OCD i ADHD: The Polar Opposites That Are Not

Niektóre diagnozy zaburzeń z deficytem uwagi (ADHD lub ADD) są trudniejsze do postawienia niż inne. Ponieważ wiele zaburzeń „wygląda jak” ADHD, nie zawsze łatwo jest określić, czy nadpobudliwość i/lub nieuwaga i/lub impulsywność są spowodowane przez ADHD lub inny stan zwany ADHD comorbidity.

Trzydzieści do 50 procent osób z ADHD mają również trudności w nauce, trudności w regulacji emocji (lęk, zaburzenia nastroju), gniew, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD), i / lub zaburzenia tikowe. Istotne jest, aby zidentyfikować każdy problem i odpowiednio go leczyć.

Oto, co należy wiedzieć o OCD i ADHD, w tym objawy, aby można było rozpocząć rozróżnianie tych dwóch.

Historia OCD Franklina

Objawy Franklina podkreślają trudności diagnostyczne w rozróżnianiu między OCD i ADHD.

Konsultowałem się z 15-latkiem i jego rodzicami, kiedy był w dziesiątej klasie. Franklin nie mógł utrzymać się na zadaniu i wiercił się w klasie, a także podczas odrabiania pracy domowej. Na jednym z ostatnich spotkań w szkole nauczyciel zasugerował, że Franklin może mieć ADHD. Rodzice Franklina zlecili jego badania lekarzowi rodzinnemu, który rozpoczął podawanie mu metylofenidatu. Jego problemy się nasiliły.

Kiedy Franklin odwiedził mnie, odkryłam, że jego nauczyciele i lekarze nigdy nie pytali go, dlaczego zachowuje się tak, jak się zachowuje. Powiedział mi, że nie może powstrzymać swoich zachowań.

„Nie mogę zacząć pracy w szkole, dopóki wszystko nie znajdzie się na swoim miejscu” – powiedział. Powiedział mi, że jego długopis musi być na górze i równolegle do biurka. Papier, na którym pisał, musiał być ustawiony pod kątem 45 stopni. Książki układał tylko w prawym rogu biurka. Musiał” wykonać te zadania.

„Czasami ustawienie wszystkiego tam, gdzie trzeba, zajmuje tyle czasu, że kończy mi się czas” – powiedział.

Gdy pisze, każda litera i słowo muszą być idealnie uformowane. Jeśli tak nie jest, wymazuje je i pisze jeszcze raz – i jeszcze raz. Czasami papier się drze, a on musi zaczynać od nowa. „Odrabianie lekcji w klasie lub w domu jest wyczerpujące” – powiedział Franklin.

Ponadto opisał inną frustrację podczas odrabiania pracy domowej. „Ciągle zastanawiam się, czy zamknąłem drzwi wejściowe, zanim wszedłem na górę. Muszę zejść na dół i sprawdzić, czy są zamknięte – nawet jeśli wiem, że już to sprawdziłem.” Franklin powiedział mi, że te zachowania zaczęły się w czwartej klasie. Radził sobie z nimi dobrze aż do szkoły średniej, kiedy praca pisemna zaczęła go przytłaczać.

Diagnoza OCD Franklina

Nawet jeśli protokół z jego konferencji nauczycielskiej silnie sugerował, że miał ADHD, byłem dość pewny, że miał zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD), zaburzenie neurologiczne, które powoduje niepokój.

Nauczyciele często interpretują nieuwagę i słabe wyniki w klasie jako ADHD. Wielu nauczycieli jest zaznajomionych z objawami, ale mogą nie wiedzieć, że diagnoza wymaga, aby zaobserwowane zachowania były chroniczne i wszechobecne. Zachowania Franklina zostały po raz pierwszy zauważone w gimnazjum i występowały tylko podczas wykonywania prac pisemnych w klasie lub zadań domowych.

Kiedy spotkałam się z Franklinem i jego rodzicami, aby omówić moje wrażenia, jego matka była zaskoczona. Jego ojciec uśmiechnął się i przyznał, że miał niektóre z tych samych objawów. Wyjaśniłem, że leki stymulujące, które Franklin brał na błędnie zdiagnozowane ADHD, mogły pogorszyć objawy OCD. Odstawiłem mu lek stymulujący i podałem selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Zaleciłem mu również wizytę u terapeuty poznawczo-behawioralnego.

