Od dziecka-przedsiębiorcy do założyciela IKEA: historia wczesnych lat Ingvara Kamprada

Okoliczności sprawiły, że bystry dzieciak stał się mądrzejszy

Ingvar Kamprad od początku postępował inaczej. Zamiast sprzedawać zapałki za grosze, powinien był ciężko pracować na rodzinnej farmie ojca w Elmtaryd. To był okres depresji. Bieda była powszechna. Ludzie stali w kolejkach po jedzenie, po pracę, po wszystko. Wszyscy, także dzieci, nie powinni niczego marnować – nawet czasu.

W szwedzkiej prowincji Småland, gdzie mieszkał Ingvar, kamienista ziemia dawała słabe plony. Rolnictwo nie wystarczyło, by przeżyć. Ludzie musieli być innowacyjni, kreatywni, silni i uparci. Rodziny były oszczędne, a wiele z nich, aby związać koniec z końcem, stawało się przedsiębiorcami, sprzedając domowe wyroby lub konserwy.

Tak było również w jego rodzinie. Jego matka założyła pensjonat. Jej ojciec był właścicielem największego wiejskiego sklepu w Älmhult, mieście oddalonym o 20 km od Elmtaryd. Przed przeprowadzką na farmę Ingvar często spędzał całe dnie w sklepie, bawiąc się i załatwiając sprawy (kiedy chciał; jego dziadek był bardziej kumplem niż szefem).

Ingvar rozumiał trudną sytuację swojej rodziny i chciał pomóc. Ale zamiast wykonywać prace w gospodarstwie, skupił się na pomocy w finansach rodziny. Niezależnie od tego, czy jego drobne datki robiły różnicę, czy nie, jego rodzina zrobiła coś niekonwencjonalnego i wspierała swojego małego przedsiębiorcę sprzedającego zapałki. Pierwszym klientem przyszłego założyciela IKEA była matka jego ojca.