Definitie van waardebepaling

Wat is waardebepaling?

Waardebepaling is het analytische proces voor het bepalen van de huidige (of verwachte) waarde van een actief of een onderneming. Er worden veel technieken gebruikt om een waardering te doen. Een analist die de waarde van een onderneming bepaalt, kijkt onder meer naar het management van de onderneming, de samenstelling van de kapitaalstructuur, de vooruitzichten voor de toekomstige winsten en de marktwaarde van de activa.

Fundamentele analyse wordt vaak gebruikt bij de waardering, hoewel verschillende andere methoden kunnen worden gebruikt, zoals het capital asset pricing model (CAPM) of het dividend discount model (DDM).

Waarderingsmodellen: Apple’s aandelenanalyse met CAPM

Wat vertelt de waardering u?

Een waardering kan nuttig zijn bij het bepalen van de reële waarde van een waardepapier, die wordt bepaald door wat een koper bereid is te betalen aan een verkoper, ervan uitgaande dat beide partijen de transactie vrijwillig aangaan. Wanneer een effect op een beurs wordt verhandeld, bepalen kopers en verkopers de marktwaarde van een aandeel of obligatie.

Het concept van intrinsieke waarde verwijst echter naar de waargenomen waarde van een effect op basis van toekomstige winsten of een ander bedrijfskenmerk dat niets te maken heeft met de marktprijs van een effect. Dat is waar waardering in het spel komt. Analisten doen een waardering om te bepalen of een bedrijf of actief overgewaardeerd of ondergewaardeerd is door de markt.

De twee belangrijkste categorieën waarderingsmethoden

Absolute waarderingsmodellen proberen de intrinsieke of “echte” waarde van een belegging te vinden op basis van alleen de fundamentele factoren. Kijken naar fundamentals betekent simpelweg dat je je alleen richt op zaken als dividenden, cash flow en het groeipercentage voor een enkel bedrijf, en je niet druk maakt over andere bedrijven. Waarderingsmodellen die in deze categorie vallen zijn onder andere het dividend discount model, discounted cash flow model, residual income model, en asset-based model.

Relative valuation models, in contrast, opereren door het vergelijken van het bedrijf in kwestie met andere soortgelijke bedrijven. Bij deze methoden worden multiples en ratio’s berekend, zoals de koers/winst-multiple, en vergeleken met de multiples van vergelijkbare bedrijven.

Als bijvoorbeeld de koers/winst-multiple van een bedrijf lager is dan de koers/winst-multiple van een vergelijkbaar bedrijf, kan het oorspronkelijke bedrijf als ondergewaardeerd worden beschouwd. Het relatieve waarderingsmodel is doorgaans veel eenvoudiger en sneller te berekenen dan het absolute waarderingsmodel, en daarom beginnen veel beleggers en analisten hun analyse met dit model.

Hoe de winst de waardering beïnvloedt

De formule voor de winst per aandeel (WPA) wordt uitgedrukt als de winst beschikbaar voor gewone aandeelhouders gedeeld door het aantal uitstaande gewone aandelen. De WPA is een indicator voor de winst van een bedrijf, want hoe meer winst een bedrijf per aandeel kan genereren, hoe waardevoller elk aandeel is voor beleggers.

Analisten gebruiken ook de koers-winstverhouding (Koers/Winst Verhouding – P/E) voor de waardering van aandelen, die wordt berekend als de marktprijs per aandeel gedeeld door de WPA. De koers-winstverhouding berekent hoe duur de aandelenprijs is in verhouding tot de winst per aandeel.

Als de koers-winstverhouding van een aandeel bijvoorbeeld 20 keer de winst is, vergelijkt een analist die koers-winstverhouding met andere bedrijven in dezelfde bedrijfstak en met de verhouding voor de bredere markt. In aandelenanalyse wordt het gebruik van ratio’s zoals de Koers/Winstverhouding om een bedrijf te waarderen een waardering op basis van multiples, of multiples-benadering, genoemd. Andere multiples, zoals EV/EBITDA, worden vergeleken met soortgelijke bedrijven en historische multiples om de intrinsieke waarde te berekenen.

Waarderingsmethoden

Er zijn verschillende manieren om een waardering uit te voeren. De hierboven genoemde discounted cash flow-analyse is één methode, waarbij de waarde van een bedrijf of activum wordt berekend op basis van het winstpotentieel. Andere methoden zijn het kijken naar vroegere en vergelijkbare transacties van bedrijfs- of activa-aankopen, of het vergelijken van een bedrijf met vergelijkbare bedrijven en hun waarderingen.

De vergelijkbare bedrijfsanalyse is een methode waarbij wordt gekeken naar vergelijkbare bedrijven, qua omvang en bedrijfstak, en hoe zij handelen om een reële waarde voor een bedrijf of activum te bepalen. Bij de methode van in het verleden verrichte transacties wordt gekeken naar in het verleden verrichte transacties van soortgelijke bedrijven om een passende waarde te bepalen. Er is ook de asset-based valuation-methode, waarbij de waarde van alle activa van het bedrijf wordt opgeteld, ervan uitgaande dat ze tegen de reële marktwaarde zijn verkocht, om de intrinsieke waarde te krijgen.

Soms is het doen van al deze methodes en vervolgens het wegen van elk van deze methodes geschikt om de intrinsieke waarde te berekenen. Intussen zijn sommige methoden geschikter voor bepaalde bedrijfstakken en andere niet. Een adviesbureau met weinig activa zou bijvoorbeeld niet gewaardeerd worden op basis van de activa, maar op basis van de winst, zoals de DCF.

Discounted Cash Flow Valuation

Analisten waarderen een actief of investering ook op basis van de in- en uitgaande kasstromen die door het actief worden gegenereerd, een zogenaamde discounted cash flow (DCF) analyse. Deze kasstromen worden verdisconteerd tot een huidige waarde met behulp van een disconteringsvoet, die een veronderstelling is over de rente of een minimumrendement waarvan de investeerder uitgaat.

Als een bedrijf een machine koopt, analyseert het bedrijf de kasuitstroom voor de aankoop en de extra instroom van kasmiddelen die door het nieuwe actief wordt gegenereerd. Alle kasstromen worden verdisconteerd tot een contante waarde, en de onderneming bepaalt de netto contante waarde (NPV). Als de NCW positief is, moet de onderneming de investering doen en het activum kopen.

Beperkingen van de waardering

Bij de beslissing welke waarderingsmethode te gebruiken om een aandeel voor het eerst te waarderen, is het gemakkelijk om overweldigd te raken door het aantal waarderingstechnieken dat beschikbaar is voor beleggers. Er zijn waarderingsmethoden die vrij eenvoudig zijn, terwijl andere meer betrokken en ingewikkeld zijn.

Er is helaas niet één methode die het meest geschikt is voor elke situatie. Elk aandeel is anders, en elke bedrijfstak of sector heeft unieke kenmerken waarvoor meerdere waarderingsmethoden nodig kunnen zijn. Tegelijkertijd zullen verschillende waarderingsmethoden verschillende waarden opleveren voor hetzelfde onderliggende activum of bedrijf, wat analisten ertoe kan brengen de techniek te gebruiken die het gunstigste resultaat oplevert.