Uwolnienie od bankructwa
Co to jest uwolnienie od bankructwa?
Uwolnienie z bankructwa, znane również jako zwolnienie w bankructwie, odnosi się do stałego nakazu sądowego, który uwalnia dłużnika od osobistej odpowiedzialności za pewne rodzaje długów. Jest to czasami określane po prostu jako absolutorium i pojawia się na końcu bankructwa. Po jego wydaniu, sąd zwalnia dłużnika z obowiązku spłaty długów, a wierzyciele nie mogą kontaktować się z dłużnikiem ani ścigać go za zaległe długi.
Key Takeaways
- Uwolnienie z bankructwa odnosi się do nakazu, który zwalnia dłużnika z osobistej odpowiedzialności za pewne rodzaje długów.
- Kredytodawcy nie mogą kontaktować się z dłużnikiem ani ścigać go za zaległe długi.
- Czas wypisu różni się w zależności od rodzaju złożonego wniosku o upadłość, ale zazwyczaj jest przyznawany tak szybko, jak to możliwe.
- Długi nie podlegają wypisowi obejmują alimenty na dzieci, alimenty, długi za obrażenia ciała lub mienia, opłaty za mieszkanie, niektóre długi planu emerytalnego, długi DUI i kredyty studenckie.
Jak działa zwolnienie z upadłości
Uwolnienie z upadłości zapewnia ulgę dłużnikowi, ponieważ oznacza, że nie jest on już prawnie zobowiązany do spłaty długów, które zostały zwolnione. Przedmiot zwolnienia z bankructwa musi spełnić pewne wymagania zanim zostanie ono przyznane, a czas zwolnienia różni się w zależności od rodzaju złożonego wniosku o upadłość.
Sąd zazwyczaj przyznaje zwolnienie tak szybko jak to możliwe. Bankructwa rozdziału 7 zazwyczaj otrzymują absolutorium po około czterech miesiącach od złożenia wniosku o upadłość, podczas gdy absolutorium rozdziału 13 jest wydawane po tym, jak dłużnik zakończy wszystkie płatności w ramach planu. Jest to zwykle od trzech do pięciu lat.
Dłużnik indywidualny w ramach rozdziału 7 upadłości jest zwykle przyznawane absolutorium, jednak prawo do absolutorium nie jest gwarantowane. Na przykład, może toczyć się postępowanie sądowe dotyczące zastrzeżeń do absolutorium.
Federalne Zasady Postępowania Upadłościowego przewidują, że urzędnik sądu upadłościowego wysyła kopię nakazu absolutorium do wszystkich wierzycieli, syndyka Stanów Zjednoczonych, syndyka w sprawie i, jeśli taki istnieje, pełnomocnika syndyka. Dłużnik i jego pełnomocnik również otrzymują kopię postanowienia o zwolnieniu z długu.
Ogłoszenie jest po prostu kopią ostatecznego postanowienia o zwolnieniu z długu i nie jest specyficzne dla długów, które sąd określa jako nieobjęte zwolnieniem. Zawiadomienie informuje wierzycieli, że ich długi zostały zwolnione i nie powinni oni podejmować żadnych prób dalszej windykacji.
Zawiadomienie ostrzega również, że mogą oni podlegać karze, jeśli będą kontynuować działania windykacyjne. Jakiekolwiek niepowodzenie ze strony urzędnika w wysłaniu dłużnikowi lub wierzycielowi kopii postanowienia o uwolnieniu od zobowiązań w czasie wymaganym przez przepisy nie wpływa na ważność postanowienia o uwolnieniu od zobowiązań.
Jakie długi zostają uwolnione w upadłości?
Długi, które są częścią uwolnienia od zobowiązań na mocy Rozdziału 7 zawierają niezabezpieczone długi, rachunki z agencji windykacyjnych, rachunki medyczne, rachunki za media, niezrealizowane czeki, niektóre kary podatkowe, honoraria adwokackie, wyroki sądowe i wszelkie umowy leasingowe, które konsument może mieć.
Dług z tytułu kart kredytowych jest jednym z najczęstszych rodzajów długu, który może być uwolniony w upadłości. Absolutorium w porządku upadłości nie, jednak, absolutorium wszystkie długi. W rzeczywistości, istnieje ponad tuzin rodzajów długów, które są zwolnione z absolutorium dla wniosków o upadłość.
W 2020 roku, CARES Act zapewnia tymczasową ulgę dla dłużników Chapter 13, którzy mają potwierdzony plan. Zmieniony przepis w kodeksie upadłościowym pozwala tym, którzy doświadczyli trudności finansowych, przedłużyć ich plan na okres do siedmiu lat.
Ograniczenia zwolnienia z bankructwa
Wbrew temu, co niektórzy konsumenci mogą wierzyć, bankructwo nie zawsze jest najlepszą opcją w kryzysie finansowym, a zwolnienie z bankructwa może nie zwolnić ich z obowiązku spłaty wszystkich długów. Po prostu, są pewne długi, które po prostu nie mogą być zwolnione.
Zgodnie z federalnym sądownictwem, istnieje 19 różnych rodzajów długów, które nie kwalifikują się do zwolnienia. Najbardziej powszechne są alimenty, alimenty małżonka, oraz długi za umyślne i złośliwe obrażenia osoby lub mienia.
Dla niektórych rodzajów bankructw, opłaty za mieszkanie, długi należne niektórym planom emerytalnym korzystającym z ulg podatkowych, długi za jazdę pod wpływem alkoholu i kredyty studenckie są również wśród nich. A każdy dług nie wymieniony w upadłości nie może być usunięty. Ponadto, ważne zastawy na określonych nieruchomościach w celu zabezpieczenia spłaty długów, które nie zostały zwolnione, pozostaną w mocy po zwolnieniu, a zabezpieczony wierzyciel ma prawo do egzekwowania zastawów w celu odzyskania takiego mienia.
Jak wspomniano powyżej, wierzyciele wymienieni na zwolnieniu nie mogą kontaktować się z dłużnikiem ani prowadzić działań windykacyjnych, a dłużnik może złożyć raport do sądu, jeśli wierzyciel narusza nakaz zwolnienia. Sąd może skazać wierzyciela za obrazę cywilną, której może również towarzyszyć grzywna.
Wyzwania po ogłoszeniu upadłości
Wielu konsumentów może napotkać wyzwania, kiedy ubiegają się o kredyt po otrzymaniu absolutorium. Nawet jeśli zostaną zwolnieni z zobowiązań finansowych, bankructwo pozostaje w ich rejestrze przez okres od siedmiu do dziesięciu lat, w zależności od rodzaju upadłości. Konsumenci mogą próbować odbudować swoje akta kredytowe za pomocą zabezpieczonych kart kredytowych i pożyczek. W przypadku pracy, potencjalny pracodawca nie może zatrudnić kandydata, który ogłosił upadłość, szczególnie na stanowiska związane. Jednakże, pracodawcy nie mogą zwolnić istniejącego pracownika, który przechodzi lub przeszedł przez proces bankructwa.
Czy można odmówić zwolnienia z bankructwa?
Sąd może odmówić absolutorium w rozdziale 7 z wielu powodów, w tym, między innymi, z powodu niedostarczenia przez dłużnika dokumentów podatkowych, o które poproszono, zniszczenia lub ukrycia ksiąg lub zapisów, naruszenia nakazu sądowego, lub wcześniejszego absolutorium we wcześniejszej sprawie, która rozpoczęła się w ciągu ośmiu lat przed datą złożenia drugiej petycji, oraz nieukończenia kursu zarządzania finansami osobistymi. Ponadto wierzyciel, powiernik w sprawie lub powiernik amerykański może wnieść sprzeciw wobec zwolnienia dłużnika.
Wyzwolenie może być również odrzucone w rozdziale 13, jeśli dłużnik nie ukończy kursu zarządzania finansami osobistymi lub jeśli uzyskał wcześniejsze zwolnienie w innej sprawie z rozdziału 13 w ciągu dwóch lat przed złożeniem drugiej sprawy, z kilkoma wyjątkami. Sąd może nawet cofnąć zwolnienie w pewnych okolicznościach, takich jak zarzuty, że dłużnik uzyskał zwolnienie w sposób nieuczciwy lub nie dostarczy dokumentów lub informacji wymaganych podczas kontroli sprawy.