Articles

Wprowadzenie do frykatyw

  1. v dźwięk /v/

  2. f dźwięk /f/

  3. głośny dźwięk th /ð/

  4. niegłośny dźwięk th /θ/

  5. z dźwięk /z/

  6. s dźwięk /s/

  7. zh dźwięk /ʒ/

  8. sh dźwięk /ʃ/

  9. h dźwięk /h/

często nie korelują dokładnie z żadnym konkretnym dźwiękiem w języku ojczystym ucznia English as a Second Language/English as a Foreign Language. To powoduje, że pojawiają się substytucje, a te substytucje często mają znaczące różnice w stosunku do zamierzonego angielskiego dźwięku.

Istnieją trzy główne punkty, które początkujący studenci ESL/ELL powinni zrozumieć na temat dźwięków frykatywnych:

  1. Aby wytworzyć frykatywy, powietrze przemieszcza się gładko przez mały, zwężony otwór w przewodzie głosowym. Tarcie powietrza powoduje powstawanie dźwięku.

  2. Szkrzypce mogą być tworzone w sposób ciągły, bez całkowitego zablokowania drogi głosowej (w przeciwieństwie do spółgłosek zwartych i zwarto-wybuchowych).

  3. Z wyjątkiem /h/, głoski smyczkowe występują w dźwięcznych i bezdźwięcznych parach.

Istnieje jeden subtelny, dodatkowy aspekt dźwięków szczelinowych:

  1. Czas trwania dźwięku samogłoski przed dźwięcznym frykatywą jest dłuższy niż czas trwania dźwięku samogłoski przed niezgłoskotwórczą frykatywą.

Dźwięki dźwięczne i bezdźwięczne

Z dziewięciu dźwięków frykatywnych w języku angielskim, cztery są dźwięczne (co oznacza, że struny głosowe wibrują podczas wytwarzania dźwięku) i pięć jest bezdźwięcznych (co oznacza, że struny głosowe nie wibrują podczas wytwarzania dźwięku). Dźwięki dźwięczne i bezdźwięczne zazwyczaj występują w parach, a główną różnicą między dźwiękami w parze jest użycie lub nie strun głosowych.

Wydłużanie samogłosek

Dźwięk samogłoski przed dźwięcznymi spółgłoskami ma dłuższy czas trwania niż dźwięk samogłoski przed jej bezdźwięcznym odpowiednikiem. Ta zmiana w czasie trwania samogłoski subtelnie pomaga słuchaczom języka angielskiego określić, który dźwięk frykatywny został wypowiedziany. Niektóre słowniki używają symbolu przypominającego dwukropek, składającego się z ułożonych trójkątów (ː), aby zaznaczyć samogłoskę o wydłużonym czasie trwania.

Zauważ różnicę w czasie trwania samogłoski w następujących minimalnych parach.

face /feɪs/ – phase /feɪːz/

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *