Hemiarthroplastie van de heup

– Zie: Bipolaire Arthroplastiek:

– Discussie:
– indicaties: geïndiceerd voor patiënten met een femurhalsfractuur die voldoen aan de volgende criteria:
– slechte algemene gezondheidstoestand die een tweede operatie zou verhinderen;
– pathologische heupfracturen:
– ziekte van Parkinson, hemiplegie, of andere neurologische aandoening;
– fysiologische leeftijd > 70 jr;
– ernstige osteoporose met verlies van primaire trabeclae in femurkop (zie Sigh Index);
– onvoldoende gesloten reductie;
– ontheemde frx die enkele dagen oud is;
– reeds bestaande heupaandoening (DJD, RA, AVN);
– contra-indicaties:
– reeds bestaande sepsis
– jonge patiënt
– falen van interne fixatieapparaten;
– reeds bestaande dz van het acetabulum;
– zelfs met een normale preoperatieve kraakbenige ruimte, zullen veel patiënten na 5 jaar symptomatisch worden ten gevolge van door metaal veroorzaakte degradatie;
– fundamentele wetenschap:
– Hemiarthroplastie van het heupgewricht: An experimental validation using porcine acetabulum
– Fluid load support and contact mechanics of hemiarthroplasty in the natural hip joint.
– The response of articular cartilage to weight-bearing against metal. Een studie van hemiarthroplastiek van de heup bij de hond
– Effect van hemiarthroplastiek van de heup op gewrichtskraakbeen en bot in een hondenmodel
– Acetabulaire betrokkenheid bij osteonecrose van de femurkop.
– Degeneratie van acetabulair gewrichtskraakbeen aan bipolaire hemiarthroplastie

– Pre Op Planning:
– checklist
– grootte femurkop:
– als de kop te groot is, ontstaat equatoriaal contact, met als gevolg een strak gewricht met verminderde beweging en pijn;
– als de kop te klein is, ontstaat polair contact met verhoogde spanning op kleiner oppervlak; leidt tot erosie, superomediale prothetische
migratie &pijn;
– referenties:
– Hemiarthroplastie van de heup bij fractuur- Wat is de juiste maat femurkop?
– Meting van de femurkop bij hemiarthroplastiek: beoordeling van de interobserverfout met behulp van 3 meetsystemen.
– Degeneratieve veranderingen in normale femurkoppen bij ouderen
– Meting van de acetabulaire diameter bepaalt de juiste maat van de prothesekop bij hemiarthroplastiek voor osteonecrose van de femurkop.
– halslengte:
– als de hals te lang wordt gelaten, kan de reductie moeilijk zijn en neemt de druk op het acetabulair kraakbeen toe;
– prothesen moeten zo worden geplaatst dat de afstand tussen de trochanter major en het midden van de femurkop wordt hersteld;
– als alternatief moet worden geprobeerd de afstand tussen de trochanter lesser en het acetabulum te herstellen;
– dit zal de lengte van het abductormechanisme herstellen en daardoor postoperatief manken helpen voorkomen;
– cementeren of niet cementeren ? (gecementeerde femursteel en cementeertechniek)
– argument voor cement
– patiënten met een “kachelpijptype” femur (zonder tapering van het medullaire kanaal) zijn de beste kandidaten voor gecementeerde stelen,
– omdat er bij deze patiënten een hoger risico op fracturen is met press-fit stelen;
– ref: Cemented versus uncemented arthroplasty in patients with a displaced fracture of the femoral neck: a randomised controlled trial.

