MRI-scans: Where Abnormal Findings Are Normal – Sohrab Gollogly MD

An Introduction to MRI scans

De allereerste MRI-scan van het menselijk lichaam werd in 1977 gemaakt. Daarvoor deden we slechts gissingen over wat er mis was met de wervelkolom. Vandaag de dag is de moderne praktijk van wervelkolomchirurgie sterk afhankelijk van de interpretatie van MRI-scans.

MRI-scans snijden het menselijk lichaam in dunne doorsneden

Magnetic Resonance Imaging maakt beelden van dunne doorsneden van de binnenkant van het menselijk lichaam. Met deze techniek kunnen we anatomische structuren vanuit elke hoek en richting zichtbaar maken. De twee meest voorkomende doorsneden die we op MRI-scans van de wervelkolom bekijken, zijn het sagittale en het coronale vlak. Het saggitale vlak doorsnijdt het menselijk lichaam in de lengte. Het axiale vlak geeft een dwarsdoorsnede van het menselijk lichaam.

Een MRI-afbeelding ziet eruit als een foto, maar het is eigenlijk een geautomatiseerde afbeelding van de nucleaire magnetische resonantie van moleculen binnen het menselijk lichaam. Deze beelden zijn superieur aan CT-scans en röntgenstralen. De resolutie en helderheid van de beelden is beter, we kunnen meer fijne details zien, en deze test maakt gebruik van onschadelijke radiogolven in plaats van ioniserende straling.

MRI-scans als medisch hulpmiddel

Magnetic Resonance Imaging is een verbazingwekkend hulpmiddel waarmee we diep in het menselijk lichaam kunnen kijken met een mate van helderheid die absoluut verbazingwekkend is. We kunnen de kleinste details van normale en abnormale menselijke anatomie zichtbaar maken. We kunnen duidelijk de tussenwervelschijven, het ruggenmerg en de zenuwwortels zien. Naast de normale anatomie hebben wij ook geleerd een aantal bevindingen te identificeren die nek- en armpijn of rug- en beenpijn kunnen veroorzaken. De lijst van abnormale bevindingen die we op een MRI-scan kunnen zien, omvat het volgende:

disc desiccatie

disc degeneratie

disc bulging

disc herniations

annular tears

spinal stenosis

neuroforaminal narrowing

We gaan voorbeelden bekijken van elk van deze aandoeningen. Maar voordat we dat doen, is het belangrijk dat u begrijpt dat na de leeftijd van 30, in wezen elke MRI-scan van het menselijk lichaam abnormaal is.

Iedere MRI-scan na de leeftijd van 30 is “abnormaal”

Deze twee afbeeldingen leggen uit waarom. Het natuurlijke verouderingsproces veroorzaakt veranderingen in elke structuur van het menselijk lichaam. De wervelkolom is niet anders. Als we met een microscoop naar de huid van de heer rechts zouden kijken, zouden we bewijzen zien van degeneratie, verlies van elasticiteit (elastosis genoemd), niet-kankerachtige huidgezwellen (keratoacanthomen genoemd), pigmentveranderingen zoals levervlekken, en verdikking van de huid. Deze bevindingen zouden allemaal als “abnormaal” worden omschreven.

De huid rechts zouden we echter als “normaal voor de leeftijd” kunnen omschrijven. We beschrijven het alleen als abnormaal wanneer we het vergelijken met het beeld van de baby aan de linkerkant. De meeste mensen, zelfs als ze geen rugpijn hebben, zullen op MRI-scans toch tekenen van afwijkingen vertonen. Schijfdegeneratie, uitpuilende schijven en hernia’s komen zeer vaak voor en zij veroorzaken misschien geen pijnklachten. In een artikel dat in het tijdschrift Radiologie werd gepubliceerd, ontdekten de onderzoekers bijvoorbeeld dat ongeveer 90% van de mensen ZONDER enige voorgeschiedenis van rugpijn in de laatste 6 maanden, toch aanwijzingen hebben van annulaire scheuren, discusdegeneratie en discusuitpuilingen op een of meer niveaus.

