Max Martin

Lange carrière en It’s AliveEdit

Sandberg is geboren en opgegroeid in Stenhamra, gemeente Ekerö, provincie Stockholm. Als kind was Martin student aan het Zweedse openbare muziekonderwijsprogramma, en hij zei ooit dat hij “het openbare muziekonderwijs aan alles te danken had”. Andere alumni van het programma zijn Andreas Carlsson, Rami Yacoub, en Anders Bagge.

Als tiener zong hij in verschillende bands voordat hij in 1985 als zanger en frontman toetrad tot een glam-style metal band genaamd It’s Alive. It’s Alive werd gevormd door ex-LAZY leden Per Aldeheim en Kim Björkgren op gitaren, en John Rosth die lid was geweest van Lineout. Martin stopte uiteindelijk met de middelbare school om een muziekcarrière na te streven met zijn band onder de bijnaam “Martin White”. In 1988 namen ze deel aan de nationale rock kampioenschappen en speelden ze als huisband in een discotheek op Cyprus. De band kreeg een doorbraak in 1991, toen Dave Constable van Megarock Records hen aanbood om een demo-opname te maken. Het latere debuutalbum werd oorspronkelijk geperst in 1.000 exemplaren en later weggegeven als een gratis cover tape in de UK door het Metal Forces magazine.

De beslissing om zich te concentreren op een muziekcarrière wierp zijn vruchten af toen ze een platencontract kregen op producer Denniz PoP’s label Cheiron Records, een BMG affiliatie. Na het opnemen van hun tweede album Earthquake Visions, brachten ze drie singles uit in samenhang met de plaat en toerden door Europa in 1994 ter ondersteuning van Kingdom Come. Van Earthquake Visions werden uiteindelijk maar 30.000 exemplaren verkocht, ondanks het feit dat het album in maar liefst 30 landen werd uitgebracht. Belangrijker was echter dat Martin ook begon samen te werken aan nummers met PoP. PoP herkende in de jonge rocker een talent voor het schrijven van popsongs en noemde zijn nieuwe protégé Max Martin. Uiteindelijk werd hij Martin’s mentor.

Werken met Cheiron en Denniz PoPEdit

In 1993 werd Martin ingehuurd door Cheiron Studios en bracht enige tijd door met het leren van de basis, voor de eerste productiesamenwerking tussen PoP en Martin: het Rednex nummer “Wish You Were Here” in 1994. Kort daarna werkten ze beiden aan het tweede album van Ace of Base, The Bridge (1995), en aan albums van 3T, Army of Lovers en Leila K. Van The Bridge zijn tot nu toe wereldwijd meer dan zes miljoen exemplaren verkocht, waarvan één miljoen in de Verenigde Staten. Toen Martin uiteindelijk eind 1995 zijn band It’s Alive verliet, werd hij vervangen door Anders Hansson.

In 1995 werd de Cheiron Studios ingehuurd door Zomba om te werken aan Backstreet Boys’ titelloze debuutalbum Backstreet Boys (1996). Zomba werd de belangrijkste werkpartner sinds het succes in 1995. Martin nam deel aan de productie van “Quit Playing Games (with My Heart)” (1996), mede geschreven met Herbie Crichlow, een single die al snel platina werd en naar nummer 2 in de Billboard Hot 100 klom, evenals de singles “As Long As You Love Me” (1997) en “Everybody (Backstreet’s Back)” (1997). Het album werd pas in 1997 in de V.S. uitgebracht, maar werd in het buitenland uitgebracht en sloeg in heel Europa aan, uiteindelijk werden er wereldwijd zo’n 8 miljoen exemplaren van verkocht. Dit leidde ertoe dat de Backstreet Boys later opnieuw werden gelanceerd in hun thuisland, dit keer met meer succes. Later dat jaar schreef Martin mee aan Robyn’s hits “Show Me Love” en “Do You Know (What It Takes)”, die in de top 10 van de Billboard Hot 100 belandden.

