Het gemene zaad van de zoete gom
In een jaar waarin een agressieve griepvariant de natie in zijn greep houdt, steekt de zoete gom zijn met fruit beladen ledematen uit met zijn eigen nederige bijdrage aan de mensheid. De onvruchtbare zaden in elk van de samengestelde zaadcapsules van de zoete gom zijn een natuurlijk voorkomende bron van shikiminezuur, een van de belangrijkste ingrediënten bij de vervaardiging van Tamiflu. Het internet staat vol met zelfgemaakte technieken om deze waardevolle chemische stof uit de zaden van de boom te extraheren.
De zoete gomboom (Liquidambar styraciflua) wordt over het algemeen beschouwd als een boom uit het zuiden, maar bereikt de noordelijkste grenzen van zijn natuurlijke verspreidingsgebied langs de kust niet ver ten noorden van New York City. De mens heeft deze soort op grote schaal getransplanteerd, zodat hij nu kan worden aangetroffen als straatboom of zelfs in een aantal botanische tuinen ver buiten zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied. Maar in New York City is de zoete gomboom een vrij gewone verschijning, die het best groeit op rijke, leemachtige grond met een goede vochtigheidsgraad.
Wanneer de omstandigheden gunstig zijn, kan de boom machtige afmetingen bereiken: bijna 75 voet hoog met een spreidend bladerdak. De zoete gomboom lijkt op een esdoorn, en in de zomer zijn de stervormige bladeren en de stevige stam indrukwekkend, hoewel ze gemakkelijk over het hoofd worden gezien. Het is pas in de winter, als het groen van de boom is weggegooid, dat de fijnere punten van de zoete gomboom echt kunnen worden gewaardeerd.
In deze tijd van het jaar valt de zoete gomboom op. De donkergrijsbruine twijgen van de boom dragen ongewone, kurkachtige richels die de boom een eigenaardige hoekigheid geven. Bovendien hangen de stekelige “gomballen” van de zoete gomboom opvallend aan de kleinere takken van de boom, soms de hele winter lang. Deze samengestelde zaadcapsules worden vaak verward met de zaadhoofden van de Amerikaanse plataan, of zijn hybride van Londense platanen, maar de twee zijn slechts oppervlakkig gelijkend. De zaadhoofden van de plataan vallen uiteen wanneer hun zaden verspreid worden; de zaadcapsule van de zoete gomboom daarentegen heeft een houtachtige structuur en de gomballen zijn zeer hardnekkig. Ze zijn vaak in grote aantallen te vinden aan de voet van de stammen van de bomen, maar ook langs wandelpaden waar ze honden en hun wandelaars, hardlopers, picknickers en fietsers amuseren of ergeren.