Wildflowers of the Adirondacks: Pink Lady’s Slipper (Cypripedium acaule Aiton)

Dzikość w Adirondacks: Pink Lady’s Slippers kwitnie od końca maja do końca czerwca, często pojawiając się mniej więcej w tym samym czasie co Bunchberry. Pink Lady’s Slipper on the Heron Marsh Trail (30 maja 2014).

Pink Lady’s Slipper (Cypripedium acaule Aiton) to duży, efektowny dziki kwiat należący do rodziny storczykowatych. Kwitnie w Adirondacks od końca maja do końca czerwca. Nazwa rodzaju (Cypripedium) pochodzi od greckiego „Kypris” (Wenus) i „pedilon”, co oznacza pantofelek. Nazwa gatunkowa (acaule) jest łacińska, co oznacza, „łodygi mniej”, odnosząc się do faktu, że liście rośliny wydają się wynikać z korzenia, a nie z łodygi rośliny.

Inne wspólne nazwy obejmują Moccasin Flower, Pink Moccasin Flower, Stemless Lady’s Slipper, Squirrel Shoes, Small Pink Lady’s-slipper, Stemless Lady’s-slipper, Lady’s-slipper Orchid, Pink Lady’s-slipper Orchid i American Valerian. Ta ostatnia nazwa jest odniesieniem do faktu, że roślina ta była kiedyś szeroko stosowana jako substytut europejskiej waleriany ze względu na jej właściwości uspokajające.

Identyfikacja Pink Lady’s Slipper

Dzikie kwiaty Adirondacks: Kwiaty Pink Lady’s Slipper różnią się od bardzo jasnego różu do głębokiej róży, z ciemniejszymi żyłkami. Pink Lady’s Slipper na Heaven Hill Trails (14 czerwca 2017 r.).

Pink Lady’s Slipper to wyprostowana roślina o wysokości od sześciu do dwunastu lub piętnastu cali. Roślina ta jest często widziana rosnąca w grupach. Łodygi są pokryte delikatnymi włoskami.

Każda roślina ma parę liści podstawowych, co oznacza, że liście rosną od najniższej części łodygi. Liście mają od jednego do trzech cali szerokości i do ośmiu cali długości, są podłużne, z zaostrzonym końcem. Liście są gładkie (nie ząbkowane), zwykle intensywnie zielone z wierzchu, a srebrzyste i owłosione od spodu. Mają wyraźną żyłkę centralną, podobną do żyłek Clintonii (Blue Bead Lily). Jednak w przeciwieństwie do liści Clintonii, liście Pink Lady’s Slipper są głęboko karbowane, z wyraźnymi równoległymi żyłkami oprócz żyłki centralnej.

Kwiaty Pink Lady’s Slipper kwitną na szczycie bezlistnej łodygi. Kwiaty mają charakterystyczną, przypominającą pantofelek wargę o długości około dwóch cali. Warga jest różowa, w kolorze od bardzo jasnego różu do głębokiego różu, z ciemniejszymi czerwonymi lub fioletowymi żyłkami. Warga jest rozcięta wzdłuż środka i flankowana przez parę zwężających się, wąskich, skręconych płatków, które są żółtawo-zielone do purpurowych z drobnymi włoskami.

Dziką roślinność Adirondacks: Liście Pink Lady’s Slipper mają wydatne równoległe żyłki. Pink Lady’s Slipper w pąku na Heaven Hill Trails (29 maja 2017).

W Parku Adirondack, Pink Lady’s Slipper zwykle kwitnie od czwartego tygodnia maja do około trzeciego tygodnia czerwca. Zestawienie dat kwitnienia dla wyżynnych obszarów Adirondack skompilowane przez Michaela Kudisha, oparte na danych zebranych od wczesnych lat siedemdziesiątych do wczesnych lat dziewięćdziesiątych, wymienia najwcześniejszą datę kwiatu jako 30 maja i medianę daty jako 13 czerwca.

