kasy fiskalne.
Do 1911 roku sprzedała milion urządzeń i zatrudniała prawie 6000 pracowników. W połączeniu z rygorystycznymi atakami prawnymi, metody Pattersona pozwoliły firmie uniknąć bankructwa, wykupić ponad 80 wczesnych konkurentów i osiągnąć kontrolę nad 95% rynku amerykańskiego.
W 1912 roku firma została uznana za winną naruszenia Sherman Antitrust Act. Patterson, Deeds, Watson i 25 innych dyrektorów i menedżerów NCR zostało skazanych za nielegalne, antykonkurencyjne praktyki sprzedaży i otrzymali karę jednego roku pozbawienia wolności. Ich wyroki były niepopularne wśród opinii publicznej z powodu wysiłków Pattersona i Watsona, by pomóc osobom dotkniętym powodzią w Dayton w stanie Ohio w 1913 roku, ale starania o ich ułaskawienie przez prezydenta Woodrowa Wilsona nie powiodły się. Ich wyroki zostały jednak unieważnione w apelacji w 1915 roku na podstawie tego, że należało dopuścić ważne dowody obrony.
Do 1922 roku, w którym zmarł John Patterson, sprzedano dwa miliony urządzeń. W 1925 r. NCR wszedł na giełdę z emisją akcji o wartości 55 mln USD, w tamtym czasie była to największa oferta publiczna w historii Stanów Zjednoczonych. Podczas pierwszej wojny światowej NCR produkowała bezpieczniki i oprzyrządowanie lotnicze, a podczas drugiej wojny światowej budowała silniki lotnicze, celowniki bombowe i maszyny do łamania kodów, w tym amerykańską bombę zaprojektowaną przez Josepha Descha.
Bomba US Navy, maszyna do łamania kodówEdit
Bomba US Navy została zbudowana przez NCR dla Laboratorium Maszyn Obliczeniowych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w celu odszyfrowania maszyny Enigma, która szyfrowała niemieckie wiadomości wojskowe.
Wyprodukowane przez NCR amerykańskie bomby (maszyny deszyfrujące) były szybsze i wkrótce bardziej dostępne niż brytyjskie bomby w Bletchley Park i jego placówkach.
Amerykańska bomba była zasadniczo taka sama jak angielska, choć funkcjonowała raczej lepiej, gdyż nie była upośledzona przez konieczność wykonania jej, jak Keen był zmuszony zrobić z powodu trudności produkcyjnych, na ramie maszyny trójkołowej. Do późnej jesieni nowe amerykańskie maszyny wchodziły do akcji w tempie około 2 tygodniowo, a ich ostateczna liczba wynosiła około 125.
PowojennyEdit
Budując na swoich wojennych doświadczeniach z tajnymi systemami łączności, szybkimi licznikami i sprzętem kryptoanalitycznym, NCR stał się główną powojenną siłą w rozwoju nowych technologii obliczeniowych i komunikacyjnych.
W 1953 roku chemicy Barrett K. Green i Lowell Schleicher z NCR w Dayton zgłosili patent „Pressure responsive record materials” na papier do kopiowania bez węgla. Patent ten uzyskał numer US Patent 2,730,457 i został skomercjalizowany jako „Papier NCR.”
W lutym 1953 roku firma nabyła Computer Research Corporation (CRC), po czym stworzyła wyspecjalizowany dział elektroniczny. W 1956 r. firma NCR wprowadziła na rynek swoje pierwsze urządzenie elektroniczne, Post-Tronic klasy 29, bankomat wykorzystujący technologię paska magnetycznego. Wraz z General Electric Company (obecnie znanym jako GE ), firma wyprodukowała w 1957 r. swój pierwszy komputer oparty na tranzystorach, NCR 304. Również w latach 50-tych NCR wprowadził MICR (magnetic ink character recognition) oraz maszyny księgujące NCR 3100.
