NCR Corporation
Vroegere jarenEdit
Het bedrijf begon als de National Manufacturing Company uit Dayton, Ohio, en werd opgericht voor de productie en verkoop van het eerste mechanische kasregister dat in 1879 was uitgevonden door James Ritty. In 1884 werden het bedrijf en de patenten gekocht door John Henry Patterson en zijn broer Frank Jefferson Patterson, en werd het bedrijf omgedoopt tot de National Cash Register Company. Patterson vormde NCR tot een van de eerste moderne Amerikaanse bedrijven door nieuwe, agressieve verkoopmethoden en bedrijfstechnieken te introduceren. Hij richtte in 1893 de eerste verkoopschool op en introduceerde een uitgebreid sociaal programma voor zijn fabrieksarbeiders.
Andere belangrijke figuren in de vroege geschiedenis van het bedrijf waren Thomas J. Watson, Sr., Charles F. Kettering en Edward A. Deeds.
Watson – later door Patterson ontslagen in 1914 – werkte zich uiteindelijk op tot general sales manager. Tijdens een inspiratieloze verkoopvergadering onderbrak Watson hem met de woorden: “Het probleem met ieder van ons is dat we niet genoeg nadenken. We worden niet betaald om met onze voeten te werken – we worden betaald om met ons hoofd te werken”. Watson schreef vervolgens THINK op de ezel. Borden met dit motto werden later in het midden van de jaren 1890 aangebracht in fabrieksgebouwen, verkoopkantoren en clublokalen van de NCR. “THINK” werd later een alom bekend symbool van IBM, dat door Watson werd opgericht nadat hij bij de Computing-Tabulating-Recording Company (CTR) was gaan werken.
Kettering ontwierp in 1906 het eerste door een elektromotor aangedreven kasregister. Binnen een paar jaar ontwikkelde hij de Class 1000 kassa die 40 jaar lang in productie was, en het O.K. Telephone Credit Authorization systeem voor het verifiëren van krediet in warenhuizen.
Deeds en Kettering richtten vervolgens Dayton Engineering Laboratories Company op dat later de Delco Electronics Division van General Motors werd.
In 1913 was het marktaandeel van het bedrijf dominant en werd het met succes vervolgd op grond van de Sherman Antitrust Act van 1890. Tegen het vonnis werd beroep aangetekend en de leidinggevenden ontkwamen althans aan enkele van de strenge eisen van het hof.
Amerikaanse verkoopkracht
Toen John H. Patterson en zijn broer het bedrijf overnamen, waren de kassa’s duur (US$50) en waren er slechts een tiental “Ritty’s Incorruptible Cashier” machines in gebruik. Er was weinig vraag naar het dure apparaat, maar Patterson geloofde dat het product zou verkopen zodra winkeliers begrepen dat het diefstal door verkoopmedewerkers drastisch zou verminderen. Hij stelde een verkoopteam samen dat bekend stond als de “American Selling Force”, die op commissie werkte en een standaardverkoopscript volgde, de “N.C.R. Primer”. Dit was de eerst bekende handleiding voor verkooptraining die er bestond. De filosofie was om een bedrijfsfunctie te verkopen in plaats van alleen een machine. Verkoopdemonstraties werden opgezet in hotels (weg van de afleiding van het bedrijf van de koper) met een winkelinterieur compleet met echte koopwaar en echt geld. Het verkoopperspectief werd omschreven als de “P.P.” of “waarschijnlijke koper”. Zodra de aanvankelijke bezwaren waren weggewuifd en de P.P. interne diefstalverliezen had toegegeven, werd het product gedemonstreerd samen met grote bedrijfsgrafieken en diagrammen. De deal werd bezegeld met een sigaar van 25 cent.
Patterson vond ook de formele verkooptraining academie uit, een zomerevenement dat eerst in tenten werd opgezet en “Sugar Camp” werd genoemd. De eerste bekende vorm van direct mail reclame kwam ook met dank aan Patterson, die poststukken stuurde naar een vooraf bepaalde lijst van adressen over zijn producten. Pattersons “Get a Receipt”-campagne was een van ’s werelds eerste reclamecampagnes.
Welfare WorkEdit
NCR verrichtte uitgebreid welzijnswerk en werd “de modelfabriek van Amerika” genoemd. Sommige historici noemen de eigenaar van het bedrijf, John Patterson, de “vader van de industriële welvaart”. Het bedrijf had zijn eigen welzijnsafdeling en wordt beschouwd als een pionier in Amerika voor dit werk.