Pink Lady’s Slippers są zapylane przez pszczoły, które wchodzą do kwiatu przez szczelinę z przodu torebki. Owady mogą uciec tylko przez wyjścia znajdujące się pod każdą masą pyłku. Kiedy pszczoła przechodzi pod znamieniem, osadza pyłek z poprzednich wizyt w innych kwiatach i zbiera świeży ładunek pyłku.

Owocem trzewiczka różowego jest kapsułka, która dojrzewa od koloru zielonego do brązowego i zawiera tysiące maleńkich nasion. Kiedy kapsułka pęka, sproszkowane nasiona są rozpraszane przez wiatr. Nasiona muszą być połączone z grzybem mikoryzowym, aby mogły pobierać składniki odżywcze z gleby.

Użytki trzewiczka różowego

Nie znaleziono żadnych jadalnych zastosowań tego gatunku. Trzewiczki różowej damy były kiedyś stosowane jako środek na różne dolegliwości, w tym nerwowość, bezsenność, zaburzenia pracy nerek i skurcze mięśni. Rdzenni mieszkańcy Ameryki Północnej stosowali napar z korzeni na przeziębienia, wskazania i zaburzenia dróg moczowych.

Roślina ta rozmnaża się bardzo słabo i nie powinna być zbierana. Podobnie jak wszystkie gatunki storczyków w stanie Nowy Jork, różowe trzewiczki damskie znajdują się na państwowej liście chronionej. Jest to naruszenie dla każdego, kto usuwa lub uszkadza orchideę, która znajduje się na ziemi państwowej. Usuwanie storczyków z ziemi prywatnej jest zabronione bez zgody właściciela ziemi.

W każdym razie, najlepiej unikać kontaktu z Różowymi Pantofelkami Damskimi, ponieważ rośliny z rodzaju Cypripedium mają gruczołowate włoski na liściach i łodygach, które mogą powodować wysypkę, podobną do wysypki z trującego bluszczu, przy kontakcie.

Wartość przyrodnicza różowego trzewiczka damasceńskiego

Wildflowers of the Adirondacks: Pink Lady’s Slipper jest wymieniony jako exploitably vulnerable w stanie Nowy Jork i nie powinien być zbierany. Pink Lady’s Slipper on the Black Pond Trail (10 czerwca 2015 r.).

Nie stwierdzono żadnych zastosowań tego gatunku w przyrodzie.

Dystrybucja Pink Lady’s Slipper

Pink Lady’s Slippers występują od Saskatchewan do Nowej Fundlandii i Nowej Szkocji; na południe do Południowej Karoliny i Georgii; na zachód do Alabamy i Tennessee; i na północ do Minnesoty. Ta roślina jest wymieniona jako zagrożona w Illinois i Tennessee i niezwykłe w Gruzji

Ta roślina znajduje się w prawie wszystkich hrabstwach w stanie Nowy Jork, gdzie jest wymieniony jako eksploatacyjnie narażone. Pink Lady’s Slipper występuje we wszystkich hrabstwach w obrębie Adirondack Park Blue Line.

Siedliska trzewiczka różowego

Trzewiczek różowy rośnie w różnych siedliskach. W Górach Adirondack można znaleźć tę roślinę rosnącą na dobrze zdrenowanych stanowiskach, często w półcieniu w lasach iglastych. Pink Lady’s Slipper rośnie również pod drzewami liściastymi oraz w lasach mieszanych. Zazwyczaj występuje na glebach kwaśnych. Można go również zobaczyć na obrzeżach bagien i torfowisk.

Michael Kudish. Adirondack Upland Flora: An Ecological Perspective (The Chauncy Press, 1992), s. 26, 234.

New York Flora Association. New York Flora Atlas. Pink Lady’s-slipper. Cypripedium acaule Aiton. Retrieved 27 May 2017.

United States Department of Agriculture. The Plants Database. Moccasin Flower. Cypripedium acaule Aiton. Retrieved 27 May 2017.

United States Department of Agriculture. Forest Service. Plant of the Week. Pink Lady’s Slipper (Cypripedium acaule Ait.). Retrieved 27 May 2017.

Flora of North America. Cypripedium acaule Aiton. Retrieved 27 May 2017.