W 1962 roku NCR wprowadził NCR-315 Electronic Data Processing System, który zawierał urządzenie pamięci masowej CRAM, pierwszą zautomatyzowaną alternatywę dla bibliotek taśm magnetycznych, do których operatorzy komputerów mieli ręczny dostęp. Dla klientów, którzy nie potrzebowali pełnej mocy komputera 315, oferowano również komputery NCR 390 i 500. NCR 390 akceptował cztery rodzaje danych wejściowych: karty magnetyczne, karty dziurkowane, taśmę dziurkowaną i wprowadzanie danych z klawiatury, z prędkością odczytu z taśmy 400 znaków na sekundę.Pierwszym w pełni zintegrowanym komputerem firmy był Century 100 z 1968 roku. Century 200 został dodany w 1970 roku. Linia została rozszerzona o Century 300. Po serii Century w 1976 r. pojawiła się seria Criterion, pierwszy system maszyn wirtualnych firmy NCR.
W tym okresie NCR produkował również minikomputer 605 do użytku wewnętrznego. Stanowił on silnik obliczeniowy dla maszyn księgujących 399 i 499, kilku generacji kontrolerów sklepowych i bankowych oraz systemów IMOS COBOL 82xx/90xx. 605 zasilał również kontrolery peryferyjne, w tym podsystem dyskowy 658 oraz procesor komunikacyjny 721.
W 1974 roku, opracowane przez NCR skanery i komputery wyznaczyły pierwszą okazję, w której artykuły z Uniwersalnym Kodem Produktu (UPC) zostały zeskanowane przy kasie supermarketu, Troy’s Marsh Supermarket w Troy, Ohio; kilka mil od siedziby NCR w Dayton. Była to uroczysta okazja i wiązała się z odrobiną rytuału. Poprzedniej nocy, zespół pracowników supermarketu Marsh wprowadził się, aby umieścić kody kreskowe na setkach artykułów w sklepie, podczas gdy NCR instalował swoje skanery i komputery.
W 1982 roku, Oddział Produktów Peryferyjnych NCR w Wichita, Kansas, wraz z producentem urządzeń peryferyjnych, Shugart Associates, pomogli wprowadzić przemysł komputerowy w nową erę inteligentnej, standaryzowanej komunikacji peryferyjnej, opracowując Small Computer System Interface (SCSI). Standard SCSI umożliwił tak różnorodnym urządzeniom jak dyski, taśmy, drukarki i skanery korzystanie ze wspólnego interfejsu do jednego lub więcej systemów komputerowych w sposób, który nigdy wcześniej nie był możliwy i który stał się wzorem dla kolejnych interfejsów. Firma NCR opracowała pierwszy na świecie układ scalony interfejsu SCSI w oparciu o opracowany wspólnie standard interfejsu SCSI.
Do roku 1986 liczba producentów komputerów typu mainframe spadła z 8 (IBM i „siedmiu karłów”) do 6 (IBM i „BUNCH”) do 4: IBM, Unisys, NCR i Control Data Corporation.
W 1974 roku firma przyjęła nazwę NCR Corporation.