In 1998 werkte Cheiron Productions aan albums van Five en Jessica Folcker. Jessica Folcker was eerst ingehuurd als achtergrondzangeres voor nummers met Ace of Base en Dr. Alban, en haar debuutalbum Jessica werd meteen een hit met singles als “Tell Me What You Like” en “How Will I Know Who You Are” die beide platina verkochten. Nadat Denniz PoP diezelfde zomer overleed aan kanker, nam Martin de leiding over van Cheiron Studios. Hij begon al snel samen te werken met schrijver/producer Rami Yacoub, die jarenlang zijn partner bleef. Martin schreef in deze periode ook twee nummers met Bryan Adams, “Cloud Number Nine” en “Before The Night Is Over”.

In het najaar van 1999 bracht Celine Dion “That’s the Way It Is” uit, een nummer dat mede was geschreven door Max Martin ter promotie van haar greatest hits album All the Way… A Decade of Song. Het nummer werd een hit en kwam op nummer 1 in de hitlijsten voor volwassenen in de Verenigde Staten en Canada, en bereikte de top 10 over de hele wereld. Sinds het nummer in november 1999 werd uitgebracht, is het 500.000 keer gedraaid op bijna 1400 radiostations in Canada en de V.S. In 2003 schreef en produceerde Martin mee aan drie nummers voor Dion’s album One Heart. Een daarvan, genaamd “Faith”, werd in 2003 uitgebracht als een promotionele single in Canada en bereikte nummer 4 op de Quebec Airplay Chart en nummer 37 op de Canadian Adult Contemporary Chart.

Martin, Andreas Carlsson, en Rami Yacoub schreven Westlife’s nummer “I Need You” voor het eerste Westlife album Westlife (1999). Martin, Nick Jarl, Steve Mac, en Patric Jonsson schreven Westlife’s nummer “You Make Me Feel” voor hun tweede album Coast to Coast (2000). Max Martin, Rami Yacoub, en Andreas Carlsson schreven ook een van Westlife’s hits, “When You’re Looking Like That”, voor hun tweede album Coast to Coast (2000).

Backstreet BoysEdit

Martin schreef, schreef mee en co-produceerde 7 van de 12 nummers op het derde album Millennium (1999) van de Backstreet Boys, waaronder alle singles. “I Want It That Way”, een hit die Martin schreef met Andreas Carlsson en produceerde met Kristian Lundin, werd de grootste single van de groep tot nu toe en is nog steeds populair. (“I Want It That Way” werd verkozen tot nummer 10 in de MTV/Rolling Stone lijst van de “100 Greatest Pop Songs”.)Een VH1 special, 100 Greatest Songs of the ’90s, plaatste het nummer op nummer 3, waardoor het de hoogst genoteerde boy-band single en pop song werd. Millennium verkocht meer dan 1,1 miljoen exemplaren in zijn eerste week in de Verenigde Staten, en vestigde daarmee een record voor de meeste verkochte albums in zijn debuutweek (dat record werd later verbroken door NSYNC’s album No Strings Attached uit 2000), en was het best verkochte album ter wereld. Toen ze werkte aan haar eigen solo-album, dat in 2001 zou uitkomen op Stockholm Records, schreef Lisa Miskovsky samen met Max Martin en Rami de tekst voor de hitsingle “Shape of My Heart” van de Backstreet Boys. Het nummer, oorspronkelijk geschreven voor Miskovsky’s eigen album, werd door Max Martin doorgegeven aan de Backstreet Boys toen Miskovsky besloot dat het niet bij haar stijl paste. Het nummer werd de eerste single van het vierde album van de groep, Black & Blue (2000). In de eerste week van de release, sprong “Shape of My Heart” onmiddellijk in de Top Vijf in Zweden, Noorwegen, Canada, Duitsland en nog 15 andere landen. Black & Blue, dat verschillende door Martin geproduceerde en geschreven nummers bevat, verkocht in zijn eerste week in Amerika 1,6 miljoen stuks. Martin ontving zowel in 2000 als in 2001 opnieuw de ASCAP award “Songwriter of the Year”. In april 2013 nodigde het Backstreet Boys-lid Brian Littrell Martin uit om mee te werken aan hun single “In A World Like This”. De single piekte op nummer 6 in de Oricon chart en deed het goed in de rest van de wereld. Martin werkte mee aan de Never Gone nummers “Climbing the Walls”, “Just Want You to Know”, “Siberia” en “I Still…”. Martin wilde dat het album meer een eigentijds, alternatief popalbum zou worden met een beetje R&B. Het resulterende album had een meer organische muziekstijl met meer live instrumenten, en was een afwijking van het eerdere werk van de Backstreet Boys.