Een aantal van de welzijnsinitiatieven van het bedrijf omvatten veiligheidsvoorzieningen, drinkfonteinen, badkuipen, lockers, stoelen en rugsteunen voor machinebedieners, inpandige badkamers en een ventilatiesysteem om voor schone lucht te zorgen. Er waren speciale voorzieningen voor vrouwelijke werknemers, zoals toiletten, kortere werktijden, stoelen met hoge rugleuning, een eetzaal voor vrouwen en lessen in huishoudkunde. In 1893 bouwde NCR de eerste “daglichtfabriek”, met ramen van vloer tot plafond die licht doorlieten en opengezet konden worden om ook frisse lucht binnen te laten.
Uitbreiding
NCR breidde zich snel uit en werd in 1888 multinational. Tussen 1893 en 1906 nam het een aantal kleinere kassabedrijven over.
In 1911 had het een miljoen machines verkocht en was gegroeid tot bijna 6.000 werknemers. In combinatie met rigoureuze juridische aanvallen stelde Pattersons methoden het bedrijf in staat een faillissement af te wenden, meer dan 80 van zijn vroege concurrenten uit te kopen en 95% van de Amerikaanse markt in handen te krijgen.
In 1912 werd het bedrijf schuldig bevonden aan overtreding van de Sherman Antitrust Act. Patterson, Deeds, Watson en 25 andere NCR directieleden en managers werden veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf wegens illegale concurrentievervalsende verkooppraktijken. Hun veroordelingen waren niet populair bij het publiek omwille van de inspanningen van Patterson en Watson om de slachtoffers van de overstromingen van Dayton, Ohio in 1913 te helpen, maar pogingen om hen gratie te verlenen door President Woodrow Wilson waren niet succesvol. Hun veroordeling werd echter in 1915 in hoger beroep vernietigd omdat belangrijk bewijsmateriaal van de verdediging had moeten worden toegelaten.
Twee miljoen eenheden werden verkocht tegen 1922, het jaar waarin John Patterson stierf. In 1925 ging NCR naar de beurs met een emissie van 55 miljoen dollar in aandelen, op dat moment de grootste openbare emissie in de geschiedenis van de Verenigde Staten. Tijdens de eerste wereldoorlog produceerde NCR lonten en vliegtuiginstrumentatie, en tijdens de Tweede Wereldoorlog vliegtuigmotoren, bommenvizieren en codebrekende machines, waaronder de Amerikaanse bommenwerper ontworpen door Joseph Desch.
US Navy Bombe, codebrekermachineEdit
De US Navy Bombe werd door NCR gebouwd voor het United States Naval Computing Machine Laboratory om de Enigma-machine te ontcijferen die Duitse militaire berichten versleutelde.
De door NCR gemaakte Amerikaanse bommenwerpers (ontcijferingsmachines) waren sneller, en al snel beter beschikbaar, dan de Britse bommenwerpers in Bletchley Park en zijn buitenstations.
De Amerikaanse bom was in wezen hetzelfde als de Engelse bom, maar functioneerde beter omdat ze niet gehandicapt waren door het feit dat ze, zoals Keen moest doen vanwege productie moeilijkheden, op het frame van een 3 wiel machine moesten worden gemaakt. Tegen het einde van de herfst kwamen de nieuwe Amerikaanse machines in actie met een snelheid van ongeveer 2 per week, zodat het uiteindelijke totaal in de buurt van 125 kwam.
Na de oorlog
Bouwend op haar ervaring in oorlogstijd met geheime communicatiesystemen, snelle tellers en cryptanalytische apparatuur, werd NCR een belangrijke naoorlogse speler in de ontwikkeling van nieuwe computer- en communicatietechnologie.
In 1953 dienden de chemici Barrett K. Green en Lowell Schleicher van NCR in Dayton een patent in voor “Pressure responsive record materials” voor een kopieerpapier zonder koolstof. Dit werd US Patent 2,730,457 en werd gecommercialiseerd als “NCR Paper.”
