De Haak Test: Mis een breuk in de bicepspees bij de elleboog niet!

De meesten van ons zijn bekend met de bicepsspier, vooral degenen die aan krachttraining doen. Helaas kan het onderste uiteinde van de biceps bij de elleboog scheuren als gevolg van bepaalde blessures. Voor de meeste mensen biedt een chirurgische reparatie van de gescheurde biceps de grootste kans op herstel van de kracht. Interessant is dat rupturen van de biceps bij de elleboog vaak worden gemist, zelfs door ervaren artsen. Dit wordt een probleem, omdat een late operatie gecompliceerder is en mogelijk minder succesvol. Er is een relatief eenvoudige en betrouwbare test, de “haaktest”, die gebruikt wordt om distale bicepspeesrupturen te diagnosticeren. U kunt deze test zelfs op uzelf uitvoeren!

De spieren aan de voorkant van de arm

Er zijn twee spieren aan de voorkant van de arm: de biceps en de brachialis. De brachialis ligt dieper en is met de onderarm verbonden via een platte pees die vastzit aan de ellepijp, een van de twee botten in de onderarm. De biceps is oppervlakkiger. Hij wordt bi-ceps (“twee hoofden”) genoemd omdat hij uit twee delen bestaat. Het ene deel komt uit de kom van het schoudergewricht, terwijl het andere deel uit een vingervormig uitsteeksel van het schouderblad komt, het coracoid genaamd. Beide delen smelten samen wanneer zij de elleboog naderen, en verbinden zich met de onderarm via één enkele pees: de distale bicepspees. Deze koordachtige pees wikkelt zich om het andere bot van de onderarm, het spaakbeen, en hecht zich daaraan vast.

Hoe scheurt de bicepspees?

In de meeste gevallen scheurt de distale bicepspees als gevolg van een blessure. Vaak wordt het letsel veroorzaakt door een plotselinge strekking van de elleboog terwijl de bicepsspier samentrekt. Stel u voor dat u een zwaar voorwerp met uw armen draagt, bijvoorbeeld een grote doos. Als de doos zou vallen, en u probeert hem tegen te houden, zal het gewicht van de doos uw arm naar beneden trekken terwijl uw biceps nog is samengetrokken (in een poging de zware doos vast te houden). De pees scheurt dan los van het bot en er kan een scheurend gevoel optreden. Dit resulteert in pijn en zwakte, en soms worden de arm en onderarm zwart en blauw. De pijn neemt echter na een paar dagen af en de andere spieren in de arm en onderarm compenseren tot op zekere hoogte het letsel aan de biceps. De geblesseerde kan ervoor kiezen niet naar de dokter te gaan, omdat hij denkt dat de arm alleen maar verrekt is. En zoals gezegd, zelfs ervaren artsen kunnen dit letsel missen als ze er niet specifiek naar zoeken.

De haak-test

Wilt u uw eigen bicepspees voelen? Plaats de palm van uw hand voor uw gezicht alsof u een mobiele telefoon vasthoudt om het scherm te lezen. Uw elleboog is 90 graden gebogen. Probeer de wijsvinger van de andere hand achter een koordachtige structuur aan de voorkant van uw elleboog te haken: dat is uw bicepspees. U kunt er met uw gehaakte vinger aan trekken. Als de biceps gescheurd is, kan een vinger niet achter een structuur gehaakt worden, omdat de brachialis pees plat is. Dus als iemand gewond raakt zoals hierboven beschreven, en er is geen mogelijkheid om een vinger achter een koordachtige structuur aan de voorkant van de elleboog te haken, dan kan je er zeker van zijn dat die persoon net een ruptuur van de distale bicepspees heeft opgelopen. Als het haken van een vinger achter de distale bicepspees pijnlijk is, kan er sprake zijn van een gedeeltelijke scheur.

Andere nuttige tests

Als de distale biceps gescheurd is, kunnen andere observaties worden gedaan. Zoals eerder vermeld, kunnen de arm en de onderarm na het letsel zwart en blauw verkleurd zijn. Als de gewonde met beide armen een spier probeert te maken, ziet de contour van de biceps aan de gewonde kant er grappig uit: de spierbuik is hoog en het onderste deel van de arm ziet er aan de voorkant vlak uit. De afstand tussen de huidplooi aan de voorzijde van de elleboog en het laagste deel van de spierbuik kan worden gemeten in vingerkootjes, en deze zal langer zijn aan de kant van de breuk. De kracht in het buigen van de elleboog kan dicht bij normaal aanvoelen, maar zwakte in het omhoog draaien van de handpalm (supinatie) is duidelijker. Röntgenfoto’s worden vaak gemaakt om andere letsels uit te sluiten, maar deze peesscheuren zijn niet te zien op röntgenfoto’s. Magnetic resonance imaging (MRI) toont de rupturen het best, vooral wanneer de MRI wordt uitgevoerd met de arm boven het hoofd (flexie-abductie-supinatie of FABS-positie).

Wat gebeurt er nu?

Zonder operatie geneest een distale bicepspeesruptuur niet. Sommige mensen kunnen zich eraan aanpassen, maar de meesten vinden het vervelend: de arm verkrampt bij herhaald gebruik en vooral bij bepaalde activiteiten zoals scheren, het gebruik van een schroevendraaier of het omdraaien van een deurknop. De meeste elleboogchirurgen bevelen chirurgische reparatie van de gescheurde pees aan, en de beste resultaten worden meestal verkregen wanneer de operatie snel na het letsel wordt uitgevoerd. Na de operatie wordt een korte periode van bescherming aanbevolen, wordt snel begonnen met krachttraining, en mogen de meeste mensen hooguit drie maanden na de operatie onbeperkte activiteiten uitvoeren.

Als u meer wilt weten over distale bicepspeesscheuren… Distale Bicepspeesblessures