Punitive Articles of the UCMJ: Article 92

Art. 92 Uniform Code of Military Justice (UCMJ) to „Failure to Obey an Order or Regulation” (written or stated). Wojsko amerykańskie uważa za zaniedbanie obowiązków, gdy żołnierze nie są w stanie lub nie chcą wykonywać pracy przypisanej personelowi wojskowemu.

Przykłady obejmują spanie podczas służby, wachty, lub warty; pijaństwo lub samookaleczenie do tego stopnia, że nie są w stanie wykonywać swoich obowiązków; oraz strzelanie do siebie w celu uwolnienia się od wymaganych obowiązków, rozmieszczenia lub innych elementów pracy. Wojsko uważa również za zaniedbanie obowiązków wykonywanie pracy tak słabo, że niewinni nie-bojownicy lub własne oddziały zostają ranni lub zabici.

Elementy Artykułu 92

Istnieje kilka kluczowych elementów Artykułu 92, które muszą być wzięte pod uwagę:

• Przestrzeganie zgodnego z prawem ogólnego rozkazu lub rozporządzenia: Dana osoba musiała naruszyć ogólny rozkaz lub przepis, którego miała obowiązek przestrzegać.
• Niezastosowanie się do innego zgodnego z prawem rozkazu: Dana osoba musiała wiedzieć o rozkazie, miała obowiązek go wykonać, a następnie go nie wykonała.
• Niedopełnienie obowiązków: Oskarżony musiał mieć pewne obowiązki, których, przez zaniedbanie lub zawinioną nieudolność, po prostu nie wykonał.

Okoliczności szczególne

We wszystkich przypadkach elementy te dotyczą rozkazów wydanych zgodnie z prawem. Wszystkie rozkazy i przepisy są zgodne z prawem, o ile nie naruszają Konstytucji, prawa Stanów Zjednoczonych lub zgodnych z prawem rozkazów przełożonych. Rozkaz może być bezprawny, jeżeli oficer, który go wydał, nie miał uprawnień do jego wydania.

Nieznajomość rozkazu nie zawsze jest usprawiedliwieniem, ale czasami brak wiedzy o rozkazie lub przepisie może uchronić członka służby przed oskarżeniem. Jednakże, prokuratorzy mogą udowodnić znajomość rozkazu za pomocą poszlak.

Nie wszystkie rozkazy ogólne lub regulaminy mogą być egzekwowane: niektóre z nich wydają jedynie wytyczne lub porady, a zatem nie podlegają pod Artykuł 92.

W niektórych przypadkach, naruszeniem Artykułu 92 może być niewykonanie rozkazu wydanego przez kogoś, kto nie jest oficerem przełożonym, pod warunkiem, że oskarżony miał obowiązek wykonać ten rozkaz, np. wydany przez wartownika lub członka policji sił zbrojnych.

Deereliction of Duty Additional Considerations

Dereliction in the performance of Duty jest szczególną okolicznością z wieloma niuansami. Ktoś dopuszcza się zaniedbania, gdy umyślnie nie wykonuje obowiązków lub wykonuje je w sposób tak nieefektywny, że nie ma dla niego usprawiedliwienia. Osoby mogą uniknąć kary na podstawie Artykułu 92, jeśli zostaną uznane za po prostu nieudolne w swoich obowiązkach.

Obowiązek może być ustanowiony przez traktat, statut, rozporządzenie, zgodny z prawem rozkaz, standardową procedurę operacyjną lub zwyczaj służby.

Aby zostać skazanym, oskarżony musi mieć wiedzę o obowiązkach, a do udowodnienia tego potrzebne są jedynie poszlaki. Prokuratura może również wykazać, że nawet jeśli oskarżony nie miał bezpośredniej wiedzy o obowiązkach, to powinien był o nich wiedzieć. Można to wykazać na przykład poprzez podręczniki szkoleniowe, zwyczaje panujące w służbie lub zeznania.