In februari 1953 nam het bedrijf de Computer Research Corporation (CRC) over, waarna het een gespecialiseerde elektronica divisie oprichtte. In 1956 introduceerde NCR haar eerste elektronische apparaat, de Class 29 Post-Tronic, een bankmachine die gebruik maakte van magneetstrip-technologie. Samen met de General Electric Company (nu bekend als GE ) produceerde de onderneming in 1957 haar eerste transistorcomputer, de NCR 304. Ook in de jaren 1950 introduceerde NCR MICR (magnetic ink character recognition) en de NCR 3100 boekhoudmachines.
In 1962 introduceerde NCR het NCR-315 Electronic Data Processing System, dat het CRAM-opslagapparaat bevatte, het eerste geautomatiseerde massaopslagalternatief voor magneetbandbibliotheken die door computeroperators handmatig werden benaderd. De NCR 390 en 500 computers werden ook aangeboden aan klanten die niet de volledige kracht van de 315 nodig hadden. De NCR 390 accepteerde vier soorten invoer: magnetische grootboekkaarten, ponskaarten, ponsband en invoer via het toetsenbord, met een bandleessnelheid van 400 tekens per seconde.De eerste computer met geïntegreerde schakelingen van het bedrijf was de Century 100 uit 1968. De Century 200 werd in 1970 toegevoegd. De lijn werd uitgebreid met de Century 300. De Century serie werd gevolgd door de Criterion serie in 1976, NCR’s eerste virtuele machine systeem.
Tijdens deze periode produceerde NCR ook de 605 minicomputer voor intern gebruik. Het was de rekenmachine voor de 399 en 499 boekhoudmachines, verschillende generaties in-store en in-bank controllers, en de 82xx/90xx IMOS COBOL-systemen. De 605 voedde ook de perifere controllers, waaronder het 658 disk subsysteem en de 721 communicatie processor.
In 1974, NCR ontwikkelde scanners en computers markeerden de eerste gelegenheid waar artikelen met de Universal Product Code (UPC) werden gescand bij de kassa van een supermarkt, Troy’s Marsh Supermarket in Troy, Ohio; een paar mijl verwijderd van NCR’s Dayton hoofdkantoor. Het werd behandeld als een ceremoniële gelegenheid en er kwam een beetje ritueel bij kijken. In 1982 hielp NCR’s Peripheral Products Division in Wichita, Kansas, samen met de fabrikant van randapparatuur, Shugart Associates, de computerindustrie een nieuw tijdperk van intelligente, gestandaardiseerde communicatie met randapparatuur in te luiden met de ontwikkeling van de Small Computer System Interface (SCSI). Dankzij de SCSI-norm konden uiteenlopende apparaten zoals schijven, tapes, printers en scanners een gemeenschappelijke interface delen met één of meer computersystemen op een manier die nooit eerder mogelijk was en die model stond voor latere interfaces. NCR ontwikkelde ’s werelds eerste SCSI interface chip op basis van de gezamenlijk ontwikkelde SCSI interface standaard.
In 1986 was het aantal mainframe makers gedaald van 8 (IBM en de “zeven dwergen”) naar 6 (IBM en de “BUNCH”) naar 4: IBM, Unisys, NCR, en Control Data Corporation.
Het bedrijf nam in 1974 de naam NCR Corporation aan.
Kleine computersEdit
In 1982 raakte NCR betrokken bij de architectuur van open systemen. Het eerste systeem van dit type was de door UNIX aangedreven TOWER 16/32, waarvan het succes (er werden er ongeveer 100.000 verkocht) NCR op de kaart zette als pionier op het gebied van industriestandaarden en open systeemarchitectuur op de computermarkt. Deze systemen uit de 5000-reeks waren gebaseerd op Motorola 68k CPU’s en ondersteunden NCR’s eigen transactieverwerkingssysteem TMX, dat vooral door financiële instellingen werd gebruikt. Met deze productlijn bood NCR voor het eerst sinds het begin van de 20e eeuw haar producten aan via andere kanalen dan de eigen directe verkoop. NCR’s OEM System’s Division, die in maart 1984 formeel aan de bedrijfsstructuur werd toegevoegd, was de speerpunt van het ontwerp, de verkoopopbrengsten en de bekendheid en acceptatie van NCR’s Tower-familie op de markt. Een deel van de oorzaak van dit succes was het besluit van het senior management van NCR om veteranen uit de wederverkopersbranche in te huren voor sleutelposities binnen de prille operatie en die eenheid te laten samenwerken met, maar niet verantwoording te laten afleggen aan, NCR’s traditionele managementstructuur. De industrieverschuiving van minicomputer bracht personeel met minicomputer- en reseller-achtergronden zoals het hoofd van de divisie, Dan Kiegler (ex-Datapoint marketing), marketing manager en later directeur van Field Sales, Dave Lang (ex-DEC reseller marketing directeur en verkoper) en andere kritische medewerkers op corporate niveau; die vervolgens een aanvullende field sales organisatie inhuurden die voornamelijk bestond uit bewezen mensen van DEC, Wang en andere haperende minicomputerbedrijven.
