Omgaan met heimwee als volwassene

Toen ik Houston verliet en naar Los Angeles verhuisde, was de nieuwigheid ontzagwekkend. Er was een droog, koel briesje, leuke comedyshows en het eten was voortreffelijk. Maar na een tijdje was de nieuwigheid eraf. Ik begon me haatdragend, cynisch en vooral met heimwee te voelen.

Toen ik eind twintig was, schaamde ik me een beetje om toe te geven dat ik heimwee had. Dit is geen zomerkamp, dit is het leven! En ik ben een volwassene! Volwassenen horen hun moeder niet te missen en verdrietig te zijn omdat hun vrienden thuis nog steeds plezier hebben, ook al ben jij er niet. We worden verondersteld nieuwe vrienden te maken, nieuwe levens te smeden. Maar de waarheid is, zelfs nu, in mijn 30s, heb ik af en toe heimwee. Maar dat geeft niet, en ik heb geleerd hoe ik ermee om kan gaan.

Waar heimwee echt over gaat

Na een jaar of wat in LA te hebben gewoond, begon ik depressief te worden. Ik was boos op mijn familie omdat ze niet vaak genoeg op bezoek kwam. Ik was veroordelend over de mensen die ik hier ontmoette – ze leken in niets op mijn vrienden thuis. Na een tijdje van me zo te voelen, drong het tot me door: Ik haatte LA niet. Ik miste gewoon mijn oude leven.

Leren mijn heimwee te identificeren maakte het verschil, want in plaats van mijn gevoelens af te reageren op iedereen om me heen, (lees: de hele stad Los Angeles), leerde ik om te gaan met wat me echt dwars zat. Klinisch psycholoog en professor Josh Klapow zegt dat heimwee te maken heeft met onze “instinctieve behoefte aan liefde, bescherming en veiligheid – gevoelens en kwaliteiten die gewoonlijk met thuis worden geassocieerd.”

Dus als we dit niet voelen in onze nieuwe omgeving, kunnen we ons thuis gaan missen. Dat is logisch. Toen ik hierheen verhuisde, kende ik mensen, maar ze waren allemaal nieuw voor me. Het is moeilijk om je beschermd, geliefd en veilig te voelen bij mensen die je niet goed kent. Zelfs als je leeft voor nieuwe plaatsen en ervaringen, kan het gebrek aan vertrouwdheid verrassend schokkend zijn.

In een paper gepubliceerd in Pediatrics, wezen onderzoekers erop dat vier verschillende “risicofactoren” heimwee kunnen beïnvloeden:

• Ervaring: Als je nog nooit weg van huis hebt gewoond, ben je waarschijnlijk vatbaarder om het te missen. Je bent niet gewend om te gaan met gevoelens van onbekendheid.
• Houding: Soms kan heimwee een self-fulfilling prophecy zijn. Als je al voorbereid bent om je ongemakkelijk te voelen in een nieuwe situatie, zul je dat waarschijnlijk ook doen.
• Persoonlijkheid: Onderzoekers hebben het over “onzekere gehechtheid” in termen van kinderen die omgaan met nieuwe verzorgers, maar in principe, als je niet goed bent in het opwarmen aan nieuwe mensen, kan dit uiteraard van invloed zijn op hoe je met de verandering omgaat.
• Externe factoren: Natuurlijk, uw niveau van heimwee zal afhangen van hoe bereid je was om de verhuizing te maken. Moest je het doen, of is dit iets dat je hebt omarmd? Je heimwee hangt ook af van hoe je familie op de verandering reageert.

Zoals alles, is leren hoe heimwee werkt en wat de invloed ervan is, een grote eerste stap om erachter te komen hoe je ermee om moet gaan.

“Prik” jezelf in tegen heimwee

Onderzoeker Chris Thurber zegt dat heimwee het beste in de kiem kan worden gesmoord door er doorheen te werken in plaats van te proberen er weerstand aan te bieden. Hij vertelde CNN dat heimwee “juist datgene is wat inent tegen een toekomstige vlaag van heimwee.” Als je het doorleeft, leer je ermee om te gaan.