Britney SpearsEdit

In 1998 schreef en co-produceerde Martin Spears’ debuutsingle, “…Baby One More Time”, voor haar gelijknamige debuutalbum. De single werd oorspronkelijk aangeboden aan de Backstreet Boys en TLC, maar beiden sloegen het nummer af. Datzelfde jaar schreef Martin ook mee aan de derde single “(You Drive Me) Crazy”. In 1999 waren er van het album …Baby One More Time meer dan 15 miljoen exemplaren verkocht in de V.S., waarmee het de Diamond Status kreeg. Binnen een jaar na de release was …Baby One More Time de best verkochte LP van een tiener in de geschiedenis geworden, met een verkoop van meer dan 30 miljoen exemplaren. Martin was de eerste niet-Amerikaanse burger ooit die ASCAP’s prestigieuze prijs “Songwriter of the Year” won in 1999, een prijs die hij ook won in 2000 en 2001.

Martin werkte aan Spears vervolgplaten Oops!… I Did It Again (2000) en Britney (2001). Hij schreef en produceerde mee aan de singles “Oops!… I Did It Again” (2000), “Lucky” (2000), “Stronger” (2000), “Overprotected” (2001), en “I’m Not a Girl, Not Yet a Woman” (2002). Het duo ging uit elkaar toen Spears zich distantieerde van tienerpop. Spears nam In the Zone (2003) en Blackout (2007) op. Op verzoek van Spears produceerde en schreef Martin mee aan Spears’ zesde studioalbum Circus (2008). Martin schreef en produceerde mee aan het provocerend getitelde electro pop nummer, “If U Seek Amy”, dat door de fans werd gekozen als de derde single van het album. Martin produceerde vervolgens de nummer één hit, “3”, voor Spears’ verzamelalbum The Singles Collection (2009).

Martin was een van de uitvoerende producenten van Spears zevende album, Femme Fatale (2011). Hij produceerde verschillende nummers voor het album, waaronder de succesvolle singles “Hold It Against Me”, “Till the World Ends”, “I Wanna Go”, en “Criminal”.

Oprichting van MaratoneEdit

Na het overlijden van Denniz PoP werd in 2000 de Cheiron Studios gesloten. Martin en Tom Talomaa begonnen vervolgens in januari 2001 een nieuwe productiemaatschappij onder de naam Maratone en namen hun intrek in het beroemde gebouw van de Cosmos Studios. De eerste nummers die werden geschreven en geproduceerd bij Maratone waren vier nummers voor Britney Spears album, Britney (album) (2001). De Maratone-productieteam bestond aanvankelijk uit producers/songwriters Max Martin, Rami, Alexandra, Arnthor Birgisson en Shellback. Na het werk met Celine Dion op het album One Heart in 2003, verschenen er tot 2005 weinig nieuwe hits van Maratone.

In 2004 reisde Kelly Clarkson naar Zweden om met Martin en Dr. Luke samen te werken aan haar tweede studioalbum, Breakaway. Deze samenwerking resulteerde in de rock-geïnfundeerde singles “Since U Been Gone” (2004) en “Behind These Hazel Eyes” (2005). In 2009 schreef Martin mee aan Clarkson’s single “My Life Would Suck Without You”, dat een nummer 1 hit werd.