In de jaren 80 verkocht NCR verschillende PC-compatibele AT-klasse computers, zoals de kleine NCR-3390 (een “intelligente terminal” genoemd). Ze stelden een aangepaste versie van MS-DOS voor, NCR-DOS genaamd, die bijvoorbeeld ondersteuning bood voor het omschakelen van de CPU tussen 6, 8 of 10 MHz snelheden. De computers waren voorzien van een verbeterde CGA-adapter, de NGA, met een 640×400 tekstmodus die geschikter was voor zakelijk gebruik dan de oorspronkelijke 640×200 modus, waarbij tekens werden getekend met lijnen van één pixel breed, wat een uiterlijk gaf dat leek op dat van de klassieke IBM 3270 terminals. De extra vierkleuren 640×400 grafische modus was vanuit programmeeroogpunt identiek aan CGA’s 320×200 modus.
NCR vervaardigde ook twee eigen series mini-tot-midrange computers:
I-Serie: 9010 (IDPS-besturingssysteem), 9020 en 9100 (IMOS-besturingssysteem), 9040 en 9050 (IRX-besturingssysteem), 9200 / 9300 / 9300IP / 9400 / 9400IP / 9500 / System 1000 modellen 35 / 55 / 65 / 75 (ITX-besturingssysteem). Dit waren “I” (Interactive) computers waarop TTY-terminals konden worden aangesloten. Latere modellen ondersteunden alle communicatieprotocollen die in de industrie gebruikelijk waren.
V-Serie: 8500 (VRX-besturingssysteem) en 9800 (VRX/E-besturingssysteem). Dit waren “V”-series, vergelijkbaar met mainframes, die “Page mode” terminals ondersteunden. De hardware had wel overeenkomsten met de I-Series, maar het besturingssysteem en de gebruikersinterface waren totaal verschillend.
In 1990 introduceerde NCR het System 3000, een computerfamilie van zeven niveaus gebaseerd op Intel’s 386 en 486 CPU’s. Het merendeel van de System 3000-reeks maakte gebruik van IBM’s Micro Channel-architectuur in plaats van de meer gangbare ISA-architectuur, en maakte gebruik van SCSI-randapparatuur naast de meer populaire parallelle en seriële poortinterfaces, wat resulteerde in een topproduct met een topprijsstelling. De 3600 ondersteunde, via NCR-dochteronderneming Applied Digital Data Systems, zowel het Pick-besturingssysteem als Prime Information.
In de jaren 1970 werd het model 770 op grote schaal geïnstalleerd bij National Westminster en Barclays banken in het Verenigd Koninkrijk, maar pas met het model 5070, ontwikkeld in de fabriek in Dundee in Schotland en geïntroduceerd in 1983, begon het bedrijf serieuzere stappen te zetten op de ATM-markt. Latere modellen waren onder meer de 5084- en 58xx (Personas)-series. Begin 2008 lanceerde het bedrijf zijn nieuwe generatie geldautomaten – de 662x/663x SelfServ-serie. NCR heeft momenteel meer dan een derde van de gehele ATM-markt in handen, met een geschatte 18 biljoen dollar die elk jaar uit NCR-automaten wordt opgenomen. Bovendien heeft de expertise van NCR op dit gebied ertoe geleid dat het bedrijf een contract heeft gesloten met het Amerikaanse leger om het Eagle Cash-programma te ondersteunen met op maat gemaakte geldautomaten.
NCR 5xxx-serieEdit
De NCR 5xxx-serie is de reeks (geldautomaten) die door NCR vanaf het begin van de jaren tachtig is geproduceerd. De meeste modellen werden ontworpen en aanvankelijk geproduceerd in haar fabriek in Dundee in Schotland, maar later geproduceerd op verschillende andere locaties over de hele wereld.
