Skłonność przymostkowa

Skłonność przymostkowa występuje w przebiegu przerostu (powiększenia) prawej komory lub bardzo rzadko ciężkiego powiększenia lewego przedsionka. Wynika to z położenia serca w klatce piersiowej: prawa komora jest najbardziej wysunięta do przodu (najbliżej ściany klatki piersiowej). Do przerostu prawej strony serca dochodzi, gdy prawa strona serca przewlekle kurczy się pod wpływem wyższego ciśnienia. Dzieje się tak w przypadku chorób zastawkowych, np. zastawki płucnej, oraz w przypadku chorób układu oddechowego, w których ciśnienie w tętnicy płucnej jest podwyższone (np. przewlekła obturacyjna choroba płuc). Przykładem stanu, w którym może być wyczuwalny skurcz przymostkowy jest choroba płuc. Impuls ten może być również wyczuwalny w miopatii rozstrzeniowej prawej komory. Palpacja w miopatii rozstrzeniowej różni się tym, że impuls jest zwykle energiczny i krótkotrwały. Jest to kontrast z trwałym impulsem przerośniętej prawej komory. W stenozie mitralnej może być również wyczuwalny skręt przymostkowy.

Skok (lub uniesienie) lewej komory sugeruje możliwość stenozy aortalnej.

Wyraźny skręt (lub uniesienie) lewej komory sugeruje możliwość stenozy aortalnej.