In 2005 werkte Martin samen met de Noorse zangeres Marion Raven voor de release van haar debuutalbum, getiteld Here I Am, en schreef en schreef mee aan de nummers “Break You”, “End of Me”, “Here I Am”, “Little By Little”, “In Spite of Me”, en “Six Feet Under”.

PinkEdit

Martin schreef mee aan en produceerde drie nummers op Pink’s platina-verkopende album I’m Not Dead, waaronder de singles, “U + Ur Hand” (2006), “Who Knew” (2006), en “Cuz I Can” (2007). Martin werkte ook samen met Pink voor haar volgende album, Funhouse (2008). Martin schreef mee aan de eerste hitsingle, “So What” (2008), plus de singles “Please Don’t Leave Me” (2009) en “I Don’t Believe You” (2009). Het duo schreef “Whataya Want From Me” tijdens de sessies voor Funhouse, maar uiteindelijk werd het nummer opgenomen en uitgebracht als single door Adam Lambert. Later schreef Martin mee aan hits voor Pink, waaronder “Raise Your Glass” (2010), “Fuckin’ Perfect” (2011), en “Just like Fire” (2016), voor verschillende Pink-gerelateerde projecten. Voor haar zevende studioalbum, Beautiful Trauma (2017), schreef hij mee aan “Revenge”, “Whatever You Want”, “For Now”, en “Secrets”. In 2019 voor haar achtste studioalbum, Hurts 2B Human (2019), schreef hij mee aan “(Hey Why) Miss You Sometime”.

UsherEdit

In 2010 schreef Martin mee aan Usher’s nummer “DJ Got Us Fallin’ in Love” en co-produceerde het nummer dat nummer-één werd in de Amerikaanse Rhythmic charts en top-tien in de belangrijkste Hot 100. Martin schreef en produceerde opnieuw mee aan Usher’s zevende studioalbum “Looking 4 Myself” in 2012 en maakte het dance-pop nummer “Scream” dat nummer één werd in de US Dance Club Songs chart en nummer negen in de US Billboard Hot 100 chart. Het werd platina gecertificeerd door de Recording Industry Association of America (RIAA).

Avril LavigneEdit

Martin werkte samen met Avril Lavigne aan twee nummers, “Alone” en “I Will Be”, die werden uitgebracht op een aantal deluxe edities van Lavigne’s derde studioalbum The Best Damn Thing (2007). Martin werkte ook mee aan vier nummers voor Lavigne’s vierde studioalbum Goodbye Lullaby (2011): de drie singles “What the Hell” (2011), “Smile” (2011), en “Wish You Were Here” (2011), en de albumtrack “I Love You”.

Jessie JEdit

Max Martin werkte voor het eerst met Jessie J aan haar internationale hit “Domino”. Het behaalde ook top tien succes in andere landen zoals Canada en Australië. Na het succes van “Domino” co-produceerde Martin “Bang Bang” (2014) voor Jessie J, Ariana Grande en Nicki Minaj.

Katy PerryEdit

Max Martin is ook verantwoordelijk voor een aantal nummers van Katy Perry op vier albums: Op haar debuutalbum One of the Boys (2008), inclusief de nummer één single “I Kissed a Girl”, en top 5 hitsingle “Hot n Cold”, en opvolgende album Teenage Dream (2010), inclusief de Billboard Hot 100 nummers-één hitsingles “California Gurls” (2010), “Teenage Dream” (2010), “E.T.” (2011), “Last Friday Night (T.G.I.F.)” (2011) en de Hot 100 top tien hit “The One That Got Away” (2011). Martin schreef ook mee aan de nummers “Part of Me” (2012) en “Wide Awake” (2012), waarvan de eerste in de Billboard Hot 100 belandde. Voor haar derde album Prism (2013), schreef hij mee aan de nummer 1 singles “Roar” (2013) en “Dark Horse” (2013). Op haar vierde album Witness (2017) schreef Martin mee aan tal van nummers, waaronder de leadsingle “Chained to the Rhythm” die piekte op nummer 4.