Małe komputeryEdit
W 1982 roku firma NCR zaangażowała się w architekturę systemów otwartych. Jej pierwszym takim systemem był napędzany UNIX-em TOWER 16/32, którego sukces (sprzedano około 100 000 sztuk) ustanowił firmę NCR pionierem we wprowadzaniu standardów przemysłowych i architektury systemów otwartych na rynek komputerowy. Te systemy z serii 5000 były oparte na procesorach Motorola 68k i obsługiwały autorski system przetwarzania transakcji TMX, który był wykorzystywany głównie przez instytucje finansowe. Ta linia produktów była również pierwszym przypadkiem od wczesnych lat 1900, kiedy to NCR oferowała swoje produkty poprzez inne niż własne, bezpośrednie kanały sprzedaży. Formalnie dodany do struktury firmy w marcu 1984 roku, Dział Systemów OEM NCR stał na czele projektu, przychodów ze sprzedaży oraz świadomości i akceptacji rynkowej rodziny Tower firmy NCR. Częściową przyczyną tego sukcesu była decyzja kierownictwa NCR, aby zatrudnić weteranów branży resellerskiej na kluczowych stanowiskach w ramach początkującej operacji i aby jednostka ta współpracowała z tradycyjną strukturą zarządzania NCR, ale nie odpowiadała przed nią. Przejście od minikomputerów do minikomputerów przyniosło personel z doświadczeniem w minikomputerach i resellerach, taki jak szef działu, Dan Kiegler (ex-Datapoint marketing), kierownik marketingu, a później dyrektor ds. sprzedaży terenowej, Dave Lang (ex-DEC reseller marketing director and salesperson) oraz inni kluczowi pracownicy na poziomie korporacyjnym, którzy następnie zatrudnili uzupełniającą organizację sprzedaży terenowej, złożoną głównie ze sprawdzonych ludzi z DEC, Wang i innych upadających firm zajmujących się minikomputerami.
W latach 80. firma NCR sprzedawała różne zgodne z PC komputery klasy AT, takie jak mały NCR-3390 (nazywany „inteligentnym terminalem”). Zaproponowali oni dostosowaną wersję MS-DOS o nazwie NCR-DOS, która na przykład oferowała wsparcie dla przełączania procesora między prędkościami 6, 8 lub 10 MHz. Komputery były wyposażone w ulepszony adapter CGA, NGA, który posiadał tryb tekstowy 640×400, bardziej odpowiedni do zastosowań biznesowych niż oryginalny tryb 640×200, ze znakami rysowanymi za pomocą linii o szerokości jednego piksela, co dawało wygląd podobny do klasycznych terminali IBM 3270. Dodatkowy, czterokolorowy tryb graficzny 640×400 był identyczny z trybem 320×200 CGA z punktu widzenia programowania.
NCR produkował także dwie własne serie komputerów klasy mini do średniej:
Seria I: 9010 (system operacyjny IDPS), 9020 i 9100 (system operacyjny IMOS), 9040 i 9050 (system operacyjny IRX), 9200 / 9300 / 9300IP / 9400 / 9400IP / 9500 / System 1000 modele 35 / 55 / 65 / 75 (system operacyjny ITX). Były to komputery typu „I” (Interactive) umożliwiające podłączenie terminali TTY. Późniejsze modele obsługiwały wszystkie standardowe protokoły komunikacyjne.
Seria V: 8500 (system operacyjny VRX) i 9800 (system operacyjny VRX/E). Były to serie „V”, porównywalne do mainframe’ów, obsługujące terminale w trybie „Page mode”. Sprzęt miał podobieństwa do serii I, natomiast system operacyjny i interfejs użytkownika był zupełnie inny.
W 1990 r. firma NCR wprowadziła System 3000, siedmiopoziomową rodzinę komputerów opartą na procesorach Intel 386 i 486. Większość Systemów 3000 wykorzystywała architekturę Micro Channel firmy IBM, a nie bardziej rozpowszechnioną architekturę ISA, i wykorzystywała urządzenia peryferyjne SCSI, jak również bardziej popularne interfejsy portów równoległych i szeregowych, w wyniku czego powstał produkt klasy premium z wysoką ceną. Model 3600, za pośrednictwem spółki zależnej NCR Applied Digital Data Systems, obsługiwał zarówno system operacyjny Pick, jak i Prime Information.
