Bleb (geneeskunde)
In de geneeskunde is een bleb een blaar (vaak halfrond) gevuld met sereus vocht. Bloeduitstortingen kunnen in een aantal weefsels ontstaan door verschillende pathologieën, waaronder bevriezing.
In de pathologie zijn pulmonale blebs kleine subpleurale dunwandige luchtbevattende ruimtes, niet groter dan 1-2 cm in diameter. Hun wanden zijn minder dan 1 mm dik. Als zij scheuren, kan lucht ontsnappen naar de pleurale ruimte, wat resulteert in een spontane pneumothorax.
In de oogheelkunde kunnen met opzet blebs worden gevormd bij de behandeling van glaucoom. Bij dergelijke behandelingen vergemakkelijken functionele blebs de circulatie van kamervocht, waarvan de blokkade zal leiden tot een verhoging van de oogdruk. Het is bekend dat het gebruik van collageen-matrix wondmodulatiemiddelen zoals ologen tijdens glaucoomchirurgie vasculaire en functionele blebs produceert, die positief gecorreleerd zijn met het succespercentage van de behandeling.
In de longen is een bleb een verzameling van lucht binnen de lagen van het viscerale borstvlies.
In borsten is een bleb een melkblaar (ook bekend als verstopte tepelporie, tepelblaar of “melk onder de huid”).