Christina AguileraEdit

Bevestigd door RCA Executives op 18 december 2011, werkte Martin mee aan Christina Aguilera’s zevende studioalbum Lotus (2012) en was de producer van haar leadsingle, “Your Body” (2012), evenals een ander nummer getiteld “Let There Be Love”. Beide nummers bereikten de top van de Billboard dance/club chart.

Taylor SwiftEdit

Martin heeft samengewerkt met de Amerikaanse singer-songwriter Taylor Swift op drie van haar albums. Hun eerste samenwerking was de Billboard Hot 100 nummer 1 hit “We Are Never Ever Getting Back Together” (2012) voor haar album Red (2012). Martin schreef ook mee en produceerde twee andere singles op het album: “I Knew You Were Trouble” (2012), die piekte op nummer 2 in de Billboard Hot 100, en “22” (2013).

Martin droeg ook bij aan haar vervolgplaat, 1989 (2014). Hij schreef onder andere mee aan de singles “Shake It Off”, “Blank Space”, “Bad Blood”, “Wildest Dreams”, “Style” en “New Romantics” en co-produceerde deze. Drie van de nummers bereikten nummer één in de Billboard Hot 100.

Martin werkte later samen met Swift aan Reputation (2017), waarbij hij meeschreef aan en co-produceerde voor acht nummers, waaronder de singles “..Ready for It?”, “End Game”, “I Did Something Bad”, en “Delicate”.

Ariana GrandeEdit

Martin werkte voor het eerst samen met Ariana Grande aan haar tweede studioalbum My Everything (2014). Martin produceerde de eerste single, “Problem”, die piekte op nr. 2 in de Billboard Hot 100 evenals nr. 1 in het Verenigd Koninkrijk, later werd het een van de best verkochte singles wereldwijd. Andere nummers van het album die Martin produceerde zijn “Break Free” (nummer 4 in de Billboard Hot 100) en “Bang Bang” (nummer 3 in de Billboard Hot 100 en nummer 1 in de UK). Martin droeg veel bij aan haar derde studioalbum, Dangerous Woman (2016), met name de singles “Dangerous Woman”, “Into You”, en “Side to Side”, die allemaal binnen de top twintig van de Billboard Hot 100 piekten. Martin droeg ook bij aan haar vervolgplaten Sweetener (2018) en Thank U Next (2019), en schreef onder meer mee aan de singles “No Tears Left to Cry”, “God Is a Woman” en “Break Up with Your Girlfriend, I’m Bored”.

The WeekndEdit

In juni 2015 schreef en produceerde hij mee aan The Weeknd’s “Can’t Feel My Face”, dat piekte op nummer één in de Billboard Hot 100. Martin schreef mee aan en produceerde twee andere nummers van The Weeknd’s tweede album, Beauty Behind the Madness (2015), namelijk “In the Night” en “Shameless”, evenals vier nummers van The Weeknd’s derde album, Starboy (2016). Hij werkte ook mee aan The Weeknd’s vierde studioalbum, After Hours (2020), met een bijdrage van vijf composities, “Hardest to Love”, “Scared to Live”, “Blinding Lights”, “In Your Eyes”, en “Save Your Tears”. Het album was zowel een kritisch als commercieel succes.

AnderenEdit

Vierde runner-up van het achtste seizoen van American Idol, Allison Iraheta heeft samengewerkt met Martin aan haar debuutalbum. Haar eerste single, “Friday I’ll Be Over U” is bevestigd geschreven te zijn door Martin.Op 17 augustus 2009, American Idol runner-up Adam Lambert kondigde via Twitter aan dat hij in New York City was met Martin om een nummer op te nemen voor zijn debuutalbum. Het bleek het nummer “Whataya Want From Me” te zijn, dat ook door P!nk werd geschreven.

