Tarasy ryżowe Kordyliery Filipińskiej
2000 i 2010 World Monuments Watch
Cascading dół wschodniej flanki Cordillera Central pasma górskiego w sercu Luzon, setki człowieka wykonane tarasy stoją świadectwem ducha współpracy i pomysłowości ludzi, którzy osiedlili się i prosperował w tym surowym środowisku. W obliczu ograniczonych zasobów ziemi i gleby, te pierwsze mieszkańcy opracowane cztery kompleksy tarasów w 16 wieku do uprawy ryżu. Dziś te struktury są nadal uznawane za jedne z najlepszych na świecie przykładów technologii ochrony gleby. Dla rdzennych mieszkańców Ifugao, którzy utrzymywali je przez wieki, tarasy symbolizują przetrwanie ich charakterystycznej spuścizny kulturowej. Ten majestatyczny krajobraz kulturowy został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa w 1995 r., a w 2001 r. został umieszczony na Liście Światowego Dziedzictwa w niebezpieczeństwie ze względu na fizyczne pogorszenie i utratę miejsca kulturowego fundamentu. Tarasy nadal są w coraz mniejszym stopniu użytkowane i obecnie grozi im opuszczenie na szeroką skalę. Tarasy ryżowe w Kordylierach Filipińskich podkreślają wyzwanie zachowania niegdyś dynamicznego środowiska, które straciło zarówno swoją podstawową funkcję dla wydajności rolnictwa, jak i ludzi, którzy tradycyjnie utrzymywali je, opuszczając region w poszukiwaniu innych możliwości zatrudnienia. Sytuacje te wymagają innowacyjnego podejścia do zachowania społeczności, jak również historycznego krajobrazu i związanych z nim struktur ludzkich.
Odkąd obserwujemy
Strona była utrzymywana na Liście Światowego Dziedzictwa w Zagrożeniu do 2012 roku. Począwszy od 2010 roku, dochody z nowej elektrowni wodnej przekazanej przez partnerstwo przedsiębiorstw energetycznych z największych gospodarek świata będą wspierać fundusz na rzecz ochrony tarasów ryżowych. Oczekuje się, że sprzedaż lokalnej firmie dystrybuującej energię wygeneruje 70 000 dolarów rocznie na ten cel. W międzyczasie sformalizowano współpracę z wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Cinque Terre, podpisując umowę o programie bliźniaczej wymiany i współpracy. Tarasy ryżowe ponownie ucierpiały podczas monsunu w 2011 roku, a lokalne działania pomogły zabezpieczyć więcej środków na ochronę. W styczniu 2012 r. filipiński Departament Rolnictwa przeznaczył 30 milionów pesos, czyli 700 000 dolarów, na naprawę tarasów ryżowych i odwrócenie skutków wieloletniej erozji. Styczeń 2012