Rogowacenie łojotokowe

Co to jest rogowacenie łojotokowe?

Rogowacenie łojotokowe to niegroźna brodawkowata plama, która pojawia się w dorosłym życiu jako powszechny objaw starzenia się skóry. Niektórzy ludzie mają ich setki.

Reratoza łojotokowa (lub rogowacenie łojotokowe, używając pisowni amerykańskiej) jest również nazywana SK, brodawczakiem podstawnokomórkowym, brodawką starczą, brodawką brązową, brodawką mądrości lub brodawczakiem. Termin opisowy, łagodne rogowacenie, jest szerszym terminem, który jest używany w celu uwzględnienia następujących powiązanych zmian skórnych:

• Reratoza łojotokowa
• Rogowacenie słoneczne (które może być trudne do odróżnienia od płaskiego rogowacenia łojotokowego)
• Rogowacenie płaskie (które powstaje z rogowacenia łojotokowego lub rogowacenia słonecznego).

Reratozy łojotokowe

Kto choruje na rogowacenie łojotokowe?

Reratozy łojotokowe występują niezwykle często. Szacuje się, że ponad 90% dorosłych w wieku powyżej 60 lat ma jedno lub więcej z nich. Występują u mężczyzn i kobiet wszystkich ras, zazwyczaj zaczynają się pojawiać w wieku 30 lub 40 lat. W wieku poniżej 20 lat są rzadkością.

Co powoduje rogowacenie łojotokowe?

Dokładna przyczyna rogowacenia łojotokowego nie jest znana.

Nazwa jest myląca, ponieważ nie są one ograniczone do łojotokowego rozmieszczenia (skóra głowy, środkowa część twarzy, klatka piersiowa, górna część pleców), jak w łojotokowym zapaleniu skóry, nie powstają z gruczołów łojowych, jak w przypadku przerostu gruczołów łojowych, ani nie są związane z łojem, który jest tłusty.

Reratozy łojotokowe mają charakter zwyrodnieniowy. W miarę upływu czasu rogowacenie łojotokowe staje się coraz liczniejsze. Niektórzy ludzie dziedziczą skłonność do powstawania bardzo dużej ich liczby. Naukowcy zauważyli:

• Napadowe rogowacenie łojotokowe może być następstwem oparzenia słonecznego lub zapalenia skóry.
• Tarcie skóry może być powodem ich pojawienia się w fałdach ciała.
• Przyczyna wirusowa (np. wirus brodawczaka ludzkiego) wydaje się mało prawdopodobna.
• W keratozach łojotokowych stwierdza się stabilne i klonalne mutacje lub aktywację genów FRFR3, PIK3CA, RAS, AKT1 i EGFR.
• Keratoza łojotokowa może powstać z soczewicy słonecznej.
• Mutacje FRFR3 powstają również w soczewicy słonecznej. Mutacje te związane są z wiekiem i lokalizacją na głowie i szyi, co sugeruje rolę promieniowania ultrafioletowego w powstawaniu tych zmian.
• Reratozy brunatne nie są siedliskiem mutacji genów supresorowych nowotworów.Inhibitory receptora naskórkowego czynnika wzrostu (stosowane w leczeniu raka) często powodują wzrost rogowacenia brodawkowatego.

Jakie są cechy kliniczne rogowacenia łojotokowego?

Rogowacenie łojotokowe może pojawić się na każdym obszarze skóry, pokrytej lub nie pokrytej, z wyjątkiem dłoni i podeszew. Nie powstają one na błonach śluzowych.

Reratozy łojotokowe mają bardzo zróżnicowany wygląd.

• Płaska lub uniesiona grudka lub blaszka
• 1 mm do kilku cm średnicy
• Barwa skóry, żółta, szara, jasnobrązowa, ciemnobrązowa, czarna lub mieszana
• Gładka, gładka, woskowa lub brodawkowata powierzchnia
• Samotne lub zgrupowane w pewnych obszarach, takich jak skóra głowy, pod piersiami, nad kręgosłupem lub w pachwinach

Wyglądają, jakby przyklejały się do powierzchni skóry jak pąkle.

Reratozy łojotokowe

• Zobacz więcej zdjęć rogowacenia łojotokowego
• Zobacz zdjęcia dermoskopowe rogowacenia łojotokowego

Warianty rogowacenia łojotokowego

Warianty rogowacenia łojotokowego obejmują:

• Lentigo słoneczne: płaskie plamy pigmentowe w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych
• Dermatosis papulosa nigra: małe, szypułkowate i silnie pigmentowane rogowacenie łojotokowe na głowie i szyi u osób o ciemniejszej karnacji
• Keratozy Stucco: szare, białe lub żółte grudki na kończynach dolnych
• Inverted follicular keratosis
• Large cell acanthoma
• Keratoza lichenoidalna: faza zapalna poprzedzająca inwolucję niektórych rogowacenia łojotokowego i plam soczewicowatych.

Reratozy łagodne

Powikłania rogowacenia łojotokowego

Reratozy łojotokowe nie są nowotworami przednowotworowymi. Jednak:

• Raki skóry są czasami trudne do odróżnienia od rogowacenia łojotokowego.
• Rak skóry może przypadkowo powstać w obrębie lub w wyniku kolizji z rogowaceniem łojotokowym.

Bardzo rzadko, erupcyjne rogowacenie łojotokowe może wskazywać na leżący u jego podłoża wewnętrzny nowotwór złośliwy, najczęściej gruczolakoraka żołądka. Ten zespół paranowotworowy znany jest jako objaw Lesera-Trélata. Nagłe rogowacenie łojotokowe, które nie jest związane z nowotworem, jest czasami określane jako pseudoobjaw Lesera-Trélata.

Rogowacenie łojotokowe napadowe i podrażnione może również powstać jako reakcja niepożądana na leki, takie jak adalimumab, wemurafenib, dabrafenib, 5-fluorouracil i wiele leków stosowanych w chemioterapii.

Rogowacenie łojotokowe podrażnione to zmiana zapalna, czerwona i pokryta strupem. Może powodować powstawanie wypryskowego zapalenia skóry wokół rogowacenia łojotokowego. Zapalenie skóry może również spowodować pojawienie się nowych zmian rogowacenia łojotokowego.

Jak rozpoznaje się rogowacenie łojotokowe?

Diagnoza rogowacenia łojotokowego jest często łatwa.

• Uklejona, dobrze odgraniczona brodawkowata płytka
• Inne podobne zmiany

Niekiedy rogowacenie łojotokowe może przypominać raka skóry, takiego jak rak podstawnokomórkowy, rak kolczystokomórkowy lub czerniak.

Dermoskopia często pokazuje nieuporządkowaną strukturę w rogowaceniu łojotokowym, co jest również prawdą w przypadku raka skóry. Istnieją diagnostyczne dermatoskopowe wskazówki dotyczące rogowacenia łojotokowego, takie jak liczne pomarańczowe lub brązowe grudki (spowodowane keratyną w szczelinach powierzchni skóry), białe grudki przypominające milia oraz zakrzywione grube grzbiety i bruzdy tworzące wzór mózgowaty lub cerebriformiczny.

Jeśli nadal istnieją wątpliwości, rogowacenie łojotokowe może być poddane częściowej biopsji goleniowej lub punkcyjnej lub diagnostycznemu wycięciu.

Dominujące cechy histopatologiczne rogowacenia łojotokowego mogą być opisane jako:

• Melanoacanthoma (głęboko pigmentowany)
• Acanthotic
• Hiperkeratotic lub papillomatous
• Adenoid lub reticulated
• Clonal lub nested
• Adamantinoid lub śluzowaty
• Desmoplastic
• Irritated.

Jakie jest leczenie rogowacenia łojotokowego?

Pojedyncze rogowacenie łojotokowe może być łatwo usunięte, jeśli jest to pożądane. Powodem usunięcia może być fakt, że jest ono nieestetyczne, swędzi lub zaczepia się o ubranie.

Metody stosowane do usuwania rogowacenia łojotokowego obejmują:

• Krioterapię (ciekły azot) dla cieńszych zmian (powtarzana w razie potrzeby)
• Kiretaż i/lub elektrokauteryzację
• Chirurgię laserową
• Biopsję goleniową (usuwanie skalpelem)
• Ogniskowe złuszczanie chemiczne kwasem trójchlorooctowym

Wszystkie metody mają wady. Wywołana leczeniem utrata pigmentacji jest szczególnym problemem dla pacjentów o ciemnej karnacji. Nie ma łatwego sposobu na usunięcie wielu zmian za jednym razem.

Jak można zapobiegać rogowaceniu łojotokowemu?

Nie wiadomo, jak zapobiegać rogowaceniu łojotokowemu.

Jakie są rokowania dla rogowacenia łojotokowego?

Rogowacenie łojotokowe ma tendencję do utrzymywania się. Od czasu do czasu pojedyncze lub mnogie zmiany mogą ustąpić samoistnie lub w mechanizmie rogowacenia lichenoidalnego.

Zmiany związane z zapaleniem skóry mogą ustąpić po jego opanowaniu.

Zapalenie skóry może być przyczyną nawrotu choroby.