Daarom is de kritische taak bij het interpreteren van MRI-scan het CORRELEREN van de bevindingen op de MRI-scan met de klachten van de patiënt en met het lichamelijk onderzoek.

Zo ziet een normale MRI-scan eruit.

Dit is een MRI-scan van een 40 jarige man. Er zijn 5 tussenwervelschijven in de lumbale wervelkolom. We beginnen met een normaal niveau dat een normale tussenwervelschijf heeft. Elke tussenwervelschijf scheidt twee beenderen, wervels genoemd, in de wervelkolom. In dit geval is dat de L3-4 schijf. Boven de schijf bevindt zich het wervellichaam L3 en onder de schijf het wervellichaam L4. Het midden van de schijf, de annulus pulpus, is relatief wit. De voor- en achterkant van de schijf, de annulus fibrosis is donkerzwart, dik, en puilt niet uit in het wervelkanaal. Het wervelkanaal is gevuld met witte vloeistof, cerebrospinaal vocht (CSF) genoemd. In het CSF bevinden zich het ruggenmerg en de zenuwwortel die naar de benen loopt.

Op het axiale beeld zijn de neuroforamen wijd open en is er veel ruimte voor de zenuwwortels.

Desicatie van de schijf

Aan de hand van dezelfde MRI-scan bekijken we een uitgedroogde schijf. Uitdroging is de toestand van droogte, of het proces van uitdrogen. De theorie hier is dat wanneer we jong zijn, en onze tussenwervelschijven jong zijn, onze tussenwervelschijven een hoog watergehalte hebben.

Wanneer we jong zijn, heeft het centrum van de tussenwervelschijf, de annulus fibrosis genaamd, een elektrische lading die heel goed water vasthoudt. De schijf is viskeus, elastisch, en is een goede schokdemper. Na verloop van tijd verliest het centrum van de schijf water en begint de schijf “uit te drogen”. Ik vertel patiënten dat al onze tussenwervelschijven beginnen als dikke, vette druiven en uiteindelijk eindigen als rozijnen. Net als wij.

Disc Degeneratie

Disc degeneratie is een verder gevorderde vorm van schijfdessert. Naast het uitdrogen van de nucleus pulposus, begint de schijf in te storten. Botsporen vormen zich rond de randen van de tussenwervelschijf. Discus degeneratie is hetzelfde als degeneratieve artritis. Deze aandoening is onvermijdelijk. Het is net zo zeker als de dood en belastingen, en het zal iedereen overkomen als ze lang genoeg leven. Het enige dat voorspelt of je al dan niet degeneratie van je tussenwervelschijven zal krijgen, is het aantal verjaardagen dat je hebt gehad. Hoe meer verjaardagen, hoe meer kans op discusdegeneratie

Discusuitstulpingen en -hernia

Discusuitstulpingen en -hernia’s zijn er in allerlei soorten en maten. Als de schijf begint te degenereren, kan hij uitpuilen in de richting van het wervelkanaal en de zenuwwortels. Dit eerste voorbeeld wordt door de radioloog omschreven als een “herniatie”. Deze herniatie is nog steeds ingesloten door de annulus. Daarom is het waarschijnlijk nauwkeuriger om dit te beschrijven als een uitstulping van de schijf.

In tegenstelling hiermee toont dit voorbeeld een echt grote schijfhernia. In dit geval is de nucleus pulposus volledig door de annulus heen hernomen en is er een groot vrij fragment discusmateriaal dat het neurale foramen vult en het normale pad voor de uittredende en doortrekkende zenuwwortels volledig belemmert.

