Iron Man
door Black Sabbath
In deze les neem ik een van de grootste riffs van rock onder de loep. Voor zo’n bekende riff is het verbazingwekkend hoeveel mensen hem niet helemaal goed kunnen spelen. De manier waarop ik hem speel is gebaseerd op de versie op Sabbaths tweede album Paranoid. Er schijnen ook een paar andere ietwat onbetrouwbare heropnames van het nummer te bestaan, die lang niet zo goed zijn als het origineel.
Hieronder vind je een paar geweldige beelden van Iommi zelf, die over het nummer praat en de riff demonstreert. Hij maakt ook een einde aan de controverse over hoe hij de introductie precies speelt. (Dat dacht ik tenminste, tot ik live beelden tegenkwam uit de jaren ’70 waar hij helemaal niet lijkt te buigen achter de topkam, maar misschien de open E snaar buigt door met zijn plukkende hand op het staartstuk van zijn SG te drukken. In recentere live versies gebruikt hij zeker de achter de topkam buigtechniek, maar misschien komt dat omdat hij niet langer een SG met een zwevend staartstuk gebruikt. Welke methode hij op de originele opname gebruikt, weet ik niet 100% zeker, maar de nerd in mij zou dat graag willen weten.)
En hier is die live-uitvoering die ik noemde, van een Duitse TV-show uit de jaren 70. Hoe speelt Iommi die bending lick aan het begin en aan het eind?
Zoals beloofd, heb ik de hoofdriff uitgeschreven, samen met de andere riffs in het nummer. Merk op hoe Iommi tijdens het couplet de hoofdriff iets anders speelt, met enkele noten iets lager op de hals. Ik heb de solo niet uitgeschreven, want dat zou me eeuwen gekost hebben. Maar als je al eens leadgitaar hebt gespeeld, moet het niet moeilijk zijn om uit te vinden wat er gebeurt. De eerste solo gebruikt voornamelijk de C# Minor pentatonische toonladder in de 9e positie. En aan het eind is er nog wat solo met de B mineur pentatonische toonladder. Download hier een PDF van hoge kwaliteit van de tab.
