Woolworth Co.

Woolworth Co., w skrócie F.W. Woolworth Co., dawna amerykańska sieć sklepów detalicznych z artykułami ogólnospożywczymi oparta na koncepcji five-and-ten (tj. sklepu, który sprzedaje wszystkie artykuły z magazynu za 10 centów lub mniej). Woolworth przekształcił się w międzynarodową korporację z dużą kolekcją specjalistycznych sklepów detalicznych na czterech kontynentach. Jej główna siedziba znajdowała się w Nowym Jorku. Firma została założona przez Franka Winfielda Woolwortha (1852-1919), pomysłodawcę sklepu typu „five-and-ten variety store”.

Woolworth założył swoje pierwsze sklepy za pięć centów w Utica, N.Y., i Lancaster, Pa., w 1879 roku. Ten ostatni sklep odniósł sukces, zwłaszcza po podniesieniu pułapu cenowego do 10 centów, a w następnej dekadzie Woolworth otworzył jeszcze około 21 sklepów w miastach Pensylwanii, New Jersey, Nowego Jorku, Delaware i Connecticut, z których większość była finansowana i zarządzana w ramach spółek osobowych. Do końca 1904 roku było 120 sklepów w 21 stanach, sięgających na zachód aż do Kolorado. Woolworth oparł swój sukces na zakupach ilościowych, merchandisingu z ladą oraz transakcjach cash-and-carry.

W 1905 roku Woolworth założył spółkę, jako F.W. Woolworth & Co, a w 1909 roku założył F.W. Woolworth and Co, Limited, aby obsługiwać Wielką Brytanię i Irlandię. Następnie w 1911 roku zaprosił cztery rywalizujące ze sobą amerykańskie sieci handlowe do połączenia swoich firm z jego firmą i utworzenia jednej krajowej korporacji. Czterema konkurencyjnymi detalistami byli Seymour Horace Knox (pierwszy kuzyn Woolwortha), posiadający 108 sklepów „five-and-tens”; Fred Morgan Kirby, posiadający 84; Charles Sumner Woolworth (brat Franka), posiadający 14; oraz Earle Perry Charlton, posiadający 48. Gigantyczna firma Woolwortha w momencie fuzji miała 319 sklepów. Umowy zostały podpisane 12 listopada 1911 roku, a nowa, skonsolidowana firma, posiadająca 596 sklepów na całym wybrzeżu, przyjęła nazwę F.W. Woolworth Co. Siedziba nowej firmy, Woolworth Building (1913) w Nowym Jorku, była najwyższym drapaczem chmur na świecie do 1930 r.

Do 1929 r. Woolworth miał około 2250 placówek, a jego sklepy nadal mnożyły się w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. W 1932 roku firma podniosła pułap cenowy do 20 centów, a w 1935 roku całkowicie zniosła limity cenowe. W 1963 roku firma kupiła producenta i sprzedawcę detalicznego obuwia G.R. Kinney Corporation (założoną w 1894 roku), a w 1969 roku australijską sieć sklepów obuwniczych Williams the Shoemen. W 1982 roku sprzedała pakiet kontrolny w swojej brytyjskiej spółce zależnej.

Na przestrzeni lat Woolworth przejmował inne sieci sklepów. Szczególnym sukcesem okazała się sieć sklepów z obuwiem sportowym Foot Locker. Do 1982 roku firma miała ponad 8000 sklepów na całym świecie, ale musiała stawić czoła rosnącej konkurencji ze strony Kmart Corporation i innych detalistów dyskontowych. Te naciski zmusiły Woolworth do coraz większego polegania na swoich sklepach Foot Locker, Kinney Shoes i innych sklepach specjalistycznych. Woolworth zamknął swoje pozostałe sklepy w Stanach Zjednoczonych w 1997 roku, porzucając w ten sposób swoją tradycyjną działalność detaliczną w zakresie towarów ogólnych.

Po zmianie nazwy na Venator Group, Inc, w 1998 roku, firma prowadziła sklepy detaliczne w Ameryce Północnej, Europie i Australii na początku XXI wieku. Firma coraz bardziej koncentrowała się na artykułach sportowych, a w 2001 roku zmieniła nazwę na Foot Locker, Inc – nazwę swojej wiodącej marki detalicznej – i ponownie uruchomiła markę Woolworth jako firmę internetową, mimo że niektóre sklepy detaliczne Woolworth pozostały w użyciu.

.