W latach 70-tych XX wieku w bankach National Westminster i Barclays w całej Wielkiej Brytanii zainstalowano na szeroką skalę Model 770, ale dopiero Model 5070, opracowany w fabryce w Dundee w Szkocji i wprowadzony na rynek w 1983 roku, sprawił, że firma zaczęła poważniej wkraczać na rynek bankomatów. Późniejsze modele obejmowały serie 5084 i 58xx (Personas). Na początku 2008 r. firma wprowadziła na rynek nową generację bankomatów – serię 662x/663x SelfServ. NCR posiada obecnie ponad jedną trzecią całego rynku bankomatów, a wartość wypłat z bankomatów NCR szacuje się na 18 bilionów dolarów rocznie. Ponadto, doświadczenie NCR w tej dziedzinie doprowadziło do podpisania umowy z wojskiem amerykańskim na obsługę programu Eagle Cash za pomocą bankomatów dostosowanych do jego potrzeb.
Seria NCR 5xxxEdit
Seria NCR 5xxx to seria bankomatów produkowanych przez NCR od wczesnych lat 80-tych. Większość modeli została zaprojektowana i początkowo wyprodukowana w fabryce w Dundee w Szkocji, a następnie w kilku innych miejscach na świecie.
Występowało kilka różnych generacji:
- Seria 50xx; Początkowe modele wprowadzone w 1983 roku to 5070 (z wewnętrznym przedsionkiem) i 5080 (przez ścianę lub TTW) wprowadziły szereg cech, które stały się standardem wśród bankomatów. Przede wszystkim, poszczególne funkcje bankomatu są podzielone pomiędzy dyskretne moduły, które można łatwo wyjąć i wymienić w celu naprawy lub uzupełnienia zapasów. Model 5080 był wyposażony w standardowy ekran z wandalizmu z przydymionego pleksiglasu, który zakrywał klawiaturę i ekran do momentu włożenia karty przez posiadacza karty. Ulepszony model 5084 TTW pojawił się w 1987 roku i posiadał ulepszoną, antywandalową osłonę oraz był pierwszym bankomatem, w którym zrezygnowano z konieczności stosowania wysuwanej osłony z pleksiglasu. Model 5085 oferował pierwszą funkcję depozytu surowego; maszyna dostarczała koperty depozytowe, które były następnie przechowywane w sejfie maszyny do późniejszego przetwarzania w biurze.
- Seria 56xx; produkowana od 1991 do 1997 roku. Dostępne stały się rozszerzone funkcje, takie jak kolorowe wyświetlacze oraz ulepszone funkcje bezpieczeństwa i użyteczności. Częścią tej serii było również wprowadzenie wskaźników wejścia na nośnik (Media Entry Indicators – MEI), które podświetlają klientowi szczelinę do wprowadzania kart. Niektóre urządzenia 56xx wyprodukowane w latach 1994-1996 były oznaczone jako „AT&T”, a nie „NCR”, co odzwierciedla krótki okres posiadania firmy przez giganta telekomunikacyjnego w połowie lat 90. Modele 56xx obejmowały modele 5670 (tylko wydawanie gotówki w holu wewnętrznym), 5675 (wielofunkcyjne wydawanie gotówki w holu wewnętrznym & depozyt), 5684 (tylko wydawanie gotówki na zewnątrz TTW), 5688 (wielofunkcyjne wydawanie gotówki na zewnątrz TTW drive-up) i 5685 (wielofunkcyjne TTW na zewnątrz).
- Seria 58xx sprzedawana pod nazwą Personas od 1998 roku do chwili obecnej. Modele te charakteryzowały się stopniowym przechodzeniem w kierunku większej funkcjonalności bankomatów, w tym inteligentnego, bezkopertowego wpłacania za pomocą modułów automatycznego rozpoznawania czeków, wydawania monet oraz funkcji elektronicznego rozpoznawania gotówki, co pozwala klientom banków na wpłacanie gotówki i czeków z natychmiastowym przetwarzaniem transakcji. Seria 58xx charakteryzowała się również stopniowym wprowadzaniem wyświetlaczy LCD w miejsce tradycyjnych monitorów CRT. Do tej pory powstały modele 5870 (kompaktowy, tylko do wydawania gotówki w holu wewnętrznym), 5873 (do wydawania gotówki w holu wewnętrznym, tylko do przyjmowania wpłat &), 5874 (do wydawania gotówki na zewnątrz TTW), 5875 (wielofunkcyjny TTW). Najnowsze wersje TTW z linii Personas, wprowadzone w 2000 roku i sprzedawane jako seria M, wzbogacono o takie funkcje jak recykling gotówki, wydawanie monet, czytanie kodów kreskowych, większy 12-calowy wyświetlacz LCD z opcją ekranu dotykowego oraz po raz pierwszy wspólna powierzchnia ściany zarówno dla urządzeń wielofunkcyjnych (5886), jak i jednofunkcyjnych (5887).
