Are Crabapples Edible?
Als kind heb je waarschijnlijk meer dan eens te horen gekregen dat je geen wilde appels moet eten. Waarom? Er bestaat een misvatting dat wilde appels giftig zijn.
Dit is echter niet minder waar. Hoewel wilde appels een bittere smaak hebben en er kleine hoeveelheden cyanide in de zaden zitten, zijn ze meer dan veilig om te eten.
Zijn wilde appels eetbaar?
Als u zich afvraagt of wilde appels eetbaar zijn en u staart naar de verleidelijke vruchten die aan de wilde-appelboom in uw achtertuin hangen, dan hoeft u zich niet meer af te vragen of dat zo is. Het korte antwoord op deze vraag is ja – het is meer dan veilig om wilde appels van welke soort dan ook te eten.
Ja! Krabappels zijn eetbaar, maar ze zijn niet altijd even lekker. Omdat wilde appels in wezen onrijpe appels zijn, hebben ze een grote verscheidenheid aan smaken en zijn ze niet altijd even smakelijk. Maar u kunt gerust zijn, want u zult niet ziek worden van het eten van fruit van uw sierappelboom.
Wat zijn sierappels?
Krabappels zijn geen aparte boomsoort. Ze hebben alleen een andere grootte. Hier is een gemakkelijk te volgen tip – als een boom vruchten geeft die kleiner zijn dan twee centimeter, is het een sierappelboom. Als hij vruchten geeft die groter zijn dan 15 cm, dan is het een appel. Dat is alles wat er over te zeggen valt!
De verwarring ligt in het feit dat appels die werden gekweekt om groter te zijn, meestal ook werden gekweekt om beter te smaken. Er zijn verschillende soorten sierappels die speciaal werden gekweekt om mooie bloemen te produceren, wat betekent dat die vruchten niet bijzonder lekker zijn om te eten.
Hoe dan ook, van het eten van wilde appels word je niet ziek – maar ze zijn niet altijd even lekker. De precieze smaak hangt af van de soort boom die je plant. Sommige variëteiten van wilde appels produceren vruchten die zelfs rauw lekker smaken. Andere zijn extreem zuur.
Ornamentele vs Eetbare Krabappels
Appels worden al duizenden jaren gekweekt. De tamme appel komt oorspronkelijk uit Kazachstan. Deze cultivar bestaat al meer dan 6.000 jaar, maar ook de Romeinen, Grieken en Scandinaviërs aten al appels.
De binnenlandse appels van vandaag zijn groot, zoet en soepel, en er zijn verschillende variëteiten verkrijgbaar, waaronder Fuji, Gala, Honeycrisp en Pink Lady. Alle appelvariëteiten werden gehybridiseerd uit twee oorspronkelijke basisvariëteiten: Red en Golden Delicious.
Krabappels, zoals eerder vermeld, kunnen op elk van deze variëteiten voorkomen. Ze zijn een verwijzing naar de grootte en niets anders.
Er zijn bepaalde soorten sierappelbomen die lekkerder vruchten voortbrengen dan andere. Zo geven de sierappels Centennial en Dolgo lekkere vruchten die je vers van de boom kunt eten. Andere soorten daarentegen, zoals Chestnut en Whitney, moeten worden bewaard om in stukjes, boter, conserven of sauzen te bakken.
Sommige sierappelbomen worden meer gewaardeerd om hun decoratieve, decoratieve kwaliteit dan om hun eetbaarheid. Hier zijn enkele populaire sierappelbomen die u kunt overwegen op uw erf te laten groeien.
Dolgo
Deze appelboom wordt ongeveer 2 meter hoog en wordt gewaardeerd om zijn sierwaarde en eetbare kwaliteiten. De meeste mensen verwerken de appels van deze boom in sauzen, geleien en ciders. Deze appels kunnen ook vers worden gegeten. Hij is zeer resistent tegen bepaalde ziekten, zoals schurft, waardoor hij een goede keuze is voor landschapsarchitectuur, want hij produceert prachtige witte bloemen en gele bladeren in de herfst.
Centennial sierappel
Deze dwergboom is een goede keuze, hij wordt in de meeste gevallen maximaal 2 meter hoog. Hij produceert heerlijke vruchten die rauw kunnen worden gegeten of in gelei of boter kunnen worden verwerkt.
Kastanjeappel
De kastanjeappel verdraagt kou en produceert een zoete, nootachtige vrucht. Deze boom is een geweldige bestuiver en kan goed tegen koken in sauzen, jam en andere gerechten.