Er zijn verschillende generaties geweest:
- 50xx-serie; De eerste modellen die in 1983 werden geïntroduceerd waren de 5070 (interieur vestibule) en 5080 (Through The Wall of TTW) introduceerden een aantal kenmerken die standaard zijn geworden onder geldautomaten. Het meest opvallend is dat de individuele functies van de geldautomaat verdeeld zijn over afzonderlijke modules die gemakkelijk kunnen worden verwijderd en vervangen voor reparatie of aanvulling. De 5080 was voorzien van het standaard anti-vandalisme scherm van gerookt perspex dat het toetsenbord en het scherm bedekte tot de kaarthouder zijn kaart in de automaat stak. Het verbeterde 5084 TTW-model verscheen in 1987 en had een verbeterde antivandalistische afwerking en was de eerste geldautomaat waarbij het perspex scherm niet meer hoefde te worden ingetrokken. De 5085 bood de eerste ruwe stortingsfunctie; de machine leverde de stortingsenveloppen die vervolgens in de kluis van de machine werden opgeslagen voor verdere verwerking in het back-office.
- 56xx-series; geproduceerd van 1991 tot 1997. Verbeterde functies zoals kleurendisplays en verbeterde beveiligings- en gebruiksfuncties werden beschikbaar. De introductie van Media Entry Indicators (MEI) die de kaartinvoersleuf voor de klant markeren, maakte ook deel uit van deze serie. Sommige 56xx-machines die tussen 1994-1996 werden geproduceerd, kregen de naam “AT&T” in plaats van “NCR”, als afspiegeling van de korte periode dat het bedrijf eigendom was van de telecomgigant in het midden van de jaren negentig. Tot de 56xx-modellen behoorden de 5670 (alleen kassaverstrekking binnen in de lobby), 5675 (multifunctionele &storting binnen in de lobby), 5684 (alleen TTW-storting buiten), 5688 (multifunctionele TTW-storting buiten in de lobby) en 5685 (multifunctionele TTW-storting buiten in de lobby).
- De 58xx-serie werd van 1998 tot heden op de markt gebracht als Personas. Deze modellen werden gekenmerkt door de geleidelijke verschuiving naar meer ATM-functionaliteit, waaronder intelligente, enveloploze stortingen door middel van automatische chequeherkenningsmodules, muntuitgifte en elektronische geldherkenningsfuncties waarmee bankklanten contant geld en cheques kunnen storten met onmiddellijke verwerking van de transactie. De 58xx-serie werd ook gekenmerkt door de geleidelijke invoering van LCD-schermen in plaats van het traditionele CRT-scherm. Modellen zijn onder meer de 5870 (compacte binnenlobby met alleen uitgifte), 5873 (binnenlobby met alleen aanvaarding & van contant geld), 5874 (TTW-buitenlobby met uitgifte van contant geld) en 5875 (Multifunctionele TTW). De nieuwste TTW-versies van de Personas-lijn, geïntroduceerd in 2000 en op de markt gebracht als M-serie, voegden functies toe als cash-recycling, muntuitgifte, barcodelezing, een groter 12″ LCD-scherm met touchscreenoptie, en voor het eerst een gemeenschappelijke wandvoetafdruk voor zowel de Multifunctionele (5886) als de enkelvoudige functie (5887).
NCR 66XX-serieEdit
De 6e generatie geldautomaten van NCR staat bekend om de verdere ontwikkeling in de richting van intelligent storten en de uitbreiding van secundaire functies zoals het lezen van streepjescodes.
- De 667x-serie, die op de markt wordt gebracht onder de merknaam Personas M-serie, werd in 2005 geïntroduceerd tot op heden. Deze modellen bestaan uit de 6676 (multifunctioneel apparaat voor binnenhallen) en de 6674 (multifunctioneel apparaat voor door de muur). Het ontwerp van het uitzicht verschilt sterk van het Personas-model; bij de front-access 6676’s wordt de voorklep naar boven toe geopend, wat beweert dat de dienstenruimte wordt gespaard.
NCR Self-Serv 20 en 30 seriesEdit
De nieuwste ATM-diensten van NCR, geïntroduceerd in 2008.
Deze serie is een compleet herontwerp van zowel het uitzicht als de technologische inhoud. Het is ook een product met lagere kosten.
De Self-Serv 20-serie zijn geldautomaten met één functie (bv. cash-out), terwijl de Self-Serv 30-serie volwaardige (cash-out en intelligent storten) automaten zijn.
