Top Twelve Parables

W poprzednim poście, Twoja ulubiona przypowieść, miałem nadzieję, że wielu ludzi odpowie z wybraną przez siebie przypowieścią i swoimi przemyśleniami na temat tego, dlaczego wybrali różne przypowieści, które wybrali. Niestety, tylko kilka osób się odezwało, co zmusza mnie, przynajmniej tak to widzę, do zaproponowania nie tylko mojej ulubionej przypowieści, ale listy Dwunastu Najlepszych Przypowieści. Myślałem o liście dziesięciu najlepszych przypowieści, ale z jakiegoś powodu lista dwunastu najlepszych wydała mi się właściwa, a może powinienem powiedzieć: „wydała mi się sprawiedliwa”. Oto moja lista, w porządku rosnącym – bo lepiej jest wznosić się niż opadać (tego nie ma w Biblii, ale brzmi całkiem słodko, prawda?) – z krótkim streszczeniem, dlaczego wybrałem każdą przypowieść. Zapraszam do dyskusji tutaj lub na stronie Twoja Ulubiona Przypowieść.

12. Talenty (Mt 25:14-30): To dało nam słowo „talent” i Jezus podkreślił konieczność, abyśmy ich używali. Oznacza to również, choć czasem trudno to dostrzec, że wszyscy mamy talenty.

11. Uczta małżeńska (Mt 22, 1-10): Ci, których najmniej się spodziewasz, mogą siedzieć obok ciebie na uczcie weselnej, chyba że nas tam nie ma, bo straciliśmy swoje miejsca z powodu planów obiadowych, interesów i braku troski.

10. Siewca (Mk 4,3-9 lub z wyjaśnieniem Jezusa 4,3-20): Uwielbiam przypowieści rolnicze i nawet jeśli nie siejemy już nasion metodą rozsiewu, łatwo jest wpaść na pomysł zapuszczania korzeni i wzrostu lub więdnięcia w kamienistej i płytkiej glebie. Tak przynajmniej jest w przypadku cierpiących ogrodników.

9. Pszenica i chwasty (Mt 13, 24-30 lub z wyjaśnieniem Jezusa 13, 36-43): Tak łatwo osądzać, ale tak trudno poznać prawdę o człowieku. Mam szczerą radość, że Bóg jest sędzią (zob. 1. i 2.)

8. Ziarno gorczycy (Mk 4, 30-32): Królestwo Boże jest jak ziarnko gorczycy? Ziarno, które wyrasta na krzew? Jasne, to duży krzew, dobrze, ale krzew? Królestwo Boże nie jest tym, czego się spodziewasz.

7. Bogaty Głupiec (Łk 12, 13-21): Hola, hola, hola, powiedz to jeszcze raz: pieniądze nie gwarantują zdrowia mojej duszy?

6. Zagubiona owca (Łk 15: 3-7): Pogląd, że w niebie jest większa radość z powodu zagubionej owcy, która wróciła bezpiecznie do domu, nie przestaje mnie zadziwiać.

5. Owce i kozły (Ewangelia wg św. Mateusza 25:31-46): Dość jasne wytyczne, jak traktować potrzebujących, z równie jasnymi konsekwencjami, jeśli chodzi o skutki tych wyborów.

4. Nieuczciwy zarządca (Łk 16, 1-9): Uważam, że jest to przypowieść trudna do zrozumienia, ale podoba mi się wyzwanie, jakie stawia: Bóg jest Bogiem niespodzianek i „nieuczciwy zarządca” zostanie pochwalony, gdy zrobi to, co należy. Choć trudno mi dokładnie określić, na czym polega „słuszna sprawa” w tej przypowieści, pociesza mnie świadomość, że Bóg wie.

3. Dobry Samarytanin (Łk 10, 25-37): Miłość Bożą można odnaleźć przez każdego w każdej chwili, przez najmniejszy lub największy czyn. Pytanie dla mnie brzmi nie tylko: czy jestem gotów „iść i czynić podobnie”, ale czy jestem gotów pozwolić, aby znienawidzony Samarytanin okazał mi miłość?

2. Syn marnotrawny (Łk 15, 11-32): Jak napisała Michelle Russell we wcześniejszym wpisie na blogu” Natychmiast poczułem się przyjęty i uświadomiłem sobie, że miłość naszego Ojca jest doskonale opisana w osobie ojca syna marnotrawnego. Nie tylko był gotowy powitać mnie z powrotem, ale czekał na mnie, witając mnie z bezwarunkową miłością – nie lekceważąc mojej nieobecności, ale świętując mój powrót i w pełni mnie obejmując, czy na to zasłużyłem, czy nie!”. Ditto dla mnie.

1. Niemiłosierny niewolnik (Mt 18, 23-35): Nie dlatego, że niemiłosierny niewolnik otrzymuje swoją rekompensatę, ale z powodu ekstrawaganckiej, niedorzecznej natury Bożego miłosierdzia w przebaczeniu naszego długu; jak podaje NJBC1368, „dług sługi przekracza podatki z Syrii, Fenicji, Judei i Samarii”, ale kiedy błaga o miłosierdzie, mówiąc, że wszystko spłaci, Bóg natychmiast mu przebacza. Tak właśnie Bóg nam przebacza i to jest nasz model przebaczenia.

John W. Martens