Een ‘How to’-gids voor de ingrediëntenlijst
Er is nogal wat discussie geweest in de Verenigde Staten (V.S.) over het nieuwe voedingswaarde-etiket (NFL), vooral gezien de deadline van 1 januari 2020 voor grote bedrijven om hun verpakkingen aan te passen.S.) veel gediscussieerd over het nieuwe Nutrition Facts Label (NFL), vooral gezien de deadline van 1 januari 2020 voor grote bedrijven om de verpakking van hun producten aan te passen. Maar misschien net zo belangrijk als het kunnen lezen van de voedingsstoffen die een voedingsmiddel of drank bevat, is het begrijpen van alle ingrediënten die erin zitten.
De Amerikaanse overheid vereist openbaarmaking van alle ingrediënten in verpakte voedingsmiddelen en dranken via een streng gereguleerde ingrediëntenlijst die onder de NFL wordt geplaatst. Dus, terwijl sommigen klagen dat ze “niet weten wat er in hun voedsel zit,” als het gaat om verpakte voedingsmiddelen en dranken, is het probleem zelden dat de ingrediënten niet worden vermeld. Het probleem ligt eerder in een gebrek aan kennis over hoe de ingrediëntenlijst moet worden gelezen en geïnterpreteerd.
De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) houdt momenteel een database bij van meer dan 3.000 verschillende voedselingrediënten, bekend als de “Substances Added to Food”-inventaris. Dat is een ton aan ingrediënten om bij te houden, zelfs voor de meest snuggere voedselkenner! Deze ingrediënten worden toegevoegd om de smaak, de textuur en het uiterlijk van levensmiddelen en dranken te verbeteren. Belangrijk is dat ze ook de veiligheid kunnen verbeteren, bijvoorbeeld indirecte additieven die voorkomen dat verpakkingscomponenten in het product lekken, maar ook de voedingswaarde van producten verhogen.
Hoewel we eerder hebben behandeld hoe je een etiket het beste kunt beoordelen op voedingsstoffen zoals calorieën, koolhydraten, vet en natrium, kan de ingrediëntenlijst ook veel inzicht bieden in een product – als je weet hoe je het moet lezen. Hier zijn een paar tips en trucs om je te helpen het volgende ingrediënt te interpreteren waar je nieuwsgierig naar bent.
Beginnen bij het begin
Voedselfabrikanten moeten elk ingrediënt dat in een product wordt gebruikt op de ingrediëntenlijst vermelden. De ingrediënten worden in aflopende volgorde vermeld, beginnend met het meest voorkomende ingrediënt in het levensmiddel, en eindigend met het minst voorkomende. Een ingrediëntenlijst voor popcorn zou bijvoorbeeld kunnen luiden: “Maïs, plantaardige olie, zout”. Maïs wordt in de grootste hoeveelheid gebruikt en staat daarom op de eerste plaats, gevolgd door olie en dan zout, dat in de kleinste hoeveelheid wordt gebruikt. Een ander punt om te overwegen is dat sommige ingrediënten kunnen worden gegroepeerd, zoals “natuurlijke smaakstoffen” en “kunstmatige kleurstoffen”.
Inzicht in ingrediënten
In geval van twijfel, zoek het op! Een lang, Latijns woord kan intimiderend lijken, maar als je een paar seconden de tijd neemt om het ingrediënt op te zoeken, wordt het waarschijnlijk een stuk eenvoudiger. Zoals opgemerkt door de FDA “Elk voedingsmiddel dat we eten – of het nu een net geplukte aardbei is of een zelfgebakken koekje – bestaat uit chemische verbindingen die de smaak, kleur, textuur en voedingswaarde bepalen.” Dus hoewel het woord ascorbinezuur er misschien vreemd uitziet, is het gewoon de wetenschappelijke term voor vitamine C.
De lengte in context plaatsen
De lengte van een ingrediëntenlijst is niet noodzakelijk bepalend voor de gezondheid van voedingsmiddelen! De FDA eist dat de ingrediëntenlijst alle sub-ingrediënten bevat die worden gebruikt om een enkel ingrediënt te maken. Bakpoeder zou bijvoorbeeld op een ingrediëntenlijst te zien zijn als: bakpoeder (natriumbicarbonaat, natriumaluminiumsulfaat, maïszetmeel). Stel je eens voor hoe lang een ingrediëntenlijst voor een volkoren baksel zou zijn! De wet verplicht voedingsrijke producten met een combinatie van ingrediënten en smaken om lange, wetenschappelijk nauwkeurige ingrediëntenlijsten te bevatten.
Verrijkt of verrijkt
Op graanproducten zoals granen, brood, of maïsgrutten, kunt u een verzameling ingrediënten vinden na de zin “Vitaminen & Mineralen.” Deze ingrediënten worden in de voedingswereld “micronutriënten” genoemd en omvatten vitamine A, C, D en E, magnesium, zink, niacine en calcium. Micronutriënten worden aan levensmiddelen toegevoegd sinds 1924, toen het mineraal jodium aan zout werd toegevoegd om struma te voorkomen. Na het succes van jodiumhoudend zout stelde de FDA verschillende andere verrijkingsmandaten in, bedoeld om de voeding van voedsel te verbeteren en wijdverbreide ondervoeding te voorkomen. Een van de meest succesvolle verrijkingsvereisten van de FDA is de toevoeging van foliumzuur aan graan- en graanproducten sinds 1998, waarvan is aangetoond dat het bescherming biedt tegen geboorteafwijkingen aan de hersenen, de ruggengraat en het ruggenmerg. Dit mandaat heeft geleid tot een vermindering van 25% van neurale buisdefecten tussen 1995 – 1996 en 1999 – 2000 (CDC).
Heeft u meer vragen over Amerikaanse voedseletiketten? Lees hier meer over het nieuwe Nutrition Facts Label!
12 februari 2021