AT&TEdit
TeradataEdit
Teradata ging in 1990 een samenwerking aan met NCR en werd in 1991 door NCR gekocht. Mark Hurd nam de Teradata-divisie van het bedrijf over in 1999 en wordt gecrediteerd voor het uitbreiden van NCR’s Teradata-activiteiten. Hurd stroomlijnde de activiteiten en investeerde in onderzoek. De Teradata-divisie van NCR werd winstgevend in 2002.
AcquisitieEdit
NCR werd 19 september 1991 overgenomen door AT&T Corporation voor $ 7,4 miljard en werd op 28 februari 1992 samengevoegd met Teradata Corporation. Als dochteronderneming van AT&T telde het bedrijf aan het eind van 1992 53.800 werknemers en contractanten. In 1993 leed de dochteronderneming aan het eind van het jaar een nettoverlies van 1,287 miljard dollar op een omzet van 7,265 miljard dollar. De nettoverliezen bleven aanhouden in 1994 en 1995, verliezen die herhaalde subsidies van de moedermaatschappij vereisten en resulteerden in een personeelsbestand aan het eind van 1995 van 41.100. Gedurende deze drie jaar was AT&T de grootste klant van het voormalige NCR, goed voor meer dan $1,5 miljard aan inkomsten.
Op 15 februari 1995 verkocht het bedrijf zijn micro-elektronica divisie en opslagsystemen divisie aan Hyundai, dat het Symbios Logic noemde. Destijds was dit de grootste aankoop van een Amerikaans bedrijf door een Koreaans bedrijf.
Voor een tijdje, vanaf 1994, werd de dochteronderneming omgedoopt tot AT&T Global Information Solutions, maar in 1995 besloot AT&T het bedrijf te verzelfstandigen, en in 1996 veranderde het de naam terug naar NCR ter voorbereiding op de spin-off. De onderneming zette de redenen voor de verzelfstandiging uiteen in een informatieve verklaring aan haar aandeelhouders, waarin naast “veranderingen in de behoeften van de klant” en “de behoefte aan gerichte tijd en aandacht van het management” het volgende werd vermeld:
…de voordelen van verticale integratie wegen niet op tegen de kosten en nadelen ervan…. In verschillende mate zijn of worden veel van de huidige en potentiële klanten van Lucent en NCR concurrenten van AT&T’s communicatiedienstenbedrijven. NCR is van mening dat haar inspanningen om zich te richten op de communicatie-industrie zijn gehinderd door de terughoudendheid van AT&T’s communicatiediensten concurrenten om aankopen te doen bij een AT&T dochteronderneming.
NCR werd op 1 januari 1997 weer een zelfstandige onderneming.
Onafhankelijkheid
Een van NCR’s eerste belangrijke overnames na de onafhankelijkheid van AT&T kwam in juli 1997, toen het Compris Technologies kocht, een particulier bedrijf in Kennesaw, Georgia dat software produceerde voor restaurantketens. In november 1997 kocht NCR Dataworks Inc., een 60 personen tellend bedrijf in San Antonio, Texas.
De Montgomery County Historical Society en NCR Corporation gingen in 1998 een partnerschap aan voor het behoud van het historische en omvangrijke NCR-archief. In 1999 verhuisde NCR naar schatting drie miljoen items van NCR’s Building 28 naar het Research Center van de Historical Society.
In 1998 verkocht NCR de productie van computerhardware aan Solectron en stopte met de productie van computersystemen voor algemeen gebruik, maar richtte zich in plaats daarvan op de detailhandel en de financiële sector. In 2000 verwierf NCR de leverancier van relatiebeheer Ceres Integrated Solutions en het dienstenbedrijf 4Front Technologies. Recente overnames zijn onder meer self-service bedrijven Kinetics, InfoAmerica en Galvanon, en softwarebedrijf DecisionPoint.
In april 2003 kocht NCR Copient Technologies, een in Indiana gevestigd retail marketing software bedrijf.
CEO Lars Nyberg kondigde in februari 2003 zijn ontslag bij het bedrijf aan om familiezaken te regelen. NCR promoveerde Mark Hurd om Nyberg in maart 2003 te vervangen als CEO. In het begin van zijn nieuwe functie voerde Hurd veranderingen door om kosten te besparen, waaronder ontslagen en het ombouwen van een directie-parkeerplaats tot een ATM-trainingscentrum. Binnen zijn eerste jaar als CEO verdubbelden de aandelen van het bedrijf en werd NCR marktleider in ultra high-end data-warehousing software.