– risico’s van cement bij heupfracturen:
– belangrijkste risico van cementeren is methylmethacrylaat embolie (leidt tot overlijden);
– beste manieren om cementemobisme te voorkomen is het kanaal grondig te irrigeren en het cement grondig te vacumeren;
– referenties:
– Transesofageale echocardiografie en klinische kenmerken van vetembolie tijdens gecementeerde totale heupartroplastiek. Een gerandomiseerde studie bij patiënten met een femurhalsfractuur.
– Profylaxe tegen vet- en beenmergembolie tijdens totale heupartroplastiek vermindert de incidentie van postoperatieve diep-veneuze trombose: een gecontroleerde, gerandomiseerde klinische studie.
– Cardiac output tijdens hemiarthroplastiek van de heup. Een prospectieve, gecontroleerde studie van gecementeerde en ongecementeerde prothesen.
– Lager heroperatiepercentage voor gecementeerde hemiarthroplastie dan voor ongecementeerde hemiarthroplastie en interne fixatie na femurhalsfractuur: 12- tot 19-jaar follow-up van patiënten van 75 jaar of ouder.
– Cement komt naar voren als de meest voorspelbare optie voor heuphemiartroplastiek: commentaar op een artikel van Fraser Taylor, BSc, MBChB, FRACS, et al: “Hemiarthroplastie van de heup met en zonder cement: een gerandomiseerde klinische studie”.
– pro-press fit argument
– sommige studies geven aan dat gecementeerde stengels superieur zijn aan press fit, maar de laatste zijn vaak DRG-stengels van lage kwaliteit (niet
plasma spray titanium – zie oppervlaktecoating) – vandaar appels met peren vergelijken;
– merk ook op dat veel van de premium stelen die tegenwoordig op de markt zijn, bladvormig zijn (die beter passen bij de anatomie van de typische artrosepatiënt), terwijl de heupfractuurpatiënt waarschijnlijk een meer cirkelvormige “fit and fill”-component nodig heeft (d.w.z. men moet geen trapeziumvormige component in een cirkelvormig gat stampen);
– het grootste risico van een press fit is een periprosthetische fractuur;
– als een press fit steel moet worden gebruikt, overweeg dan een laterale benadering, omdat het fragiele osteoporotische bot vereist
dat de steel in de oorspronkelijke anteversie van de patiënt wordt geplaatst (wat al dan niet voldoende stabiliteit kan bieden);
– referenties:
– Moore hemiarthroplastie met en zonder botcement bij femurhalsfracturen: een klinisch gecontroleerde trial.
– Behandeling van femurhalsfracturen met totale heupprothese versus gecementeerde en ongecementeerde hemiarthroplastie.
– Hemiarthroplastie van de heup met en zonder cement: A Randomized Clinical Trial
– Is er een verschil in perioperatieve mortaliteit tussen gecementeerde en ongecementeerde implantaten bij heupfractuurchirurgie?
– Periprosthetische fracturen rond heuphemiarthroplastie uitgevoerd voor heupfractuur.
– Peri-operatieve mortaliteit na hemiarthroplastiek voor heupfractuur: maakt cement een verschil?
– Wat zou de voorkeurskeuze moeten zijn voor de techniek van hemiarthroplastiek bij American Society of Anesthesiologists (ASA) klasse III patiënten met femurhalsfracturen? Gecementeerd of cementloos.

– Chirurgische benaderingen:
– Anterolaterale benadering van het heupgewricht: (Watson Jones)
– moeilijk uit te voeren met rechte femursteel, vooral als de patiënt ook maar een beetje zwaarlijvig is;
– Laterale benadering:
– kan gepaard gaan met een slappe houding tenzij er zorg wordt besteed aan het minimaliseren van dissectie van de medius van de trochanter;
– voordeel: is dat er vrijwel geen risico van posterieure instabiliteit is, en daarom hebben patiënten geen heupvoorzorgsmaatregelen nodig;
– waarschijnlijk de voorkeursbenadering bij patiënten die dementerend zijn of neurologische aandoeningen hebben;
– kan de voorkeursbenadering zijn wanneer de steel moet worden geperst, omdat het fragiele osteoporotische bot vereist dat de steel wordt
geplaatst in de inheemse anteversie van de patiënt (die al dan niet voldoende stabiliteit kan bieden);
– Posterior Approach to the Hip Joint
– probeer het heupkapsel opnieuw te benaderen om dislocatie te verminderen;
– merk op dat bij een verplaatste femurhalsfractuur de trochanter iets naar anterior kan zijn verschoven, en overweeg daarom een
incisie iets meer naar posterior te maken dan gebruikelijk;
– verder is het gemakkelijker om het femurkanaal via een kleinere incisie te doorboren, als de incisie meer naar achter is gebogen dan
gebruikelijk (in de richting van de ischiadicusknobbel in plaats van de PSIS);
– ref: De Moore zelfvergrendeling Vitallium prothese in femorale hals frx: een nieuwe lage posterieure benadering. AT Moore.
Instr Course Lectures 1959;16:309-321.

