Axolotl

Axolotl Samenvatting

“De axolotl is de zeldzaamste salamandersoort.”

Axolotls worden vaak aangeduid als “Mexicaanse wandelende vissen”, maar het zijn eigenlijk amfibieën die het liefst hun hele leven onder water leven. Deze opmerkelijke wezens kunnen indien nodig bijna elk deel van hun lichaam regenereren, met inbegrip van hun ruggengraat, inwendige organen en zelfs sommige delen van hun hersenen. Ze hebben een zeer uniek uiterlijk en zijn zeer populair als exotische huisdieren, maar ze kunnen ook in gevangenschap worden aangetroffen in dierentuinen, laboratoria en kweekfaciliteiten. Er zijn bijna geen exemplaren meer in het wild.

Ongelooflijke Axolotl-feiten

• Axolotls kunnen hun ledematen regenereren, evenals hun stekels, hersenen en bijna elk ander lichaamsdeel.
• Ze vertonen neotenie, wat betekent dat ze nooit hun jeugdkenmerken ontgroeien zoals andere salamanders. Ze hebben bijvoorbeeld zowel kieuwen als longen.
• De naam “axolotl” betekent “watermonster.”
• Ze worden vaak “Mexicaanse wandelende vissen” genoemd, hoewel het helemaal geen vissen zijn.

Axolotl wetenschappelijke naam

De wetenschappelijke naam van de axolotl is Ambystoma mexicanum. Er is echter enige discussie over de oorsprong van de naam. Het geslacht werd in 1839 genoemd door Johann Jakob von Tschudi, maar hij gaf geen informatie over de herkomst van de naam.

Sommigen geloven dat hij Amblystoma bedoelde, wat “stompe mond” betekent en is afgeleid van het Latijnse ambly, of “dof,” en stoma, of “mond.” Omdat het onduidelijk is of Tschudi een fout heeft gemaakt, blijft de genusnaam ongewijzigd.

Axolotl Uiterlijk

Axolotls kunnen verschillende kleurvariaties hebben. Normale axolotls hebben een olijfbruine kleur met gouden spikkels, maar er zijn genetische mutaties die een andere kleuring kunnen veroorzaken. Leucistische axolotls hebben een bleekwitte of roze huid met zwarte ogen. Albino’s hebben een levendige gouden huid en bijpassende ogen. Axanthische types zijn grijs met zwarte ogen. En melanoïden zijn effen zwart zonder andere kleuring. Naast deze natuurlijke mutaties zullen fokkers van exotische huisdieren ook opzettelijk bepaalde varianten kruisen om nieuwe en interessante kleurencombinaties te produceren voor nieuwheidsdoeleinden.

Mannetjes en vrouwtjes axolotls kunnen tot 18 centimeter lang worden, maar de gemiddelde grootte ligt meestal rond de 9 centimeter. Ze kunnen ook tot 8 ons wegen. Ze hebben een brede, enigszins platte kop met oogleden zonder oogleden en een dunne mond die lijkt te glimlachen. Ze hebben allebei drie vertakte kieuwen die aan weerszijden van de kop uitsteken, en ze behouden hun hele leven hun rugvin als larve. Bovendien zijn hun ledematen klein en onderontwikkeld, en hebben ze lange, slanke vingers die op vingers lijken.

Als ze geslachtsrijp zijn, zijn zowel de mannetjes als de vrouwtjes gemakkelijk uit elkaar te houden. Mannetjes ontwikkelen een grote, gezwollen cloaca, en hun staart wordt doorgaans langer. Vrouwtjes ontwikkelen een veel breder lichaam omdat ze 300 tot 1000 eieren per keer kunnen dragen.

Axolotl Gedrag

In het algemeen zijn axolotls solitaire wezens. Ze hebben liever geen contact met mensen en leven op zichzelf in het wild, tenzij ze aan het paren zijn. Ze verstoppen zich vaak tussen planten en rotsen op de bodem van de meren waarin ze leven.

Axolotl Habitat

Axolotls komen oorspronkelijk uit de Vallei van Mexico en zijn alleen te vinden in de regio van het Xochimilco-meer. Vroeger kwamen ze ook voor in het Chalco-meer, maar elke hectare land in dat gebied is nu drooggelegd om overstromingen te voorkomen, zodat deze wezens moesten migreren.

