Mannelijke en vrouwelijke Amerikaanse zeearenden, gelijkaardig, maar niet hetzelfde

Voor de meeste mensen is een glimp opvangen van de Amerikaanse zeearend een zeldzame gebeurtenis. Zelfs voor stamleden en bezoekers van de CPN Adelaarsvolière is de kans om een adelaar van dichtbij te zien een ontroerende ervaring. Ondanks hun naam zijn zeearenden eigenlijk helemaal niet kaal. Het woord “kaal” is een archaïsche verwijzing uit de oude wereld naar het woord “piebald”, dat wit gemarkeerd betekent.

De meest voor de hand liggende verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke zeearenden zijn hun grootte. Vrouwtjes zijn meestal een derde van de grootte groter dan mannetjes. Vrouwtjes hebben de neiging om tussen de tien tot vijftien pond meer te wegen. Vrouwtjes hebben meestal een spanwijdte tot acht voet. Terwijl de mannetjes tussen vijf en tien pond minder wegen, met een spanwijdte die tot zes voet reikt.

“Bergmann’s regel”, maakt de dingen een beetje ingewikkelder: Zeearenden die verder naar het noorden leven (in Canada of Alaska, bijvoorbeeld) zouden groter moeten zijn dan die in het zuiden van de Verenigde Staten.

Er is niet altijd een definitieve, duidelijke scheiding tussen de geslachten op basis van grootte en gewicht. Zo kan de grootste noordelijke arend even groot zijn als of zelfs groter dan het kleinste zuidelijke vrouwtje. Soms is een lichamelijk onderzoek of een DNA-onderzoek van de veren de enige manier om het verschil tussen de twee te bepalen.

De grotere afmetingen van het vrouwtje betekenen over het algemeen een grotere haaksnavel en een hallux (achterste, grootste klauw) die meer dan 15 cm lang kan zijn. Er zijn ook subtiele verschillen in hun vocalisaties. Vaak zijn deze verschillen zelfs voor menselijke oren niet waarneembaar. De roep van de vrouwtjes heeft vaak een lagere toon, terwijl die van de mannetjes een hogere toon heeft.

Dit kenmerk van de vrouwtjes die groter zijn, komt bij alle roofvogels voor. De wetenschappelijke term voor dit grootte fenomeen is bekend als “omgekeerde seksuele grootte dimorfisme.” De vrouwtjes doen het grootste deel van het broeden als het gaat om het nestelen, en de mannetjes doen de jacht. Het verschil in grootte past perfect bij hun taken; het kleinere, slankere lichaam van de mannetjes stelt hen in staat iets beter te jagen en de grotere gestalte van de vrouwtjes stelt haar in staat langer op het nest te blijven zitten. De grotere omvang bij vrouwtjes is ook een groot afschrikmiddel voor roofdieren die het nest naderen.

Een ander opmerkelijk feit bij vrouwtjes zeearenden is hun dominante persoonlijkheid en beschermende aard. Zeearenden hebben een monogaam paringssysteem. Deze vogels paren voor het leven en kiezen vaak niet eens een andere partner als een van de paren overlijdt.

Veel van deze unieke eigenschappen en persoonlijkheden zijn elke dag te zien hier in de CPN Adelaarsvolière.

Als u deze eigenschappen persoonlijk wilt zien, plan dan een bezoek aan de CPN Adelaarsvolière door te bellen met Jennifer Randell op 405-275-3121.