Onder leiding van Bill Nuti
In 2006 verwierf NCR het softwarebedrijf IDVelocity en de afdeling voor de productie van geldautomaten van Tidel, een fabrikant van apparatuur voor de beveiliging van contant geld die gespecialiseerd is in de detailhandel.
Op 8 januari 2007 kondigde NCR aan dat het van plan was zich op te splitsen in twee onafhankelijke bedrijven door Teradata aan de aandeelhouders te verkopen. Bill Nuti zou zijn rol als president en CEO van NCR voortzetten, terwijl Teradata Senior VP Mike Koehler de leiding van Teradata op zich zou nemen. Op 1 oktober 2007 kondigden NCR Corporation en Teradata gezamenlijk aan dat de verzelfstandiging van de Teradata business unit was voltooid, met Michael Koehler als de eerste CEO van Teradata.
Op 11 januari 2007 kondigde NCR plannen aan om haar gehele ATM-productieactiviteiten te herstructureren, waarbij 650 banen in de fabriek in Dundee werden geschrapt. Nog eens 450 banen werden geschrapt in Waterloo, Ontario, Canada. In 2009 werd de productiefaciliteit in Dundee gesloten, samen met fabrieken in São Paulo en Boekarest, vanwege de wereldwijde economische omstandigheden.
NCR breidde haar self-service portfolio uit naar de digitale media markt met de aankondiging in januari 2007 van NCR Xpress Entertainment, een multichannel entertainment kiosk. NCR’s overname van Touch Automation LLC werd aangekondigd op 31 december 2007.
Op 15 oktober 2008 kondigde NCR een wereldwijd reseller partnerschap aan met Experticity, een softwarebedrijf uit Seattle.
In 2009 verhuisde NCR haar hoofdkantoor van Dayton, Ohio naar de buurt van Duluth, Georgia; Dayton was al 125 jaar de thuisbasis van NCR.
In 2009 werd NCR de op een na grootste DVD Kiosk operator in Noord-Amerika door de overnames van The New Release en DVD Play. In 2010 voltooide NCR de overname van het digital signage bedrijf Netkey.
In augustus 2011 kocht NCR Radiant Systems, een bedrijf in horeca- en retailsystemen, voor 1,2 miljard dollar. De horecadivisie van Radiant werd een nieuwe Hospitality Line of Business binnen NCR. De petroleum en convenience retail activiteiten van Radiant werden onderdeel van de retail line of business. Verschillende leidinggevenden van Radiant bleven aan boord, waaronder Scott Kingsfield, die algemeen directeur was van NCR’s Retail Line of Business en NCR in 2014 verliet, en Andy Heyman, die algemeen directeur werd van NCR’s Financial Services line of business.
In augustus 2012 werd het bedrijf getroffen door beschuldigingen van het omzeilen van Amerikaanse economische sancties tegen Syrië, wat de aandelenkoers sterk beïnvloedde.
In februari 2013 rondde NCR de overname af van Retalix (NASDAQ: RTLX), een leverancier van retail software en diensten, voor ongeveer $ 650 miljoen in contanten.
In januari 2014 voltooide NCR de overname van Digital Insight Corporation, een leverancier van online en mobiel bankieren aan financiële instellingen in het middensegment, van participatiemaatschappij Thoma Bravo, LLC voor $ 1,65 miljard in contanten.
In september 2016 werd Mark Benjamin benoemd tot president en chief operating officer van NCR. Benjamin is een 24-jarige veteraan op het gebied van human resources management en zal rechtstreeks rapporteren aan Bill Nuti.
Mike Hayford wordt CEOEdit
In januari 2018 verhuisde NCR zijn hoofdkantoor van de buurt van Duluth, Georgia naar een nieuw kantoor in Midtown Atlanta. Het postadres van NCR is 864 Spring St NW, Atlanta, GA 30308.
In april 2018 wordt Mike Hayford benoemd tot CEO. Hij leidt de strategische verschuiving van het bedrijf van hardwareleverancier naar software- en dienstengeleide leverancier van bedrijfstechnologie.
In 2019 kondigt NCR plannen aan om te beginnen met de bouw van een campus in Belgrado, Servië.
In januari 2021 bereikt NCR een overeenkomst voor de overname van ATM-operator Cardtronics in een deal ter waarde van $ 2,5 miljard.