Co warto wiedzieć o OCD

OCD jest zaburzeniem o podłożu neurologicznym, charakteryzującym się nawracającymi, niechcianymi myślami (obsesje) i/lub powtarzającymi się zachowaniami (kompulsje), które dziecko uświadamia sobie jako bezsensowne. OCD może rozpocząć się w wieku 5-6 lat, a czasem nawet wcześniej. OCD wynika z niedoboru neuroprzekaźnika, serotoniny, w określonych obszarach mózgu. (Nowe badania sugerują, że cięższe formy tego zaburzenia, w których obsesyjne myśli „blokują się” i nie mogą zostać złagodzone, wiążą się z czymś więcej niż tylko z niedoborem neuroprzekaźnika). OCD leczy się za pomocą SSRI, który zwiększa poziom serotoniny w mózgu.

Obsesje mogą przybierać różne formy: powtarzające się słowa, myśli, lęki, wspomnienia, obrazy. Kompulsywne zachowania, takie jak mycie rąk, liczenie, sprawdzanie lub czyszczenie, są wykonywane w nadziei, że zapobiegną obsesyjnym myślom lub sprawią, że odejdą. Obsesje i kompulsje są często postrzegane jako niepotrzebne, ale nie można ich powstrzymać. Chociaż wykonywanie tych „rytuałów” zapewnia tylko tymczasową ulgę, nie wykonywanie ich dramatycznie zwiększa niepokój.

OCD i ADHD

Nie jest rzadkością, że ktoś ma zarówno ADHD i OCD. Ponieważ prezentowane zachowania mogą wyglądać tak samo, ważne jest, aby wiedzieć, czy oba problemy istnieją.

Z nieznanych przyczyn leki pobudzające mogą zaostrzyć istniejący przypadek OCD. Lub, jeśli zachowania OCD są minimalne i nie są oczywiste dla rodziców, lek stymulujący może sprawić, że staną się one klinicznie widoczne. Pierwszą wskazówką, że ktoś ma ADHD i OCD – lub może mieć OCD, a nie ADHD – jest znaczny wzrost zachowań OCD po zażyciu leku stymulującego.

Jeśli ty lub twoje dziecko ma oba warunki, najlepiej jest leczyć OCD pierwszy. Po opanowaniu tych zachowań, często można ponownie wprowadzić lek pobudzający bez wywoływania objawów OCD. Jeśli uważasz, że Twój syn lub córka może mieć ADHD i OCD, zobacz profesjonalisty, który rozumie koncepcję leczenia kogoś z więcej niż jednego zaburzenia.

Common OCD Obsesje

Najczęstsze obawy u dzieci i młodzieży są o zbieranie zarazków i staje się chory lub umiera, lub o zachorowaniu i wymioty. Inne obawy obejmują: Jeśli nie będę działać/zrobię określone zachowanie: stracę czyjąś miłość; obleję test; Bóg może mnie ukarać; wydarzy się katastrofa naturalna.

Częste kompulsje OCD

Liczenie lub powtarzanie: potrzeba dotykania czegoś określoną liczbę razy; potrzeba powtarzania określonego zachowania lub wzorca zachowań

Sprawdzanie lub kwestionowanie: potrzeba sprawdzania i ponownego sprawdzania czegoś (np, czy kuchenka jest wyłączona, czy kluczyki do samochodu są na wieszaku na klucze, czy światło w szafie jest wyłączone)

Układanie i organizowanie: potrzeba wiązania butów lub ubierania się i rozbierania w określonej kolejności; potrzeba organizowania zabawek, lalek lub innych przedmiotów w określony sposób; denerwowanie się, jeśli coś zostanie zmienione

Zbieranie lub gromadzenie: oszczędzanie książek, czasopism, talonów biletów, kartek urodzinowych lub innych przedmiotów w przekonaniu, że są ważne i nie można ich wyrzucić

Czyszczenie i/lub mycie: potrzeba umycia i spłukania się dokładną liczbę razy pod prysznicem lub uczesania włosów określoną liczbę razy według wzoru

„Preening”: zachowania, które „muszą być zrobione”, nawet jeśli wynikiem jest dyskomfort lub ból. Przykłady to obgryzanie paznokci lub skórek, dłubanie przy ranach lub strupach, kręcenie lub ciągnięcie włosów, brwi lub rzęs, „czyszczenie” suchej skóry.

Zapisz

Uaktualnione 5 lutego 2021