The Ghost Plant: A Closer Look At The Spookiest Plant In The Forest
Co jest czarno-białe i upiorne na każdym kroku? Roślina duchów! Powszechnie znana jako fajka indiańska (Monotropa uniflora), ponieważ mówi się, że przypomina rdzennie amerykańską fajkę pokoju, jest również znana jako roślina trupia, roślina śmierci i kwiat duchów. Ta nietypowo wyglądająca roślina jest często mylona z grzybem, ponieważ jest głównie biała i nie ma żadnego chlorofilu… ale tak naprawdę jest rośliną kwitnącą i jest częścią tej samej rodziny (Ericaceae), która obejmuje borówki, żurawiny, azalie i rododendrony. Dziwne, prawda?
Często można znaleźć indiańskie fajki w ciemnych i dusznych środowiskach. Ponieważ nie posiada żadnego chlorofilu, nie potrzebuje światła do fotosyntezy własnego pożywienia. Zamiast tego, źródło pożywienia dla tej rośliny jest o wiele bardziej złowrogie, ponieważ jest to właściwie pasożyt! Konkretnie, fajki indyjskie pasożytują na grzybach mikoryzowych w glebie. Grzyby mikoryzowe mają symbiotyczną relację z drzewami (epipasożytnictwo), co oznacza, że zarówno grzyby, jak i drzewa czerpią z siebie nawzajem korzyści. Drzewo gromadzi światło słoneczne i wykorzystuje je do przekształcania wody i dwutlenku węgla w cukry i inne węglowodany. Grzyby pobierają minerały z gleby. Drzewo i grzyby wymieniają się następnie tymi zasobami w procesie, który przypomina harmonijną opowieść o współpracy i wzajemnych korzyściach. Jest on następnie wykorzystywany przez indyjską fajkę.
Co się dzieje, to drzewo uzyskuje swoją energię (cukry i inne węglowodany) z fotosyntezy, a grzyby pozyskują część tych cukrów bezpośrednio z korzeni drzewa. Jak więc indyjska rura otrzymuje energię od grzyba? Niektóre groźne tom-foolery, to jak! Indian pipe faktycznie oszukuje grzyba do myślenia, że tworzy związek mikoryzowy, ale w rzeczywistości Indian pipe jest pasożytowanie grzyba! Rura indyjska w zasadzie dostaje darmową przejażdżkę i nie musi produkować własnej energii ani wchłaniać własnych minerałów. Zazwyczaj, gdy pasożyt wykorzystuje gospodarza, gospodarz walczy z nim, ale z jakiegoś powodu grzyb i drzewo zgadzają się z groźną sztuczką fajki indiańskiej.
Po miesiącach, a czasem latach gromadzenia w swoim systemie korzeniowym substancji odżywczych z grzyba, fajka indyjska, niemal dość nagle, rozwija się nad ziemią. Wytwarzają się białe łodygi, a następnie kwiaty, które są zapylane przez owady. Po zapyleniu fajka indiańska uwalnia dziesiątki tysięcy niezwykle maleńkich nasion, które z trudem magazynują pokarm, aby założyć nową roślinę. Nasiona te są rozpraszane na duże odległości przez wiatr i osiadają na ziemi. Kiedy już tam są, nasiona nie zaczynają rosnąć od razu. W rzeczywistości, nasiona chemicznie naśladują systemy korzeniowe drzew i czekają na pewne rodzaje grzybów mikoryzowych, aby przyjść. Grzybnia przyczepia się do nasion, tak jak do drzewa, ale jest zmuszona do dostarczania składników odżywczych, których potrzebuje maleńkie nasionko, aby rosnąć! Więc zasadniczo, od sadzonki do wzrostu do zapylania do rozprzestrzeniania nasion, indyjska fajka nie robi prawie absolutnie nic sama!
Dzięki swojej fascynującej naturze, fajkę indiańską uwieczniło w swoich utworach wielu poetów i gawędziarzy, w tym Emily Dickinson, której ulubionym kwiatem była właśnie fajka indiańska. W 1879 roku napisała wiersz „’Tis whiter than an Indian Pipe-„:
Tis whiter than an Indian Pipe –
’Tis dimmer than a Lace –
No stature has it, like a Fog
When you approach the place –
Not any voice imply it here –
Or intimate it there –
A spirit – how doth it accost –
What function hath the Air?
Ta bezgraniczna Hiperbola
Każdy z nas będzie –
’To Dramat – jeśli Hipoteza
To nie Tragedia –
Post by Matt Brincka, Parki Stanowe
Posterunek: Matt Brincka, Parki Stanowe