Przełączanie obwodów

W przełączaniu obwodów, trasa i związane z nią pasmo jest zarezerwowane od źródła do miejsca przeznaczenia, co przełączanie obwodów stosunkowo nieefektywne, ponieważ pojemność jest zarezerwowana, czy połączenie jest w ciągłym użyciu, czy nie. Przełączanie obwodu kontrastuje z przełączania wiadomości i przełączania pakietów. Obie te metody mogą lepiej wykorzystać dostępną przepustowość sieci między wielu sesji komunikacyjnych w typowych warunkach w sieciach teleinformatycznych.

Przełączanie wiadomości trasy wiadomości w całości, jeden skok w czasie, to jest, przechowywanie i przekazywanie całej wiadomości. Przełączanie pakietów dzieli dane, które mają być przesyłane na pakiety przesyłane przez sieć niezależnie. Zamiast być dedykowane do jednej sesji komunikacyjnej w danym momencie, łącza sieciowe są współdzielone przez pakiety z wielu konkurujących sesji komunikacyjnych, co powoduje utratę gwarancji jakości usług, które są dostarczane przez przełączanie obwodów.

Przełączanie pakietów może być oparte na komunikacji zorientowanej na połączenie lub komunikacji bezpołączeniowej. To znaczy, w oparciu o obwody wirtualne lub datagramy.

Obwody wirtualne wykorzystują technologię komutacji pakietów, która emuluje komutację obwodów, w tym sensie, że połączenie jest ustanawiane przed przesłaniem jakichkolwiek pakietów, a pakiety są dostarczane w kolejności.

Bezpołączeniowa komutacja pakietów dzieli dane do przesłania na pakiety, zwane datagramami, przesyłane przez sieć niezależnie. Każdy datagram jest oznaczony z jego przeznaczenia i numer sekwencji do zamawiania powiązanych pakietów, wykluczając potrzebę dedykowanej ścieżki, aby pomóc pakiet znaleźć drogę do miejsca przeznaczenia. Każdy datagram jest wysyłany niezależnie i każdy może być kierowany inną ścieżką. W miejscu przeznaczenia, oryginalna wiadomość jest ponownie uporządkowana w oparciu o numer pakietu, aby odtworzyć oryginalną wiadomość. W rezultacie, sieci przełączania pakietów datagramów nie wymagają obwodu do ustanowienia i pozwalają wielu parom węzłów komunikować się jednocześnie na tym samym kanale.

Multipleksowanie wielu połączeń telekomunikacyjnych na tym samym fizycznym przewodniku było możliwe przez długi czas, ale każdy kanał na multipleksowanym łączu był albo dedykowany do jednego połączenia w tym samym czasie, lub był bezczynny między połączeniami.

.