Ondanks het feit dat ze deel uitmaken van de salamanderfamilie, leven ze volledig in het water. Het water van het Xochimilco-meer is gewoonlijk ongeveer 65 graden Fahrenheit, precies op de grens van de comfortzone van 60-65 graden waarin deze wezens bij voorkeur leven. Ze kunnen worden gevonden op de bodem van het meer, omringd door planten en rotsstructuren waarin ze zich kunnen verbergen.

Axolotl Populatie

De IUCN heeft de axolotl momenteel opgenomen op de lijst van bedreigde diersoorten, en dit betekent dat ze op het punt staan in het wild uit te sterven. De prijs van de stadsuitbreiding van Mexico-Stad heeft een ernstige daling van de populatie veroorzaakt, en naarmate de eisen van Mexico-Stad gestaag zijn toegenomen, is meer van de inheemse omgeving van dit schepsel in het gebied van het Xochimilco-meer drooggelegd of vervuild, en dit habitatverlies draagt in belangrijke mate bij aan de afname van hun populatie.

Onderzoekers weten niet precies hoeveel axolotls er momenteel in het wild leven, maar de meest optimistische schatting loopt in de honderden. De meest recente telling liet minder dan 30 axolotls per acre zien in hun natuurlijke habitat, dus hun aantallen zijn ongelooflijk laag. Ze worden echter op grote schaal in gevangenschap gefokt als huisdier en voedsel, dus hun behoudsstatus is gecompliceerd.

Axolotl Dieet

De axolotl is carnivoor, en in het wild eet hij meestal wormen, schaaldieren, kleine visjes, weekdieren, insecten en insectenlarven. De exemplaren die in gevangenschap leven, krijgen meestal een dieet dat bestaat uit zalmkorrels, zwarte wormen, bloedwormen, witte wormen en Daphnia. Wie een axolotl als huisdier houdt, moet hem een eiwitrijk dieet geven om hem gezond te houden.

Axolotl Roofdieren

Axolotls hebben te maken met een aantal bedreigingen van zowel menselijke als dierlijke roofdieren. Geroosterde axolotls worden door velen als een delicatesse beschouwd, maar er zijn ook grote aantallen mensen die ze vangen om ze met winst te verkopen.

De introductie van uitheemse soorten als de Aziatische karper en de Afrikaanse tilapia heeft de wilde axolotl populatie ook schade berokkend, omdat deze vissen zowel hun jongen als de kleine prooidieren waarop ze overleven opeten.

Axolotl Reproductie, Babies en Levensduur

In het wild leven axolotls meestal tot 15 jaar. In gevangenschap is hun levensduur meestal langer, en kunnen ze tot 25 jaar worden. Deze dieren zijn meestal geslachtsrijp rond 18 maanden. Sommigen doen er tot 24 maanden over om volgroeid te worden, maar ze zijn altijd nog in hun larvale vorm wanneer de rijping plaatsvindt.

Axolotls planten zich voort in de late winter of vroege lente, en hun paringsrituelen omvatten een baltsdans die berust op een combinatie van visuele en chemische signalen die het vrouwtje in staat stellen de spermacapsules te vinden en in te brengen die het mannetje voor haar legt.

Vrouwtjes kunnen 100 tot 1.000 eieren leggen in een enkele paaitijd. Elk ei wordt afzonderlijk gelegd en de vrouwtjes geven er de voorkeur aan hun eieren op planten te leggen als dat mogelijk is. De eieren komen uit na 14 dagen broeden bij een temperatuur van 75 graden Fahrenheit, en de larven beginnen te eten in hun eerste levensuren.

Axolotl ouders geven niet om hun larven. In feite zijn ze er niet vies van hun eigen eieren of hun eigen baby’s op te eten. Dit is iets waar fokkers en eigenaren van huisdieren zorgvuldig rekening mee moeten houden.

Axolotl in dierentuinen

Er zijn veel dierentuinen in de Verenigde Staten die axolotl tentoonstellingen hebben, zodat je deze fascinerende wezens van dichtbij kunt zien en meer over ze te weten kunt komen. Een paar van de bekendste tentoonstellingen zijn te zien in de San Diego Zoo, de Lincoln Park Zoo en de Detroit Zoo.

Bekijk alle 65 dieren die beginnen met A