DWDM en CWDM uitgelegd

De sweet spot voor CWDM is tot 10 Gigabit Ethernet en 16G Fibre Channel. En het is zeer onwaarschijnlijk dat de capaciteit in de toekomst nog verder zal toenemen. DWDM daarentegen kan hogere snelheidsprotocollen aan tot 100 Gbps per kanaal, waardoor het een geschiktere technologie is voor hogere snelheidsprotocollen.

Traditioneel waren CWDM componenten lager in kosten, waardoor het populairder was dan DWDM. Nu is de prijs voor beide oplossingen vergelijkbaar. Met hogere snelheden, meer kanaalcapaciteit, langere afstanden en passieve netwerken is DWDM de technologie bij uitstek voor green field installaties.

Actieve of passieve DWDM-systemen – wat is het verschil?

Zowel CWDM- als DWDM-oplossingen zijn verkrijgbaar als actieve of passieve systemen.

In een passieve, niet-gevoede oplossing bevindt de xWDM-transceiver zich direct in de dataschakelaar. De uitgang van de xWDM-transceiver wordt verbonden met een niet-gevoede multiplexer die de verschillende signalen combineert en opnieuw verdeelt, multiplexeert en demultiplexeert. Aangezien de xWDM-transceiver zich in de dataschakelaar bevindt, betekent dit dat alle xWDM-functionaliteit in de dataschakelaar is ingebouwd.

Actieve CWDM/DWDM-oplossingen zijn stand-alone systemen met AC- of DC-voeding die gescheiden zijn van de schakelaar. De taak van het stand-alone systeem is om het optische uitgangssignaal over korte afstand van de vezel- of IP-schakelaar om te zetten in een xWDM-signaal over lange afstand. Deze OEO, (optisch naar elektrisch naar optisch) omzetting wordt uitgevoerd door een transponder. Het omgezette xWDM-signaal wordt vervolgens verzonden met behulp van transceivers en multiplexers. Doordat de xWDM-transportoplossing gescheiden is van de eigenlijke schakelaar, zijn actieve systemen ook complexer dan passieve, ingebedde oplossingen.