NCR 66XX seriesEdit
Szósta generacja bankomatów NCR została zauważona dzięki dalszemu rozwojowi w kierunku inteligentnych depozytów i rozszerzeniu drugorzędnych funkcji, takich jak odczyt kodów kreskowych.
- Seria 667x sprzedawana pod marką Personas M-Series została wprowadzona w 2005 roku do chwili obecnej. Modele te składają się z 6676 (urządzenie wielofunkcyjne w holu) i 6674 (urządzenie wielofunkcyjne naścienne). Wygląd zewnętrzny różni się znacznie od modelu Personas; w modelu 6676s z dostępem od frontu pokrywa przednia jest otwierana do góry, co ma na celu zaoszczędzenie miejsca na obsługę.
NCR Self-Serv 20 i 30 seriesEdit
Najnowsze bankomaty firmy NCR, wprowadzone w 2008 roku.
Ta seria to całkowite przeprojektowanie zarówno wyglądu, jak i zawartości technologicznej. Jest to również produkt tańszy.
Self-Serv serii 20 to bankomaty jednofunkcyjne (np. cash-out), natomiast Self-Serv serii 30 to bankomaty pełnofunkcyjne (cash-out i inteligentny depozyt).
AT&TEdit
TeradataEdit
Teradata nawiązała współpracę z NCR w 1990 roku i została zakupiona przez NCR w 1991 roku. Mark Hurd przejął dział Teradata firmy w 1999 roku i przypisuje mu się zasługę w rozwoju działalności Teradata w NCR. Hurd usprawnił operacje i zainwestował w badania. Dział Teradata w NCR stał się rentowny w 2002 roku.
AkwizycjaEdit
NCR został przejęty 19 września 1991 roku przez AT&T Corporation za 7,4 miliarda dolarów i został połączony z Teradata Corporation 28 lutego 1992 roku. Jako spółka zależna AT&T, jej stan zatrudnienia na koniec 1992 roku wynosił 53 800 pracowników i kontrahentów. W 1993 roku spółka zależna odnotowała stratę netto na koniec roku w wysokości 1,287 miliarda dolarów przy przychodach wynoszących 7,265 miliarda dolarów. Straty netto utrzymywały się w latach 1994 i 1995, straty wymagały wielokrotnych dotacji ze strony firmy macierzystej i doprowadziły do tego, że w 1995 roku zatrudnienie na koniec roku wyniosło 41 100 osób. W ciągu tych trzech lat AT&T był największym klientem byłego NCR, osiągając ponad 1,5 mld USD przychodu.
15 lutego 1995 r. firma sprzedała swój dział mikroelektroniki i dział systemów pamięci masowej firmie Hyundai, która nazwała go Symbios Logic. W tamtym czasie był to największy zakup amerykańskiej firmy przez firmę koreańską.