Annulaire scheuren op MRI-scan

Annulaire scheuren zijn een bijzonder interessante bevinding op MRI-scans. Ze staan voor een gedeeltelijke discushernia waarbij slechts enkele vezels van de annulus fibrosis overblijven. Hier is een korte video waarin de typische bevindingen bij een annulaire scheur worden geïllustreerd.

Spinale stenose en neuroforaminale vernauwing: hoe ziet dat eruit op de MRI-scan

Het eindresultaat van al deze veranderingen is spinale stenose. Stenose betekent “vernauwing”. Het proces van uitpuilen van de tussenwervelschijven, degeneratieve discusziekten en de ontwikkeling van artritis van de wervelkolom veroorzaken allemaal een vernauwing van de beschikbare ruimte voor de zenuwwortels. Hier is een korte video waarin ik de MRI-scan van iemand met twee niveaus ernstige wervelkanaalstenose bekijk en dit proces illustreer.

Gezin krijgen van uw MRI-scan

De laatste tijd is het veel gebruikelijker geworden om de patiënt een kopie van de MRI en het verslag van de radioloog te geven. Helaas leidt dit vaak tot veel verwarring en ongerustheid.

Ik doe al meer dan 12 jaar wervelkolomchirurgie in Monterey, Californië. Ongeveer 4 of 5 jaar geleden verplichtte ObamaCare patiënten om een samenvatting van de gezondheidszorg te krijgen als ze klaar waren met hun bezoek aan de dokter. Dit gold ook voor MRI-scanners. Nu is het heel gebruikelijk dat de patiënt het rapport van de radioloog te zien krijgt, meestal voordat hij de arts ziet die de scan heeft besteld.

Tegen de tijd dat een patiënt mij ziet, heeft hij meestal al de gelegenheid gehad zijn eigen MRI-rapport te lezen, dat meestal zoiets klinkt als:

• “discusdessicatie is prominent aanwezig bij L5/S1.”
• “Er is een brede schijfuitstulping op L4/5 en L5/S1 en een degeneratieve schijfziekte op deze twee niveaus.”
• “Volledige ineenstorting van de schijfruimte met prominente osteofytose is waargenomen op L5-S1.”

Patiënten zijn dol op Google. Na een uur of twee de woorden die ze niet herkennen op hun MRI-rapport in de Google-zoekbalk te hebben getypt, zijn ze bang.

Ik begin met uit te leggen dat deze bevindingen als een normaal onderdeel van het ouder worden kunnen worden beschouwd en dat ze vaak voorkomen bij patiënten zonder rugpijn of ischias.

Terwijl er een gezonde discussie is over wat een abnormale versus een normale MRI-scan van de wervelkolom is, zijn er een paar belangrijke bevindingen die een probleem onthullen waarvan we weten dat er een operatie voor nodig is.

Als uw MRI-scan geen bewijs laat zien van ernstige stenose, spondylolisthesis, neuroforaminale vernauwing, of een grote geëxtrudeerde schijfhernia, is de kans groot dat u waarschijnlijk beter wordt zonder chirurgische behandeling.

Het tegenovergestelde is echter ook waar. Als uw MRI-scan laat zien dat u een grote schijfherniatie, een vrij fragment, ernstige neuroforaminale vernauwing, ernstige spinale stenose, of een ernstige spondylolisthesis heeft, is de kans groot dat u toch geopereerd moet worden. Het belangrijkste is ervoor te zorgen dat u de juiste operatie krijgt.

Ik ben gespecialiseerd in niet-fusie, poliklinische, microscopische chirurgie voor hernia’s, spinale stenose, spondylolisthesis, en ischias. Als u denkt dat u mogelijk een kandidaat bent, zal ik uw MRI-scan bekijken om te zien of we u kunnen helpen.

Als u wilt dat ik uw MRI-scan bekijk, kunt u deze link volgen:

MRI-onderzoek

Ik heb ook een korte video gemaakt waarin een aantal van uw mogelijkheden worden uitgelegd, zodat u de juiste beslissing kunt nemen over wervelkolomchirurgie.