Te 6 elementów sprawia, że umowa jest prawnie wiążąca

Podpisz tutaj. Parafuj tam.
Te dwa zwroty powinny zdecydowanie sprawić, że zatrzymasz się i pomyślisz: „Chwileczkę, na co ja się teraz zgadzam?”.
Nie chcesz iść ślepo do umowy prawnej, a unikanie naruszenia będzie wymagać głębokiego przeglądu każdego szczegółu umowy. Jak zarządzać własne zobowiązania prawne i założyć, że strona na drugim końcu będzie trzymać się ich koniec umowy, trzeba rozważyć istotne elementy zawarte w umowie.

6 elementów umowy

Faktyczna zawartość ważnej umowy będą się różnić w zależności od przedmiotu. Istnieje jednak sześć elementów, które muszą być obecne, aby umowa była prawnie wiążąca. Jeśli brakuje jednego z poniższych elementów, nie będzie można jej wyegzekwować.

Zdolność

Zdolność kontraktowa, znana również jako kompetencja kontraktowa, odnosi się do zdolności danej osoby do zawarcia wykonalnej umowy. Każdy może fizycznie podpisać się na linii kropkowanej, ale może to nie być zgodne z prawem.

Istnieje kilka różnych klas osób, które nie są prawnie zdolne do zawarcia umowy: nieletni, osoby niepełnosprawne umysłowo i osoby nietrzeźwe. Jeśli dana osoba należy do jednej z tych kategorii, nie ma zdolności do zawarcia umowy.

Jeśli osoba, która nie ma zdolności do zawarcia umowy, zawiera umowę, jest ona nieważna, co oznacza, że osoba, która nie ma zdolności do zawarcia umowy, może ją rozwiązać w dowolnym momencie lub zdecydować się na jej kontynuowanie. Możliwość unieważnienia umowy chroni osobę, która nie posiada zdolności do czynności prawnych przed związaniem się umową, która ją wykorzystała.

Nieletni i zdolność do czynności prawnych

Każda osoba poniżej 18 roku życia (w większości stanów) nie ma zdolności do czynności prawnych. Jeśli osoba niepełnoletnia podpisze kontrakt, ma możliwość sprawdzenia go lub unieważnienia w dowolnym momencie. Jedynym wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, gdy umowa dotyczy rzeczy niezbędnych, takich jak jedzenie, ubranie czy schronienie.

Nieletni mogą unieważnić kontrakt tylko wtedy, gdy są jeszcze niepełnoletni. Jeśli nie podejmą działań w celu unieważnienia umowy, gdy są jeszcze niepełnoletni, po ukończeniu 18 lat i uzyskaniu pełnoletności nie mogą już twierdzić, że nie mają zdolności prawnej i unieważnić umowy bez naruszenia umowy.

Na przykład, powiedzmy, że Megan podpisała umowę, aby być ambasadorem marki, kiedy miała 17 lat. Ona idzie na poparcie marki i otrzymywać wynagrodzenie od firmy przez dwa lata. W tym momencie, gdy ma 19 lat, chce unieważnić umowę i twierdzi, że nie miała zdolności prawnej, gdy ją podpisywała. Ponieważ po zawarciu umowy stała się osobą pełnoletnią, nie ma takiej możliwości.

Osoby upośledzone umysłowo i zdolność prawna

Podobnie, osoby upośledzone umysłowo mogą unieważnić większość umów lub zlecić opiekunowi unieważnienie ich w ich imieniu. Jeśli dana osoba nie ma zdolności umysłowej do zrozumienia znaczenia i skutków umowy, nie ma ona zdolności do zawarcia umowy. Podobnie jak w przypadku umów podpisanych przez nieletnich, umowy dotyczące rzeczy niezbędnych nie podlegają unieważnieniu.

Niektóre stany używają testu kognitywnego, aby zmierzyć zdolność, a inne używają „testu afektywnego”, który określa czy dana osoba nie była w stanie działać rozsądnie i czy druga strona wiedziała o jej stanie.

Osoby nietrzeźwe i zdolność

Osoby, które są pod wpływem narkotyków lub alkoholu nie są uważane za zdolne do zawarcia umowy. Nie oznacza to, że gdy ktoś jest dobrowolnie odurzony, sądy pozwolą mu się wywinąć od zobowiązań umownych. Zazwyczaj tak się nie dzieje. Osoby odurzone nadal muszą brać odpowiedzialność za wyniki swoich działań, gdy są pod wpływem.

Jednakże, jeżeli osoba nietrzeźwa nie jest w stanie zrozumieć proponowanej umowy, a strona trzeźwa wykorzystuje jej stan, strona nietrzeźwa może unieważnić umowę.

Oferta

Oferta odnosi się do deklaracji warunków, do których oferent jest skłonny się dostosować. Wyraża ona chęć przestrzegania pewnych warunków, które staną się wiążące, gdy tylko oferta zostanie przyjęta przez oblata. Niektóre oferty przedstawiają obietnicę działania lub niedziałania w określony sposób w zamian za obietnicę zrobienia tego samego, a inne przewidują obietnicę w zamian za inny rodzaj działania.

Na przykład, jeśli prowadzisz firmę zajmującą się wyprowadzaniem psów, Twoja oferta będzie zawierać obietnicę wyprowadzenia czyjegoś psa w zamian za rekompensatę od właściciela, czyli oblata.

Sądy rozróżniają negocjacje przedofertowe od rzeczywistych ofert w oparciu o brak lub obecność zamiaru zawarcia umowy. Umowa nie powstaje, gdy strony odpowiadają na wzajemne prośby lub zaproszenia.

Ogłoszenia są często tematem dyskusji, jeśli chodzi o rozróżnienie między negocjacjami wstępnymi a ofertami. Jeśli firma zamieści ogłoszenie, nie jest związana umową z nikim, kto mógł je przeczytać.

Oferta może być prawnie wiążąca tylko wtedy, gdy zawiera kluczowe elementy umowy o takim charakterze. W zależności od przedmiotu, elementy te będą się różnić.

Jednakże, aby podać przykład, jeśli miałbyś zamiar sprzedać swój samochód i sporządziłbyś umowę dla siebie i kupującego, musiałaby ona zawierać takie szczegóły, jak data transakcji, cena samochodu, warunki płatności i dokładny opis samochodu. Jeżeli oferta nie spełnia wymogów określonego rodzaju umowy, „umowa” może zostać zakwalifikowana jako ogłoszenie.

Jeśli oferta zostanie odwołana lub odrzucona, oblat nie ma już prawa do jej przyjęcia, a oferent nie jest już odpowiedzialny za warunki w niej zawarte. Odrzucenie może mieć charakter jawnej odmowy lub dorozumiany, jeżeli oblat przedstawi kontrofertę.

Jeżeli oferta nie zostanie odrzucona, umowa będzie kontynuowana do czasu jej wygaśnięcia lub do upływu rozsądnego czasu. Określa się go na podstawie tego, co rozsądna osoba uznałaby za wystarczający czas na przyjęcie lub odrzucenie oferty. Śmierć lub niepoczytalność którejkolwiek ze stron kończy ofertę, niezależnie od tego, ile czasu upłynęło.

Akceptacja

Przyjęcie oferty wyraża gotowość do przestrzegania istotnych warunków umowy. Akceptacja musi być dokonana w sposób określony w ofercie. Jeżeli nie ma przedstawionego konkretnego sposobu, oferta musi zostać przyjęta w sposób, który jest postrzegany jako rozsądny dla tej konkretnej sytuacji.

Niektóre oferty są przyjmowane tylko wtedy, gdy oblat wykonuje – lub nie wykonuje – określoną czynność. Są one znane jako umowy jednostronne, co jest wiążącą umową, w której oferent spełnia swoją obietnicę (zazwyczaj płatność) po wykonaniu określonej czynności. Z drugiej strony są kontrakty dwustronne, które zawierają obietnice wykonania przez obie strony.

Czas przyjęcia jest również ważne, aby zauważyć, zwłaszcza gdy dotyczy zdolności oferenta do odwołania go. Sądy są podzielone w tej kwestii. Większość uznaje, że przyjęcie jest oficjalne w momencie wysłania go do oblata, natomiast mniejszość twierdzi, że w momencie jego otrzymania.

Przyjęcie oferty oznacza jej akceptację w całości, dokładnie tak, jak jest. Jeśli oblat zmienia pierwotną ofertę w jakikolwiek sposób, nazywa się to kontrofertą. Zamiast więc przyjąć ofertę, wysyła się kontrofertę, która unieważnia pierwotną ofertę.

Legalność

Ta część jest całkiem prosta. Legalność umowy odnosi się do tego, czy jej warunki są zgodne z prawem, czy też nie. Jeśli przedmiot umowy nie jest legalny, umowa nie jest ważna. Umowy mogą być zawierane tylko w celach prawnych.

Na przykład, możesz zawrzeć prawnie wiążącą umowę z Chrisem, która mówi, że zapłacisz mu za pomalowanie Twojego domu. Nie możesz jednak zawrzeć z nim umowy, która mówi, że zapłacisz mu za obrabowanie banku. Ponieważ przedmiot umowy nie jest zgodny z prawem, umowa jest nieważna. Chris nadal może obrabować bank, ale żadna ze stron nie jest chroniona przez prawo, jeśli jedna z osób nie dotrzyma warunków umowy.

Wyważenie

Praktycznie rzecz ujmując, rozważenie jest wymianą jednej rzeczy na drugą. Obie strony umowy muszą dostarczyć coś wartościowego, co sprawi, że druga strona będzie chciała się na nią zgodzić. Tą wartością nie zawsze muszą być pieniądze. Może to być przedmiot, wykonanie działania lub powstrzymanie się od działania.

Zrobienie czegoś dobrowolnie nie liczy się jako zapłata. Powiedzmy, że Twój sąsiad zauważył, że Twoje rośliny umierają i wziął na siebie obowiązek podlewania ich dla Ciebie. Aby wyrazić swoją wdzięczność, dajesz mu 10 dolarów za jego kłopot. Jeśli Twój sąsiad zrobi to ponownie w następnym tygodniu, nie może zgodnie z prawem oczekiwać, że zapłacisz mu ponownie, ponieważ wykonuje tę czynność dobrowolnie.

