Inside Judy Garlands Troubled Youth
Judy Garland’s leven was van begin tot eind getekend door tragedie. Voordat ze het pad van de gele bakstenen bewandelde in The Wizard of Oz, kreeg ze te maken met een moeilijk gezinsleven – waaronder een gedreven toneelmoeder – en een studiosysteem dat er niets voor voelde om een jong meisje pillen te geven om af te vallen en haar lange werkdagen te laten maken. We kijken terug op haar turbulente jeugd en hoe die haar vormde tot een artieste die het publiek generaties lang zou kunnen raken.
Haar ouders dachten erover de zwangerschap af te breken
Toen Ethel Milne Gumm in de herfst van 1921 hoorde dat ze zwanger was, was dat geen gelukkig nieuws. Haar man, Frank Gumm, nam contact op met zijn vriend Marcus Rabwin, die medicijnen studeerde aan de Universiteit van Minnesota, om advies te vragen over het afbreken van de zwangerschap.
Abortus was in die tijd niet toegestaan, en Rabwin informeerde Frank dat een illegale procedure zijn vrouw in gevaar kon brengen. Rabwin drong er ook bij het paar op aan om door te gaan met de zwangerschap, wat ze uiteindelijk ook deden. Op 10 juni 1922 werd Frances Ethel Gumm – de latere Garland – geboren in Grand Rapids, Minnesota.
Toen ze twee en een half jaar oud was, maakte Garland haar theaterdebuut in Grand Rapids. Het was het begin van een leven lang zingen, maar ook een manier voor haar om te voelen dat ze erbij hoorde. In 1963 verklaarde ze: “De enige keer dat ik me als kind gewenst voelde, was als ik op het toneel stond, op te treden.”
Garland groeide op in een ongelukkig gezin
Waarom wilde Garlands moeder haar zwangerschap afbreken? Het is onmogelijk om het zeker te weten, maar geruchten over Franks affaires met jonge mannen en tienerjongens kunnen Ethel hebben beïnvloed. Franks daden gingen Grand Rapids zo ver dat de familie Gumm – waartoe ook Garlands oudere zussen Mary Jane en Virginia behoorden – in 1926 naar Californië verhuisde.
Het leven in Californië was gunstig voor Garlands carrière, maar het kon het huwelijk van Gumm niet repareren. Later in zijn leven, verklaarde Garland: “Als ik me goed herinner, gingen mijn ouders steeds uit elkaar en weer bij elkaar. Het was erg moeilijk voor mij om die dingen te begrijpen en natuurlijk herinner ik me duidelijk de angst die ik had voor die scheidingen.”
Treurig genoeg zou Garland, net als haar ouders, als volwassene geen gelukkig gezinsleven hebben; ze zou vijf huwelijken achter de rug hebben tegen de tijd dat ze stierf op 47-jarige leeftijd.
READ MORE: Judy Garland’s persoonlijke leven was een zoektocht naar geluk die ze vaak in beeld bracht
Garland noemde haar moeder de ‘echte boze heks van het westen’
In Lancaster vertelde Garland de buren dat ze later filmactrice, zangeres en danseres wilde worden. Het was een ambitie die Ethel deelde, hoewel ze niet de noodzaak zag om te wachten tot Garland volwassen was.
Om Garland’s carrière te ondersteunen, nam Ethel haar jonge dochter mee naar talrijke vaudeville optredens, evenals een paar optredens in de Cocoanut Grove (een populaire nachtclub). Garland trad ook op tijdens de Wereldtentoonstelling in Chicago in 1934.
Sommige van de locaties die ze bezochten waren niet geschikt voor kinderen – er was een optreden in een club die net was overvallen wegens gokken – maar dat weerhield Ethel er niet van. En terwijl Garland’s zussen haar vaak vergezelden op het podium – ze traden op als de Gumm Sisters voordat ze de Garland Sisters werden in 1934 – was het Garland die Ethel’s (soms negatieve) aandacht had. In een interview uit 1967 met Barbara Walters, herinnerde Garland zich: “Toen ik een klein meisje was, stond ze als het ware in de coulissen en als ik me niet goed voelde, als ik buikpijn had, zei ze: ‘Kom naar buiten en zing of ik wikkel je om de bedpaal en breek je kort af!’ Dus ik ging naar buiten en zong.”
Volgens Garland biograaf Gerald Clarke was het Ethel die haar nog geen 10 jaar oude dochter voor het eerst pillen gaf – pillen om energie op te wekken en pillen om te slapen. Het gedrag van Ethel maakt Garlands latere typering van haar moeder als “de echte Boze Heks van het Westen” treffend.
MGM had vaak kritiek op haar uiterlijk
Garlands – en Ethels – harde werken betaalde zich uit toen ze in 1935 een contract kreeg bij Metro-Goldwyn-Mayer. Het was echter niet helemaal het gelukkige einde waarop gehoopt was. Niet alleen was de studio traag met het vinden van rollen voor Garland, maar het feit dat ze onder contract stond stelde haar ook bloot aan een wereld van kritiek over haar uiterlijk.
Studiobaas Louis B. Mayer noemde Garland naar verluidt “mijn kleine gebochelde” (Garland was minder dan 1,80 m lang en had een verkromming van de ruggengraat). Omdat ze te zwaar was, moest de cafetaria haar alleen maar kippenbouillon en kwark serveren, en Mayer had zelfs een netwerk van informanten die in de gaten hielden wat Garland at. Ze kreeg ook op amfetamine gebaseerde dieetpillen voorgeschreven (een gangbare praktijk in die tijd).
Hoewel ze al snel een doorbraakster zou worden, bleven deze praktijken Garland nog jaren achtervolgen. Ze zei later: “Vanaf mijn dertiende was er een voortdurende strijd tussen MGM en mij – wel of niet eten, hoeveel te eten, wat te eten. Ik herinner me dit levendiger dan iets anders uit mijn jeugd.”
READ MORE: Judy Garland werd op een streng dieet gezet en aangemoedigd om “Pep Pills” te nemen tijdens het filmen van The Wizard of Oz
Niemand kwam op voor de ster
Garlands vader overleed in 1935, kort nadat ze bij MGM had getekend. Ze bleef een moeilijke relatie houden met haar moeder, die zelf op de loonlijst van MGM stond. (Hun relatie verslechterde toen haar moeder opnieuw trouwde; Garland haatte haar stiefvader, evenals het feit dat het huwelijk plaatsvond op de vierde verjaardag van haar vaders dood). Toen Garland de aandacht van het publiek begon te trekken en MGM munt wilde slaan uit haar jonge ster, maakte niemand zich zorgen over haar belangen op lange termijn.
In zowel 1937 als 1938 besteedde Garland perioden aan het maken van twee films tegelijk. Ze kon drie uur naar school gaan en twee uur zangrepetitie doen voordat ze zelfs maar voor de camera’s stond, en het was niet ongebruikelijk dat haar werkdag om 4 of 5 uur ’s nachts eindigde.
Om dit schema vol te houden, nam een uitgeputte Garland weer haar toevlucht tot pillen, die ze haar “bolts and jolts” noemde. Het was de aftrap van een destructief patroon dat nog jaren zou voortduren. Hoewel ze een levendig artieste bleef tijdens haar verslaving, zou Garland ook een reeks carrière- en geldproblemen krijgen. Haar drugsproblemen bereikten hun hoogtepunt met haar vroege dood door een toevallige overdosis in 1969.