Przez pewien czas, począwszy od 1994 r., spółka zależna zmieniała nazwę na AT&T Global Information Solutions, ale w 1995 r. AT&T podjęła decyzję o wydzieleniu firmy, a w 1996 r. zmieniła nazwę z powrotem na NCR w ramach przygotowań do wydzielenia. Firma przedstawiła powody wydzielenia w oświadczeniu informacyjnym przesłanym posiadaczom akcji, w którym oprócz „zmian w potrzebach klientów” i „potrzeby skoncentrowania czasu i uwagi kierownictwa” wymieniono następujące czynniki:
…zalety integracji pionowej są przeważone przez jej koszty i wady…. W różnym stopniu, wielu z obecnych i potencjalnych klientów Lucenta i NCR jest lub będzie konkurentami AT&T w zakresie usług komunikacyjnych. NCR uważa, że jej wysiłki zmierzające do ukierunkowania się na branżę komunikacyjną zostały utrudnione przez niechęć konkurentów AT&T w zakresie usług komunikacyjnych do dokonywania zakupów od spółki zależnej AT&T.
NCR wyodrębnił się ponownie jako samodzielna firma 1 stycznia 1997 r.
IndependenceEdit
Jeden z pierwszych znaczących zakupów NCR po uniezależnieniu się od AT&T nastąpił w lipcu 1997 r., gdy firma zakupiła Compris Technologies, prywatną firmę z Kennesaw w stanie Georgia, która produkowała oprogramowanie dla sieci restauracji. W listopadzie 1997 r. NCR zakupił Dataworks Inc, 60-osobową prywatną firmę z San Antonio w Teksasie.
W 1998 r. Towarzystwo Historyczne Hrabstwa Montgomery i NCR Corporation nawiązały współpracę w celu zachowania historycznego i obszernego Archiwum NCR. W 1999 r. NCR przeniosła około trzech milionów pozycji z budynku 28 NCR do Centrum Badawczego Towarzystwa Historycznego.
W 1998 r. NCR sprzedała swoje aktywa produkcyjne sprzętu komputerowego firmie Solectron i zaprzestała produkcji systemów komputerowych ogólnego przeznaczenia, koncentrując się na branży detalicznej i finansowej. W 2000 r. NCR przejęła dostawcę usług zarządzania relacjami z klientami Ceres Integrated Solutions oraz firmę usługową 4Front Technologies. Ostatnie przejęcia obejmują firmy samoobsługowe Kinetics, InfoAmerica i Galvanon oraz firmę programistyczną DecisionPoint.
W kwietniu 2003 roku NCR zakupiła Copient Technologies, firmę z Indiany produkującą oprogramowanie do marketingu detalicznego.
W lutym 2003 roku dyrektor generalny Lars Nyberg ogłosił swoją rezygnację z firmy, aby zająć się sprawami rodzinnymi. NCR awansował Marka Hurda, który zastąpił Nyberga na stanowisku dyrektora generalnego w marcu 2003 roku. Na początku swojej nowej kadencji Hurd wprowadził zmiany mające na celu obniżenie kosztów, w tym zwolnienia i przekształcenie parkingu dla kadry kierowniczej w centrum szkoleniowe ATM. W ciągu pierwszego roku jego pracy na stanowisku dyrektora generalnego akcje firmy podwoiły się, a NCR stał się liderem na rynku oprogramowania do przechowywania danych klasy ultra high-end.
Pod kierownictwem Billa NutiEdit
W 2006 r. firma NCR nabyła firmę produkującą oprogramowanie IDVelocity oraz dział produkcji bankomatów firmy Tidel, producenta urządzeń zabezpieczających gotówkę, specjalizującego się w rynkach detalicznych.
8 stycznia 2007 roku firma NCR ogłosiła swój zamiar rozdzielenia się na dwie niezależne firmy poprzez wydzielenie Teradaty do akcjonariuszy. Bill Nuti będzie nadal pełnił funkcję prezesa i dyrektora generalnego NCR, podczas gdy Mike Koehler, starszy wiceprezes Teradata, przejmie kierownictwo nad Teradata. W dniu 1 października 2007 r. NCR Corporation i Teradata wspólnie ogłosiły, że wydzielenie jednostki biznesowej Teradata zostało zakończone, a Michael Koehler został pierwszym CEO Teradata.