Martin schreef ook mee aan “Into the Nightlife”, een populaire clubtrack die in 2008 door Cyndi Lauper werd opgenomen en produceerde, naast Zedd, en schreef mee aan “Beauty and a Beat”, op Justin Bieber’s 2012 album Believe.

Martin produceerde ook verschillende albums voor Eurodance act E-type.

In 2005 schreef Max Martin de eerste single-song voor poppunk duo The Veronicas, “4ever”, met Lukasz “Dr. Luke” Gottwald voor hun debuut studioalbum The Secret Life Of… (2005). Ook schreef hij “Everything I’m Not”, de tweede single-song van The Veronicas, hetzelfde jaar, opnieuw met Gottwald, Rami, Jessica Origliasso en Lisa Origliasso voor hetzelfde album The Secret Life Of….

In januari 2014 produceerde Martin een twee minuten durende reclame getiteld “Volvo XC70: Made By Sweden”, met daarin voetballer Zlatan Ibrahimović. De video van de reclame kreeg enkele miljoenen views op YouTube.

In het begin van 2014 schreef Martin mee aan het nummer “Dare (La La La)” voor Shakira’s titelloze album.

In april-mei 2014 produceerde Martin Jennifer Lopez’s nummer “First Love”, naast Ilja, Shellback en Savan Kotecha.

Tussen 2014 en 2015, Martin executive-produceerde “Ghost Town” van Adam Lambert.

In januari 2015 schreef en produceerde hij mee aan Ellie Goulding’s “Love Me like You Do”, dat nummer 3 bereikte in de Billboard Hot 100, terwijl hij ook verschillende nummers van haar album Delirium produceerde, waaronder de hitsingle “On My Mind”, die werd uitgebracht op 17 september 2015.

In juli 2015 produceerde Martin Demi Lovato’s nummer “Cool for the Summer”, dat nummer 11 bereikte in de Billboard Hot 100. Hij droeg ook bij aan “Confident” en “For You” van haar vijfde studioalbum Confident.

Martin werkte ook samen met Selena Gomez aan haar tweede studioalbum, Revival, het produceren van de derde single “Hands to Myself”, die haar derde opeenvolgende top 10 hit van het album werd.

In november 2015 kwam Adele’s album 25 uit en Martin schreef mee aan de derde single van de plaat, “Send My Love (To Your New Lover)” met Shellback, en zou uiteindelijk een top 10-hit worden in de VS en het Verenigd Koninkrijk.

2016 was Martin zwaar betrokken bij het maken van Ariana Grande’s derde album Dangerous Woman, waarbij de helft van de nummers (inclusief beide singles) door hem werd geproduceerd. In datzelfde jaar produceerde hij de 10e track voor het derde studioalbum van Nick Jonas, terwijl hij ook standalone nummers voor de Amerikaanse zangeressen Pink (“Just Like Fire”) en Katy Perry (“Rise”) co-produceerde.

In 2016 schreef hij mee aan het nummer “Can’t Stop the Feeling!” van Justin Timberlake, dat ook de titelsong is voor de film Trolls met Shellback. Het nummer werd Timberlake’s vijfde en Martin’s tweeëntwintigste nummer één-hit in de VS. In 16 andere landen bereikte het nummer de eerste plaats. Het nummer leverde Timberlake en Martin hun eerste nominatie op voor een Academy Award voor Best Original Song.

In 2019 co-produceerde en schreef Max Martin mee aan Ed Sheeran’s en Justin Bieber’s hitsingle “I Don’t Care”.

In 2020 co-produceerde en schreef Max Martin mee aan “Stupid Love”, de eerste single die wordt onttrokken aan Lady Gaga’s zesde studioalbum Chromatica. Dit is de eerste keer dat de twee hebben samengewerkt.