Hopa bloeiende krab
Deze boom geeft prachtige roze bloemen met een wit hart. Hij is iets kwetsbaarder voor ziekten dan sommige andere soorten sierappels, maar hij is ongelooflijk sterk en ontworpen voor zone 2A. Hij wordt maar liefst 2 meter hoog.
Whitney Flowering Crab
Dit is een kortere boom die maximaal zo’n zestien meter hoog wordt. Hij produceert mooie witte en roze bloemen die vogels en andere bestuivers aantrekken, maar hij kan ook zelfbestuivend zijn. Je kunt de vruchten van deze boom rechtstreeks eten, maar je kunt ze ook gebruiken om in te blikken of op een andere manier te conserveren.
Pink Spires Flowering Crab
De Pink Spires Flowering Crab is een smalle boom, waardoor hij ideaal is voor kleinere stukken grond. Hij wordt ongeveer 2 meter hoog en het planten ervan is een geweldige manier om vogels en andere bestuivende bezoekers aan te trekken.
Deze boom heeft in de herfst meerdere kleuren, waaronder rood en geel. Het is beslist meer een sierboom dan een eetbare – deze vrucht houdt het zelfs niet goed als hij tot jam wordt gekookt.
Waar worden krabappels gevonden?
Crabappels komen over de hele wereld voor, maar groeien het liefst in milde gebieden op het noordelijk halfrond. Je vindt ze in de temperatuursgebieden van Noord-Amerika, waar ze in de jaren 1700 werden geïntroduceerd, maar ook in landen als Rusland, Kazachstan en China.
Wat zijn de gezondheidsvoordelen van wilde appels?
Het eten van wilde appels biedt dezelfde gezondheidsvoordelen als het eten van gewone appels. Deze vruchten worden zeer gewaardeerd om hun gevarieerde voedingsprofiel. Het eten van deze smakelijke vruchten levert een ton aan voedingsstoffen op. Krabappels bevatten met name de volgende vitaminen en mineralen:
Calcium | Koper | |
Ijzer | Maalzuur | |
Niacine | Fosfor | |
Omega-3 Vetzuren | Omega-6-vetzuren | |
Riboflavine | Tannis | |
Vitamine A | Vitamine C | |
Aminozuren | C zuren | Citroenzuur |
Flavonoïden | Karyotine | |
Magnesium | Mangaan | |
Pectine | Kalium | |
Natrium | Thiamine | |
Vitamine B12 |
Het interessante is dat krabappels verschillende geneeskrachtige eigenschappen hebben. Hoewel het eten van te veel van deze heerlijke vruchten spijsverteringsklachten kan veroorzaken, kan het contra-intuïtief ook worden gebruikt om buikklachten te behandelen.
Rijpe krabappels hebben krachtige spijsverteringsstoffen om de spijsvertering te versnellen, waardoor aandoeningen als diarree en maagpijn kunnen worden verlicht
Zelfs de schors van de boom kan worden gebruikt om je gezondheid te verbeteren. U kunt het vermalen tot een poeder en het consumeren om de galproductie te verminderen, die vaak geassocieerd wordt met aandoeningen als zure reflux. Deze wonderplant kan ook de hik en keelaandoeningen verbeteren.
Krabappels bevatten veel vitamine A, dus er zijn aanwijzingen dat een dieet met regelmatige consumptie van krabappels uw risico op prostaatkanker kan verminderen en vroegtijdige veroudering kan tegengaan. Ze kunnen ook de gezondheid van de ogen verbeteren.
Omdat krabappels zo veel vitaminen en mineralen bevatten, zal ook uw immuunsysteem er baat bij hebben. Deze vruchten zijn een fantastische bron van vitamine C en bevatten ook een enorme hoeveelheid ijzer. Dit kan vooral nuttig zijn voor vrouwen, met name zwangere vrouwen, maar ook voor sporters.
Zijn er risico’s verbonden aan het eten van wilde appels?
Krabappels zijn niet giftig, maar net als alle andere appels bevatten de zaden cyanogene glycosiden – ook wel cyanide genoemd. Je moet het eten van de stengels, zaden en bladeren van de plant vermijden om elk gevaar van cyanidevergiftiging te vermijden.
En zelfs als je per ongeluk toch wat van deze oneetbare porties eet, is er waarschijnlijk niets aan de hand – de hoeveelheden cyanide zijn zo laag dat je heel veel zaden – meer dan 200 – moet eten om enige nadelige effecten te ondervinden.
Dat gezegd hebbende, omdat wilde appels zo zuur zijn, is het niet ongebruikelijk dat sommige mensen spijsverteringsproblemen krijgen na het eten ervan. Als je er te veel van eet, kun je een zure maag krijgen.
