Staw promieniowo-łokciowy dystalny – Articulatio radioulnaris distalis

Opis

Staw promieniowo-łokciowy dystalny jest stawem obrotowym utworzonym pomiędzy głową kości łokciowej i wcięciem łokciowym na dolnym końcu kości promieniowej. Powierzchnie stawowe połączone są ze sobą przez następujące więzadła:

• Tarcza stawowa
• Więzadło promieniowo-nadgarstkowe przednie (anterior radioulnar ligament) – to więzadło jest wąskim pasmem włókien rozciągającym się od przedniego brzegu wcięcia łokciowego kości promieniowej do przodu głowy kości łokciowej.
• Więzadło promieniowo-łokciowe tylne (posterior radioulnar ligament) – Więzadło to rozciąga się pomiędzy odpowiednimi powierzchniami na grzbietowej stronie stawu.

Błona maziowa tego stawu jest bardzo luźna i rozciąga się w górę jako wgłębienie (recessus sacciformis) pomiędzy kości promieniowej i łokciowej.

Ruchy.-Ruchy w stawie promieniowo-łokciowym dystalnym polegają na rotacji dolnego końca kości promieniowej wokół osi, która przechodzi przez środek głowy kości łokciowej. Kiedy promień obraca się do przodu, wynikiem jest pronacja przedramienia i ręki, a kiedy do tyłu, supinacja. W ten sposób można zauważyć, że w pronacji i supinacji promień opisuje odcinek stożka, którego oś rozciąga się od środka głowy kości promieniowej do środka głowy kości łokciowej. W tym ruchu głowa kości łokciowej nie jest nieruchoma, ale opisuje łuk w kierunku przeciwnym do tego, który przyjmuje głowa kości promieniowej. To, jednakże, nie jest uważane za rotację kości łokciowej – krzywa, którą opisuje głowa tej kości jest spowodowana połączonym ruchem przednio-tylnym i obrotowym, pierwszy odbywa się prawie całkowicie w stawie łokciowym, drugi w stawie barkowym.

Ta definicja zawiera tekst z domeny publicznej wydania Anatomii Graya (20th U.S. edition of Gray’s Anatomy of the Human Body, published in 1918 – from http://www.bartleby.com/107/).