Jameer Nelson

Orlando Magic (2004-2014)Edit

Nelson werd in 2004 als 20e gekozen in de NBA draft door de Denver Nuggets, en werd vervolgens verhandeld aan de Orlando Magic voor een 2005 first-round draft pick. Hoewel velen speculeerden dat hij een top 10 pick zou zijn, zakte hij naar nummer 20, en de Magic waren in staat om zowel Nelson als Dwight Howard in dezelfde draft te verwerven.

Als rookie, diende Nelson als de primaire back-up van de Magic’s All-Star point guard Steve Francis. Door Nelson’s indrukwekkende spel verhuisden de Magic Francis naar shooting guard om plaats te maken voor Nelson als point guard. Hij werd benoemd tot het NBA All-Rookie Second Team, en werd overwogen om Rookie of the Year te worden.

Op 22 februari 2006 verkochten de Magic Steve Francis aan de New York Knicks, waarmee de weg vrij was voor Nelson om de vaste point guard van Orlando te worden. Nelson’s spel verbeterde met de mid-season trade van Francis, hij eindigde het seizoen met gemiddelden van 14.6 punten en 5 assists per wedstrijd op 48.3% field goal shooting.

Het volgende jaar hielp Nelson de Magic voor het eerst sinds 2003 weer naar het naseizoen te leiden. Hij had een gemiddelde van 14,3 punten, 3 rebounds en 3,3 assists per wedstrijd tijdens de NBA play-offs, maar de Magic werden uiteindelijk in de eerste ronde weggevaagd door de als eerste geplaatste Detroit Pistons.

Tijdens de Slam Dunk Contest van 2008 in het All-Star weekend assisteerde Nelson teamgenoot Dwight Howard bij diverse van diens dunks, waaronder de beroemde Superman dunk. De Magic haalden dat jaar opnieuw de play-offs en versloegen de Toronto Raptors in de eerste ronde, voordat ze in de tweede ronde onderuit gingen tegen de Pistons. Hij had een gemiddelde van 16,2 punten, 4,7 assists en 4,1 rebounds per wedstrijd tijdens de play-offs en hielp Orlando aan hun eerste play-off serie-overwinning in 12 jaar.

Nelson haalde in het NBA-seizoen 2008-09 het hoogste aantal punten, steals en schietpercentages uit zijn carrière. Samen met zijn teamgenoten Dwight Howard en Rashard Lewis werd hij geselecteerd voor de NBA All-Star Game van 2009. Een gescheurd labrum in Nelsons rechterschouder, een mogelijke seizoensblessure, dwong hem echter de wedstrijd te missen. Nelson had op dat moment een gemiddelde van 16,7 punten per wedstrijd en 5,4 assists. Na een herstel van vier maanden keerde Nelson terug voor de NBA Finals met de controversiële beslissing van Stan Van Gundy om hem in zware minuten te laten spelen door het spelen van Rafer Alston te beperken, waardoor de ploeg ten onder ging omdat de Magic in vijf games werden verslagen door de Lakers.

Op 16 november liep Nelson een gescheurde meniscus in zijn linkerknie op en onderging een arthroscopische operatie om zijn knie te herstellen. Hij keerde op 21 december terug in actie. Nelson en de Magic gingen opnieuw de play-offs in met hun derde Southeast Division-titel op rij, waarbij ze de Charlotte Bobcats en Atlanta Hawks versloegen voordat ze in de Eastern Conference Finals in zes games onderuit gingen tegen de Boston Celtics. Hij scoorde gemiddeld 19 punten en 4,8 assists per wedstrijd in de 14 play-offwedstrijden van Orlando.

Op 18 maart 2011 maakte Nelson een buzzerbeater tegen de Denver Nuggets om een 85-82 overwinning voor Orlando veilig te stellen. Op 10 april 2011 werd Nelsons driepunter op de valreep afgekeurd als “no basket” en verloren de Magic met 102-99 van de Chicago Bulls.

Nelson en Dwight Howard, die al sinds hun eerste seizoen goede vrienden waren, stonden tegenover elkaar in de ruilhandel van Rashard Lewis naar Washington in ruil voor Gilbert Arenas (Nelson beschouwde Lewis als een van de leiders van het team, terwijl Howard het management naar verluidt onder druk zette om de ruil te laten doorgaan). Hun relatie kwam verder onder druk te staan toen Howard publiekelijk verklaarde te willen spelen met een superster point guard zoals Deron Williams of Chris Paul, en was naar verluidt de drijvende kracht achter het ontslag van coach Stan Van Gundy. Howard dwong uiteindelijk een ruil af met de Lakers in het offseason van 2012. Desondanks tekende Nelson opnieuw bij de Magic voor een driejarige overeenkomst.

Op 23 februari 2014 scoorde Nelson zijn 8020e punt, waarmee hij Shaquille O’Neal passeerde voor de vierde plaats op de all-time scorelijst van de Magic.

Op 30 juni 2014 werd hij na 10 seizoenen bij de ploeg door de Magic afgezwaaid.

Dallas Mavericks (2014)Edit

Op 24 juli 2014 tekende Nelson een tweejarig contract van 5,6 miljoen dollar bij de Dallas Mavericks. Hij kwam in 23 wedstrijden in actie voor de Mavericks en haalde gemiddeld 7,3 punten en 4,1 assists per wedstrijd.

Boston Celtics (2014-2015)Edit

Op 18 december 2014 werd Nelson, samen met Jae Crowder, Brandan Wright, een 2015 first-round pick, een 2016 second-round pick en een handelsuitzondering van 12,9 miljoen dollar, verhandeld aan de Boston Celtics in ruil voor Rajon Rondo en Dwight Powell. In zes wedstrijden voor Boston had Nelson een gemiddelde van 4,8 punten en 5,5 assists per wedstrijd. In zijn tweede wedstrijd bij Boston keerde Nelson voor het eerst terug in Orlando sinds zijn vertrek als free agent naar Dallas.

Denver Nuggets (2015-2017)Edit

Op 13 januari 2015 werd Nelson verhandeld aan de Denver Nuggets in ruil voor Nate Robinson. Op 26 juni 2015, Nelson opt-out van het resterende jaar van zijn contract met de Nuggets om een free agent te worden.

Op 7 augustus 2015, Nelson re-signed met de Nuggets.

Op 18 oktober 2017 werd Nelson afgezwaaid door de Nuggets.

New Orleans Pelicans (2017-2018)Edit

Op 22 oktober 2017 tekende Nelson bij de New Orleans Pelicans.

Detroit Pistons (2018)Edit

Op 1 februari 2018 werd Nelson, samen met Ömer Aşık, Tony Allen en een beschermde eerste ronde pick, verhandeld aan de Chicago Bulls in ruil voor Nikola Mirotić en een 2018 tweede ronde pick. Bovendien krijgt Chicago het recht om zijn 2021 tweede-ronde pick te ruilen met New Orleans’ eigen 2021 tweede-ronde pick. Zeven dagen later werd hij verhandeld aan de Detroit Pistons in ruil voor Willie Reed en toekomstige tweede ronde draft overwegingen.