W dniu 11 stycznia 2007 r. NCR ogłosiła plany restrukturyzacji całej działalności produkcyjnej ATM, likwidując 650 miejsc pracy w zakładzie w Dundee. Kolejne 450 miejsc pracy zostało zlikwidowanych w Waterloo, Ontario, Kanada. W 2009 roku zakład produkcyjny w Dundee został zamknięty, podobnie jak zakłady w São Paulo i Bukareszcie, powołując się na globalne warunki ekonomiczne.
NCR rozszerzył swoje portfolio samoobsługowe na rynek mediów cyfrowych, ogłaszając w styczniu 2007 roku NCR Xpress Entertainment, wielokanałowy kiosk rozrywkowy. Przejęcie Touch Automation LLC przez NCR zostało ogłoszone 31 grudnia 2007 r.
W dniu 15 października 2008 r. NCR ogłosiła globalną współpracę z Experticity, firmą software’ową z Seattle.
W 2009 r. firma NCR przeniosła swoją siedzibę z Dayton w stanie Ohio do Duluth w stanie Georgia; Dayton było siedzibą NCR przez 125 lat.
W 2009 r. firma NCR stała się drugim co do wielkości operatorem kiosków DVD w Ameryce Północnej dzięki przejęciu spółek The New Release i DVD Play. W 2010 r. NCR sfinalizował przejęcie firmy Netkey, zajmującej się cyfrowymi oznakowaniami.
W sierpniu 2011 r. NCR zakupił za 1,2 mld USD Radiant Systems, firmę zajmującą się systemami dla branży hotelarskiej i detalicznej. Oddział Radiant zajmujący się hotelarstwem przekształcił się w nową linię biznesową Hospitality Line of Business w ramach NCR. Działalność Radiant w zakresie sprzedaży detalicznej produktów naftowych i ogólnodostępnych stała się częścią linii biznesowej Retail. Kilku dyrektorów Radiant pozostało na pokładzie, w tym Scott Kingsfield, który był dyrektorem generalnym Retail Line of Business w NCR i opuścił NCR w 2014 r., oraz Andy Heyman, który został dyrektorem generalnym Financial Services line of business w NCR.
W sierpniu 2012 r. firma została uderzona zarzutami o unikanie amerykańskich sankcji gospodarczych wobec Syrii, co znacznie wpłynęło na cenę jej akcji.
W lutym 2013 r. firma NCR sfinalizowała przejęcie firmy Retalix (NASDAQ: RTLX), dostawcy oprogramowania i usług dla handlu detalicznego, za około 650 mln USD w gotówce.
W styczniu 2014 roku NCR sfinalizował przejęcie Digital Insight Corporation, dostawcy bankowości internetowej i mobilnej dla instytucji finansowych średniej klasy, od firmy kapitałowej Thoma Bravo, LLC za 1,65 mld USD w gotówce.
We wrześniu 2016 roku Mark Benjamin został mianowany prezesem i dyrektorem operacyjnym NCR. Benjamin jest 24-letnim weteranem zarządzania zasobami ludzkimi i będzie raportował bezpośrednio do Billa Nuti.
Mike Hayford zostaje dyrektorem generalnymEdit
W styczniu 2018 roku NCR przeniósł swoją siedzibę korporacyjną z okolic Duluth w stanie Georgia do nowego biura w Midtown Atlanta. Adres korespondencyjny NCR to 864 Spring St NW, Atlanta, GA 30308.
W kwietniu 2018 roku Mike Hayford zostaje mianowany CEO. Kieruje on strategiczną zmianą firmy z dostawcy sprzętu na dostawcę oprogramowania i usług dla przedsiębiorstw.
W 2019 roku NCR ogłasza plany rozpoczęcia budowy kampusu w Belgradzie, w Serbii.
W styczniu 2021 r. NCR zawarł porozumienie w sprawie przejęcia operatora bankomatów Cardtronics w ramach transakcji o wartości 2,5 mld USD.
W 2019 r. NCR ogłosił plany rozpoczęcia budowy kampusu w Belgradzie, w Serbii.