Amitriptyline neurotoxiciteit: dosis-gerelateerde pathologie na topische toepassing op de nervus ischiadicus van de rat

Achtergrond: Amitriptyline is een tricyclisch antidepressivum dat systemisch wordt gebruikt voor de behandeling van neuropathische pijn. Antidepressiva, als een klasse van geneesmiddelen met directe neurologische werking, worden steeds meer gebruikt voor de behandeling van chronische pijn, hoewel hun mechanismen niet volledig worden begrepen. Amitriptyline heeft een krachtig effect op de heropname van noradrenaline en serotonine en blokkeert alfa 2A adrenoreceptoren en N-methyl-D-aspartaat receptoren. Omdat amitriptyline ook een bijzonder krachtige blokkeerder is van natriumkanalen en spanningsgevoelige kalium- en calciumkanalen, wordt het aanbevolen als een langwerkend lokaal verdovingsmiddel. Helaas heeft amitriptyline aanzienlijke toxische bijwerkingen in het centrale zenuwstelsel en het cardiovasculaire systeem die dosis-gerelateerd zijn aan de systemische toediening ervan. Voordat amitriptyline klinisch kan worden gebruikt als lokaal verdovingsmiddel, moet het daarom grondig worden onderzocht met betrekking tot het directe neurotoxische effect in het perifere zenuwstelsel.

Resultaten: Amitriptyline topisch aangebracht in vivo op de nervus ischiadicus van de rat veroorzaakt een dosis-gerelateerd neurotoxisch effect. Doseringen van 0,625-5 mg van het geneesmiddel veroorzaakten allemaal Walleriaanse degeneratie van perifere zenuwvezels, waarbij het aantal aangetaste vezels en de ernst van de schade direct gerelateerd waren aan de dosis.

Conclusie: Omdat de effectieve lokale verdovingsdosis binnen dit dosisbereik ligt, raden de auteurs sterk aan amitriptyline niet te gebruiken als lokaal verdovingsmiddel.