NatureServe Explorer. Online Encyclopedia of Life. Pink Lady’s-slipper. Cypripedium acaule – Aiton. Retrieved 27 May 2017.

New England Wildflower Society. Go Botany. Pink Lady’s-slipper. Cypripedium acaule Ait. Retrieved 27 May 2017.

New York State. Department of Environmental Conservation. New York Natural Heritage Program. Ecological Communities of New York State. Second Edition (March 2014), pp. 101-102. Retrieved 17 October 2015.

New York Natural Heritage Program. 2015. Online Conservation Guide for Pitch Pine-Heath Barrens. Retrieved 6 March 2017.

Stan Nowy Jork. Adirondack Park Agency. Preliminary List of Species Native Within the Adirondack Park Listed Alphabetically by Scientific Name and Sorted by Habit. Tom 1. Updated 10.23.2006, s. 19. Retrieved 26 January 2017.

USA National Phenology Network. Nature’s Notebook. Cypripedium acaule (Cypripedium acaule). Retrieved 27 May 2017.

Connecticut Botanical Society. Pink Lady’s-slipper (Pink Moccasin-flower). Retrieved 27 May 2017.

University of Wisconsin. Flora of Wisconsin. Cypripedium acaule Aiton. Retrieved 27 May 2017.

Minnesota Wildflowers. Cypripedium acaule (Stemless Lady’s-slipper). Retrieved 27 May 2017.

Lady Bird Johnson Wildflower Center. Cypripedium acaule. Retrieved 27 May 2017.

Anne McGrath. Wildflowers of the Adirondacks (EarthWords, 2000), s. 27, Plate 13.

Roger Tory Peterson and Margaret McKenny. A Field Guide to Wildflowers. Northeastern and North-central North America (Houghton Mifflin Company, 1968), s. 14-15, 212-213.

Doug Ladd. North Woods Wildflowers (Falcon Publishing, 2001), s. 88.

Lawrence Newcomb. Newcomb’s Wildflower Guide (Little Brown and Company, 1977), s. 22-23.

Ruth Schottman. Trailside Notes. A Naturalist’s Companion to Adirondack Plants (Adirondack Mountain Club, 1998), str. 73-76.

National Audubon Society. Field Guide to North American Wildflowers. Eastern Region. (Alfred A. Knopf, 2001), str. 469, 653-654.

William K. Chapman et al., Wildflowers of New York in Color (Syracuse University Press, 1998), str. 64-65.

Gary Wade et al. Vascular Plant Species of the Forest Ecology Research and Demonstration Area, Paul Smiths, New York. USDA Forest Service. Research Note NE-380, s. 4. Retrieved 22 January 2017.

Mark J. Twery, at al. Changes in Abundance of Vascular Plants under Varying Silvicultural Systems at the Forest Ecosystem Research and Demonstration Area, Paul Smiths, New York. USDA Forest Service. Research Note NRS-169. Retrieved 22 January 2017, p. 7.

William K. Chapman. Orchids of the Northeast. A Field Guide (Syracuse University Press, 1997), s. 20-21.

Paul Martin Brown. Wild Orchids of the Northeastern United States. A Field Guide (Cornell University Press, 1997), s. 62-63.

John Eastman. The Book of Forest and Thicket: Trees, Shrubs, and Wildflowers of Eastern North America (Stackpole Books, 1992), pp. 117-119.

Plants for a Future. Cypripedium acaule – Aiton. Retrieved 26 July 2017.

Steven Foster and James A. Duke. Medicinal Plants and Herbs of Eastern and Central North America (Houghton Mifflin Harcourt, 2014), s. 156.

University of Michigan. Native American Ethnobotany. A Database of Foods, Drugs, Dyes and Fibers of Native American Peoples, Derived from Plants. Cypripedium acaule Ait. Retrieved 26 July 2017.

Allen J. Coombes. Dictionary of Plant Names (Timber Press, 1994), s. 55.

Charles H. Peck. Plants of North Elba. (Bulletin of the New York State Museum, Volume 6, Number 28, June 1899), s. 131. Retrieved 22 February 2017.

Wildflowers of the Adirondack Park

.