De symptomen van cyanidevergiftiging zijn veel ernstiger en kunnen leiden tot epileptische aanvallen en kortademigheid. Maar ook dit zou uiterst moeilijk te doen zijn.
Hetzelfde geldt voor het voeren van wilde appels aan dieren. Als u vee, zoals varkens of runderen, krabappels voert, is er niets aan de hand als de vruchten met mate worden gevoerd.
Als u echter krabappels in uw veestallen hebt, kunt u de bomen beter buiten hun bereik houden (bijvoorbeeld door een hek om de boom te zetten, zodat de dieren zich niet aan de gevallen appels kunnen tegoed doen).
Kan ik sierappels kweken?
Het kweken van sierappels is een geweldige manier om je huis te verbouwen – je krijgt niet alleen een fruitboom die elk jaar honderden smakelijke hapjes voortbrengt, maar je hebt ook een nieuw in het oog springend punt op je landgoed.
In de lente produceert uw sierappelboom prachtige kleuren (die ook helpen om nuttige bestuivers aan te trekken), en in de herfst veranderen de kleuren in een andere prachtige tint.
Krabappels geven het hele jaar door blad en de meeste variëteiten doen het goed in kleinere gazons, omdat ze niet buitensporig hoog worden. Ze hoeven maar heel weinig te worden gesnoeid en zijn droogtetolerant. Ze kunnen ook goed groeien op moeilijke grondsoorten, zoals zware klei, en in zware omstandigheden (zoals extreem lage temperaturen).
Om wilde appels te kweken, kiest u eerst een ras. Beslis of het uiterlijk of de vruchtdragende eigenschappen van uw boom belangrijker zijn en kies op basis daarvan een ras dat goed bestand is tegen de omstandigheden in uw specifieke teeltgebied.
In het algemeen moet u een cultivar kiezen met een goede vruchtdracht (d.w.z. dat de vruchten behouden blijven tot ze rijp zijn) en ziektebestendigheid. De meeste krabappels zijn winterhard tot zone 4, maar sommige kunnen in kouder weer worden gehouden. De meeste wilde appels geven de voorkeur aan rijke, goed doorlatende en lichtzure grond. Ze hebben het eerste jaar regelmatig water nodig, maar gedijen daarna goed in droge omstandigheden.
Hoe worden krabappels bereid?
Krabappelbomen hebben de neiging vruchten voort te brengen die klein, rond en hard zijn. Ze kunnen groen zijn met een lichtroze blos of goudgeel. Hoewel de meeste wilde appels klein en zuur zijn en niet ideaal om rauw te eten, kun je met deze vruchten een aantal verleidelijke recepten maken. De meest populaire opties zijn jam en gelei, maar er zijn ook enkele meer unieke recepten die je kunt proberen.
Krabappelgelei is een van de meest populaire manieren om krabappel te eten. Het is een geweldige keuze omdat je zoveel suiker aan het mengsel toevoegt dat zelfs superzure krabappels een fantastische smaak zullen hebben wanneer ze op deze manier worden bereid. Ook jam of gelei van wilde appels is een fantastisch cadeau!
Je kunt dit maken met zo weinig als een handvol of zo veel als enkele schalen wilde appels, afhankelijk van hoeveel gelei je wilt maken (en hoeveel wilde appels je op je land hebt).
Het enige wat je hoeft te doen is de appels te koken tot ze een papperige consistentie hebben, en dan suiker toe te voegen om er jam van te maken. Daarna kun je de gelei verwerken in een waterbad conservenblik om het een heel jaar later te gebruiken.
Als je van fruitlikeur houdt, hetzij om te bakken of voor gebruik in cocktails, moet je eens wilde-appellikeur proberen. Dit recept combineert zo’n dertig tot veertig krabappels met wat gin of wodka, en een ruime hoeveelheid suiker. Het duurt ongeveer twee maanden om te trekken, dus je moet er wel wat voor doen – maar op de lange duur is het dat helemaal waard.
Een andere optie voor wilde appels is ze inmaken. Ingemaakte appels zijn heerlijk om saaie salades of sauzen een pittige twist te geven, maar je kunt ze ook als toetje gebruiken. Je kunt ook sauzen van wilde appels maken met kaneel en suiker, of boters die je prima op toast kunt smeren.
Als je een sierappelboom op je erf hebt staan, zul je misschien nooit weten wat het eigenlijk is. Waarom? Krabbenappels hybridiseren heel gemakkelijk, dus het is moeilijk om de exacte herkomst of het ras van een boom vast te stellen.
Het is echter altijd veilig om appels van welke boom dan ook te eten, dus je hoeft je geen zorgen te maken dat je ziek wordt door te experimenteren met de vruchten van mysterieuze appelbomen.