– Complicaties na Hemiarthroplastie:
– mortaliteit:
– Kenzora et. al. 14% sterfte gedurende eerste jaar na heupfractuur vs 9% sterfte in normale bevolking van vergelijkbare leeftijd;
– sterfte na hemiarthroplastiek is 10 tot 40%;
– ref: Outcome after hemiarthroplasty for femoral neck fractures in the elderly
– fractuur van het Femur: 4.5%
– bijna alle fracturen ontstaan wanneer de chirurg probeert de prothese te verkleinen;
– de meeste zijn niet verplaatst en betreffen ofwel de grote trochus ofwel de hals;
– met femurschachtfracturen overweeg methymethacrylaat in combinatie met een lange steelprothese;
– dislocatie:
– minder dan 10%.
– komt vaker voor bij te veel anteversie of retroversie, capuslectomie achteraan, &overmatige postoperatieve flexie of rotatie
want heup adductief;
– referentie:
– Botulinum Toxin as a Solution in Voluntary Hip Dislocation After Modular Unipolar Hemiarthroplasty
– post op: sepsis: 2% tot 20%
– komt vaker voor bij posterieure chirurgische benadering;
– infecties kunnen oppervlakkig of diep zijn
– ref: Verband tussen hematoom in femurhalsfractuurcontaminatie en vroege postoperatieve prothetische gewrichtsinfectie.
– losraken en migratie:
– aanwezigheid van een radiolucente zone rond de prothese;
– indien klinische tekenen en symptomen aanwezig zijn en losraken of migratie aanwezig is, overweeg dan revisie naar THR;
– erosie heeft de neiging voor te komen bij actieve pts met gecementeerde Thompson hemiarthroplastie;
– pijn:
– pijnlijke hemiarthroplastie – conversie naar THR
– verwijzing:
– Capsulair impingement als bron van pijn na bipolaire heupartroplastie.

Clinische en röntgenologische vergelijking tussen een geruimd versus een niet-geruimd acetabulum bij heuphemiarthroplastiek

Thompson hemiarthroplastiek en acetabulaire erosie.

Hemireplacement Arthroplasty with Unipolar vs Bipolar Prosthesis for Displaced Hip Fractures in Elderly

Clinical Results for Bipolar Hemiarthroplasty of the Hip in Patients Under 65 Years Old

Acetabular revision with a bipolar prosthesis.

Lange-termijn resultaten van bipolaire hemiarthroplastiek voor artrose van de heup en idiopathische osteonecrose van de femurkop

Snelheid van degeneratie van menselijk acetabulair kraakbeen na hemiarthroplastiek.

Totale heupartroplastiek en hemiarthroplastiek bij mobiele, onafhankelijke patiënten met een verplaatste intracapsulaire fractuur van de femurhals. A randomized, controlled trial

Bipolaire artroplastie als behandeling bij artrose van de heup. Preliminary Report

Capsular impingement as a source of pain following bipolar hip arthroplasty.

Bipolar hemiarthroplasty in degenerative arthritis of the hip. 100 opeenvolgende gevallen.

Precision-fit surface hemiarthroplasty for femoral head osteonecrosis. Resultaten op lange termijn

Bipolaire hemiarthroplastiek voor primaire artrose van de heup: een overzicht van 41 gevallen met 8 tot 10 jaar follow-up