Podobnie, jeśli ktoś po prostu wykonuje jeden ze swoich istniejących obowiązków, sąd nie uzna jego działań za świadczenie wzajemne.

W niektórych przypadkach jedna ze stron może nie świadczyć wynagrodzenia, ale zamiast tego opiera się na obietnicy, którą złożyła w celu zapewnienia wartości w późniejszym czasie. Ktoś, kto wykonuje pewne działania w oparciu o obietnicę złożoną przez inną stronę, może skorzystać z zasady promissory estoppel, która mówi, że obietnica może być prawnie egzekwowana, nawet jeśli została złożona bez formalnej zapłaty.

Na przykład, powiedzmy, że twój pracodawca, obiecujący, mówi, że dostaniesz 15% podwyżki, jeśli ty, obiecujący, będziesz pracował w firmie przez dwa lata. Po roku pracodawca mówi, że teraz dostaniesz tylko 10% podwyżki po dwóch latach pracy. Możesz wyegzekwować pierwotną obietnicę na podstawie promissory estoppel.

Współmierność

Współmierność, znana również jako spotkanie umysłów, stwierdza, że obie strony muszą być zobowiązane do wykonania obowiązków określonych w umowie. Jeśli tak nie jest, prawo orzeknie, że żadna ze stron nie jest związana umową. Jeśli obie strony nie są związane umową, żadna ze stron nie jest związana umową. Jeśli w umowie brakuje wzajemnej zgody, jest ona nieważna.

Wzajemna zgoda jest szczególnie ważna, gdy jedna ze stron nie ma możliwości anulowania umowy. Niektóre z tych sytuacji pozwalają jednej stronie na wykonywanie swoich obowiązków według własnego uznania bez pozbawiania drugiej strony wymogu ich wykonania. Sądy będą prawdopodobnie unieważniać tego typu umowy, ponieważ brakuje w nich wzajemności zobowiązań.

Aby uniknąć unieważnienia umowy przez sąd z powodu braku wzajemności, musisz ograniczyć możliwości obu stron do unieważnienia umowy.

Jak jest zorganizowana umowa?

Długość, język i treść kontraktu będzie się różnić w zależności od charakteru sytuacji. Jednakże, jeśli chodzi o organizację wszystkich tych elementów umowy, będzie ona prawdopodobnie podzielona na dziewięć następujących sekcji:

• Preambuła: nazwa umowy, data, zaangażowane strony i nazwy, przez które będą określane w całej umowie

• Definicje: terminy umowy i ich znaczenie w odniesieniu do tej konkretnej umowy

• Względy: szczegóły wymiany określone w umowie

• Oświadczenia i gwarancje: potwierdzenia, że pewne fakty i okoliczności są prawdziwe

• Przymierza i prawa: obietnice każdej ze stron dotyczące zrobienia lub niezrobienia czegoś

• Postanowienia i środki zaradcze: konsekwencje naruszenia umowy

• Postanowienia ogólne: szczegóły dotyczące zarządzania i zarządzania umową
• Podpisy: podpisy wszystkich zaangażowanych stron

W zależności od przedmiotu umowy może istnieć kilka dodatkowych sekcji, ale umowy zazwyczaj mają podobny format.

Czy umowa musi być pisemna?

Mając na uwadze wszystkie te elementy umowy i organizację, być może doszedłeś do punktu, w którym zadałeś sobie pytanie: czy wszystkie umowy muszą być pisemne?

Typowo, nie. Bardziej dokładna odpowiedź, niestety, jest taka, że to zależy.

Istnieje kilka sytuacji, w których umowy muszą być na piśmie, aby były ważne. Niektóre stany często wymagają, aby umowy dotyczące nieruchomości i wszelkie umowy, które mają trwać dłużej niż rok były na piśmie. Jeśli piszesz umowę, upewnij się, że sprawdzisz swoje prawo stanowe, aby zobaczyć, czy dokument pisemny jest konieczny, aby umowa była ważna.

Nawet jeśli umowa pisemna nie jest wymagana, nigdy nie jest złym pomysłem sporządzenie jej na wszelki wypadek. Umowy ustne mogą być trudne do udowodnienia, a ważne szczegóły mogą być łatwo pominięte lub zapomniane.

Podpisz na linii przerywanej

Przez całe nasze życie, napotkamy przyzwoitą ilość umów. Niezależnie od tego, czy będzie to umowa najmu mieszkania, umowa o pracę, czy rachunek za sprzedaż, przestrzeganie ich może ukształtować sposób, w jaki żyjemy i działamy każdego dnia.

Zatem, zanim zawrzesz umowę, upewnij się, że rozważasz sześć kluczowych elementów umowy.

Jeśli zarządzasz wieloma umowami, będziesz miał wiele na głowie. Wdróż oprogramowanie do zarządzania umowami, aby utrzymać wszystko w porządku.