Herstelhouding

De vroegste erkenning dat het op de zij leggen van bewusteloze patiënten obstructie van de luchtweg zou voorkomen, was van Robert Bowles, een arts in het Victoria Hospital in Folkestone, Engeland. In 1891 presenteerde hij een paper met de titel ‘On Stertor, Apoplexy, and the Management of the Apoplectic State’ in verband met patiënten met een beroerte en een rumoerige ademhaling door luchtwegobstructie (ook bekend als stertor).

Dit paper werd overgenomen door anesthesist Frederick Hewitt van het London Hospital die een zijwaartse positie adviseerde voor postoperatieve patiënten. Dit idee werd echter niet op grote schaal overgenomen, en in chirurgische handboeken werd 50 jaar later nog steeds aanbevolen om de verdoofde patiënt in rugligging te laten liggen.

Eerstehulporganisaties waren ook traag met het overnemen van het idee van de verkoeverhouding, met handboeken voor eerste hulp uit de jaren 1930 en 1940 van het Britse Rode Kruis en St John Ambulance die beide aanraadden om de patiënt op zijn rug te leggen. Het eerste hulp handboek van het Britse Rode Kruis uit 1938 gaat zelfs zover dat het instructies geeft om “het hoofd in een zodanige houding te leggen dat de luchtpijp recht wordt gehouden, waarbij het hoofd omhoog wordt gehouden als het gezicht blozend is, en in lijn met het lichaam als het bleek is”. Daarentegen werd in het St. John handboek aanbevolen het hoofd opzij te draaien, maar pas in de 40e editie van het St. John handboek in 1950 werd daaraan toegevoegd “als de ademhaling rumoerig is (borrelen door afscheidingen), draai de patiënt dan in de driekwart buikligging”, wat erg lijkt op een moderne verkoeverhouding.

Er werd geëxperimenteerd met een groot aantal houdingen, meestal in Europa, omdat de Verenigde Staten de verkoeverhouding niet op grote schaal toepasten totdat deze in 1992 door de American Heart Association werd aangenomen. Posities waren onder meer de “Coma-positie”, de “Rautek-positie” en de “HAINES-positie” (High Arm IN Endangered Spine).

In 1992 keurde de Europese Reanimatieraad een nieuwe positie goed waarbij de arm die zich het dichtst bij de vloer bevond, voor de patiënt werd gebracht, terwijl deze voorheen achter de patiënt was geplaatst. Deze wijziging werd doorgevoerd naar aanleiding van verschillende gerapporteerde gevallen van zenuw- en bloedvatbeschadiging in de armen van patiënten.

ILCOR heeft in 1996 aanbevelingen gedaan over de basisprincipes voor herstelposities, maar schrijft geen specifieke positie voor, en er zijn er dan ook verschillende in gebruik over de hele wereld.