Pielęgnowanie na mokro

Pielęgnowanie na mokro – praktyka karmienia piersią cudzego niemowlęcia. W niektórych okresach historycznych i na niektórych poziomach społecznych, mokra pielęgniarka była płatnym zawodem. Historia mokrego karmienia jest starożytna (datowana na około 3000 lat p.n.e.) i szeroko rozpowszechniona. Kontynuowano ją w XXI wieku, chociaż w wielu częściach świata wiedza o potencjalnych zagrożeniach sprawiła, że stała się ona bardziej praktyką z konieczności niż z wygody czy prestiżu.

Powody zatrudniania mokrej pielęgniarki nie zmieniały się przez tysiąclecia. Do czasu udoskonalenia butelek dla niemowląt i ich sterylizacji oraz produkcji preparatów dla niemowląt, była to najbezpieczniejsza, najprostsza i najlepsza opcja utrzymywania przy życiu niemowląt, które wymagają składników odżywczych zawartych w mleku matki. Jeśli z powodu własnej choroby, śmierci lub nieodpowiedniej lub nieudanej laktacji matka nie była w stanie wykarmić swojego noworodka, zatrudniano pielęgniarkę. Często w zamożniejszych gospodarstwach domowych korzystano z usług pielęgniarki z powodu wygody matki. Wraz z medykalizacją porodu, macierzyństwa i wychowywania dzieci, powszechna niegdyś praktyka mokrych pielęgniarek zaczęła zanikać. W większości krajów rozwiniętych – ponieważ narkotyki, alkohol, wirusy takie jak HIV i inne potencjalnie szkodliwe substancje mogą być przekazywane niemowlętom przez mleko matki – praktyka mokrego karmienia została w dużej mierze zastąpiona przez stosowanie preparatów do żywienia niemowląt. W regionach, gdzie inne alternatywy są rzadkie, mokre karmienie jest nadal powszechne.

Praktyka krzyżowego karmienia, gdzie kobieta karmi piersią zarówno swoje dziecko, jak i inne, jest czasami stosowana, najczęściej w celu opieki nad dziećmi lub niańczenia dzieci.