1

De meeste vitamine C therapieën houden in dat de stof oraal wordt ingenomen. De wetenschappers van de UI hebben echter aangetoond dat het intraveneus toedienen van vitamine C – en het omzeilen van de normale darmstofwisseling en uitscheidingswegen – bloedspiegels oplevert die 100 tot 500 maal hoger zijn dan de niveaus die worden waargenomen bij orale inname. Het is deze superhoge concentratie in het bloed die cruciaal is voor het vermogen van vitamine C om kankercellen aan te vallen.

Eerder werk van UI redox biologie-expert Garry Buettner toonde aan dat bij deze extreem hoge niveaus (in het millimolaire bereik), vitamine C selectief kankercellen doodt, maar geen normale cellen in de reageerbuis en bij muizen. Artsen van UI Hospitals and Clinics testen deze aanpak nu in klinische studies voor pancreaskanker en longkanker waarbij hoge doses intraveneuze vitamine C worden gecombineerd met standaard chemotherapie of bestraling. Eerdere fase 1-studies wezen uit dat deze behandeling veilig is en goed wordt verdragen en lieten doorschemeren dat de therapie de resultaten voor de patiënt verbetert. In een nieuwe studie, die onlangs is gepubliceerd in het decembernummer van het tijdschrift Redox Biology, hebben Buettner en zijn collega’s zich gericht op de biologische details van hoe hoge doses vitamine C (ook bekend als ascorbaat) kankercellen doodt.

De studie toont aan dat vitamine C gemakkelijk wordt afgebroken, waarbij waterstofperoxide ontstaat, een zogeheten reactief zuurstofsoort dat weefsel en DNA kan beschadigen. De studie toont ook aan dat tumorcellen veel minder goed in staat zijn om het schadelijke waterstofperoxide te verwijderen dan normale cellen.

“In dit artikel tonen we aan dat kankercellen veel minder efficiënt zijn in het verwijderen van waterstofperoxide dan normale cellen. Kankercellen zijn dus veel vatbaarder voor schade en dood door een grote hoeveelheid waterstofperoxide,” zegt Buettner, een professor in de stralingsoncologie en lid van het Holden Comprehensive Cancer Center van de Universiteit van Iowa. “Dit verklaart waarom de zeer, zeer hoge niveaus van vitamine C die in onze klinische proeven worden gebruikt, geen invloed hebben op normaal weefsel, maar wel schadelijk kunnen zijn voor tumorweefsel.”

Normale cellen hebben verschillende manieren om waterstofperoxide te verwijderen en het op een zeer laag niveau te houden, zodat het geen schade veroorzaakt. De nieuwe studie toont aan dat een enzym genaamd catalase de centrale route is voor het verwijderen van waterstofperoxide, gegenereerd door het afbreken van vitamine C. De onderzoekers ontdekten dat cellen met lagere hoeveelheden catalase-activiteit vatbaarder waren voor schade en dood wanneer ze werden blootgesteld aan hoge hoeveelheden vitamine C.

Buettner zegt dat deze fundamentele informatie zou kunnen helpen bepalen welke kankers en welke therapieën zouden kunnen worden verbeterd door het opnemen van hoge doses ascorbaat in de behandeling.

“Onze resultaten suggereren dat kankers met lage niveaus van catalase waarschijnlijk het meest zullen reageren op een behandeling met hoge doses vitamine C, terwijl kankers met relatief hoge niveaus van catalase wellicht het minst zullen reageren,” legt hij uit.

Een toekomstig doel van het onderzoek is het ontwikkelen van methoden om het catalase-niveau in tumoren te meten.