Reguła czterech procent dla oszczędności emerytalnych desperacko wymaga modernizacji

Długoletnia reguła czterech procent została opracowana w połowie lat 90-tych, aby odpowiedzieć na pytanie, „Ile mogę bezpiecznie wypłacić z moich oszczędności emerytalnych każdego roku i mieć moje jajko w kieszeni przez cały okres trwania mojej emerytury?”

Podczas gdy ta prosta reguła kciuka nadal jest silna pomimo licznych badań mających na celu udowodnienie jej nieadekwatności, ważne jest, aby zrozumieć pierwotne założenia, które poszły w kierunku stworzenia tej reguły, a następnie przyjąć nowoczesne spojrzenie, aby uzyskać bardziej wyczerpującą odpowiedź na to ważne pytanie.

W 1994 roku, doradca finansowy William Bengen wprowadził koncepcję reguły 4 procent, która zakładała, że emeryci, którzy wycofają 4 procent salda portfela emerytalnego, a następnie skorygują tę kwotę o inflację w każdym kolejnym roku, otrzymają wypłatę wystarczającą na 30 lat.

Teraz, po 20 latach od publikacji badań Bengena, eksperci uznają, że ta prosta zasada wymaga modernizacji.

Wielkie niewiadome

Najważniejszym problemem związanym z bezpieczną stopą zwrotu na poziomie 4 procent jest to, że istnieje zbyt wiele niewiadomych dla emerytów: Jak długo będziesz żył? Jak zachowają się rynki finansowe? Jak kształtują się stopy procentowe i wskaźniki inflacji? Jakie będą faktyczne wydatki na emeryturę i jak będą się one zmieniać w czasie? Co z potrzebami w zakresie opieki zdrowotnej? Jaki wpływ na Państwa podatki będzie miał dochód na emeryturze? Co z dopłatą do Medicare?

Przejęcie kontroli nad opieką zdrowotną w okresie emerytalnym: Pobierz raport.

To wszystko są ważne elementy emerytalnej układanki do rozważenia, ponieważ tylko kilka dzikich kart może zaszkodzić Twojemu planowi dochodowemu. Dlatego też współczesne czasy wymagają bardziej dynamicznego podejścia do zasady 4 procent.

Podważenie założeń

Przyglądnięcie się niektórym założeniom badania Bengena jest pouczające i pozwala zrozumieć problem związany z zastosowaniem 4 procentowej stopy procentowej do dzisiejszych emerytur.

Po pierwsze, przeanalizujmy założenia dotyczące zwrotów z rynku. Bengen przetestował szereg stawek wypłaty na różnych portfelach akcji i obligacji, wykorzystując dane o inflacji i zwroty z inwestycji od połowy lat 90. do 1926 roku. W regule przyjęto założenie, że portfel składa się w 60 procentach z akcji i w 40 procentach z obligacji. Historyczne stopy zwrotu z obligacji w tym okresie wynosiły blisko 5 procent, czyli znacznie poniżej tego, czego można oczekiwać obecnie. Przy zwiększonej zmienności zarówno na rynkach akcji, jak i obligacji, przyjęcie perspektywy testowania różnych warunków rynkowych może pomóc w lepszym zrozumieniu długowieczności portfela.

Innym problemem związanym z badaniem jest to, że faworyzuje ono długowieczność portfela jako główny cel, w przeciwieństwie do potrzeb dochodowych. Ale to podejście nie trzyma się kupy, jeśli sekwencja Twoich wydatków jest cięższa we wczesnych latach emerytury lub odwrotnie, jeśli rynek doświadcza spadku we wczesnych latach emerytury. W związku z tym, pojawiło się wiele strategii, które mają na celu zbadanie sposobów zarządzania ryzykiem sekwencyjnym, począwszy od strategii kubełkowej (segmentacja funduszy emerytalnych na „kubełki” w oparciu o okresy czasu), poprzez zastosowanie podejścia „floor-and-ceiling” (niewypłacanie więcej niż dobrze zdefiniowany pułap lub mniej niż dobrze zdefiniowany pułap, niezależnie od wahań wartości portfela), aż po wykorzystanie linii kredytowych w celu ochrony długowieczności portfela.

Testowanie różnych potrzeb w zakresie dochodów emerytalnych przy założeniu tzw. schematu „go-go, slow-go, no-go” wydatków emerytalnych – czyli bycia dość aktywnym na początku emerytury i spowolnienia w miarę upływu lat – pomoże lepiej zrozumieć długowieczność portfela. W rzeczywistości, większość ludzi będzie musiała dostosować swoje wypłaty w górę lub w dół w miarę przechodzenia na emeryturę.

Ostatnio, badanie zakłada proste podejście do podatków, które mogło być odpowiednie w tamtym czasie, ale nie wytrzymuje złożoności współczesnych emerytur. Dla wielu osób z pokolenia wyżu demograficznego, które stanowią znaczną część dzisiejszych emerytów, skład ich aktywów emerytalnych będzie wiązał się z różnymi zobowiązaniami podatkowymi, od w pełni opodatkowanych do nieopodatkowanych. Przepisy podatkowe stały się również bardziej złożone w zakresie opodatkowania różnych źródeł dochodu emerytalnego. W przypadku emerytów o wyższych dochodach, bardziej skomplikowane jest zarządzanie terminami wypłaty dochodów z tytułu wypłat kwalifikowanych, minimalnych wypłat (RMD) po osiągnięciu wieku 70½ lat oraz świadczeń z Social Security, a także zarządzanie rosnącym wpływem na podatki w różnych przedziałach podatkowych, wraz z obawami o potencjalne progi dopłat do Medicare.

Podejście do strategii wycofywania środków z funduszy emerytalnych z uwzględnieniem aspektów podatkowych staje się coraz ważniejsze w miarę wzrostu majątku, który wykracza poza potrzebę korzystania ze świadczeń Social Security lub wypłat kwalifikowanych. Ostatnie badania opublikowane w Journal of Financial Planning analizują wpływ świadczeń Social Security i RMD na efektywne podatkowo strategie wypłat, dochodząc do wniosku, że można zwiększyć długowieczność portfela poprzez zastosowanie dynamicznego podejścia do przekształcania kwalifikowanych aktywów w aktywa zwolnione z podatku w niektórych latach i zarządzanie kwalifikowanymi wypłatami, aby w pełni pokryć standardowe odliczenie i maksymalnie wykorzystać niższe przedziały podatkowe w latach, w których dochód nie jest potrzebny.

Myśląc poza regułą 4 procent

Mimo, że reguła 4 procent ma swoje wady, to wciąż jest rozsądnym punktem wyjścia do planowania emerytalnego. Zamiast więc traktować ją jako niepodważalną prawdę, użyj jej jako ogólnego sposobu na ocenę poziomu swoich oszczędności. Na przykład, jeżeli ustalimy, że do komfortowego życia na emeryturze będziemy potrzebować 60 000 USD rocznie, z czego 16 000 USD będzie pochodzić z Social Security, to pozostanie nam 44 000 USD luki do wypełnienia w skali roku. Używając reguły 4 procent, można pomnożyć 44 000 dolarów przez 25, aby uzyskać 1,1 miliona dolarów, czyli to, do czego można dążyć w latach pracy.

W tym duchu, gospodarstwa domowe, które zgromadziły znaczne bogactwo, mogą używać reguły 4 procent jako konserwatywnego miernika. Dla większości gospodarstw domowych, jednak, reguła jest po prostu otwarcie oferty.

W rzeczywistości, gdy jesteś na emeryturze, prawdopodobnie trzeba będzie dokonać oceny rok po roku, jak skutecznie zarządzać swoje źródła dochodów, zarówno z potrzeb wydatków i podatków w umyśle.

Jak 4 procentowa stawka stawia czoła próbie czasu, jasne jest, że gotowość do przejścia na emeryturę jest zbyt złożona, aby można ją było skodyfikować za pomocą prostej zasady kciuka.

Ten artykuł pierwotnie ukazał się na MarketWatch w lipcu 2018 r.

.