Het artikel (en veel onderzoek naar heimwee in het algemeen) is gericht op wat ouders kunnen doen om te voorkomen dat hun kinderen hun thuis te veel missen:

Als er een afspraak is die ouders kunnen maken, dan is het wel dat ze afspreken niet meer om de vijf minuten met hun eerstejaars te communiceren, of dat nu via sms of e-mail is. In plaats daarvan zouden ouders een specifiek tijdstip, één keer per week, moeten afspreken om contact op te nemen met hun kinderen. Dit geeft studenten ook de ruimte en de tijd om sterke sociale banden te smeden met hun medestudenten – de afwezigheid van sociale steun was volgens het rapport van Thurber een sterke voorspeller van heimwee – en om de broodnodige onafhankelijkheid te verwerven.

Als volwassene kun je ditzelfde advies echter opvolgen en je communicatie thuis beperken. Nadat ik was verhuisd, belde ik mijn moeder om de dag en een vriend van thuis op de dagen dat ik niet met mijn moeder sprak. Het was bijna obsessief; het gaf me een veilig gevoel. Maar door dit te doen, verlengde ik mijn probleem. Onthoud, ervaring is een van de vier factoren die invloed hebben op hoe heimwee voelt. Hoe meer je gewend raakt aan het weg zijn van huis, hoe beter je ermee om kunt gaan. Je ent jezelf in. Jezelf toestaan om je een beetje verdrietig te voelen, is een noodzakelijk onderdeel van vooruitgaan.

Stop met stilstaan bij het verleden

Toen ik heimwee had, had ik de slechte gewoonte om mijn oude leven te idealiseren, waarbij ik alle vervelende kleine dingen vergat die erbij kwamen kijken. “Thuis waren de mensen vriendelijker,” zei ik dan. “Je zei hallo tegen vreemden die op straat liepen. Dat kan je niet doen in LA.” Wat waar is, maar de mensen thuis hadden ook hun fouten, net als mensen waar dan ook. Maar niet in mijn hoofd, niet terwijl ik het verleden idealiseerde. Ik kwam van een perfecte plek en deze nieuwe plek was gewoon niet zo cool. Het gras is altijd groener aan de andere kant van het land.

Er is niets mis met een beetje nostalgie, maar verlangen naar de “goeie ouwe tijd” werd problematisch toen het me ervan weerhield te waarderen wat ik in het heden had, en me niet open te stellen voor nieuwe ervaringen en mensen.

Hier is een nog beter idee dan je gewoon te verzetten tegen nostalgie: probeer het in je voordeel te gebruiken. Onderzoek toont aan dat nostalgie je idee van de toekomst kan verbeteren en je gelukkiger kan maken. Je moet alleen weten hoe je het zo kunt inzetten dat het productief wordt in plaats van destructief.

Zoals Psychology Today aangeeft, gaat het erom hoe je je nostalgie focust. Blijf je stilstaan bij het verleden, of richt je je op hoe het je toekomst kan helpen?

Mensen die elke goede ervaring zien als een blijvende verrijking, hebben meer kans op een humeurboost. Maar iemand die zich vooral richt op het contrast tussen verleden en heden, verdoemt elke goede ervaring met de instelling dat niets in de toekomst er ooit aan kan tippen…Om te voorkomen dat u bij dit contrast blijft stilstaan, raadt u aan om het verleden met het heden te verbinden. Als je bijvoorbeeld nadenkt over je huidige baan of gezin, kun je door terug te denken aan je jongere ik die ooit droomde van deze toekomst, je kijk op het leven dat je nu hebt verbeteren. “Teruggeroepen anticipatie kruidt het moment,” zegt hij.

In het kort, nostalgie kan een pijn zijn, of het kan dingen beter maken. Het gaat erom hoe je het gebruikt.

Creëer nieuwe tradities

Houd in gedachten dat heimwee te maken heeft met de “instinctieve behoefte aan liefde, bescherming en veiligheid – gevoelens en kwaliteiten die gewoonlijk met thuis worden geassocieerd.” Wat je ook kunt doen om een gevoel van veiligheid te creëren in je nieuwe huis, hoe beter. Dat betekent meestal dat je de nieuwe plek je eigen moet maken.

Naast gewoon nieuwe mensen ontmoeten en het de tijd geven, is een eenvoudige manier om dit te doen het opbouwen van je eigen nieuwe tradities. En tradities hoeven niet ingewikkeld te zijn. Een traditie kan zo simpel zijn als elke zondagochtend naar de supermarkt gaan (of doordeweeks ’s avonds, als je de drukte wilt vermijden). Hoe meer je gewend raakt om steeds hetzelfde te doen in je nieuwe leven, hoe meer je vertrouwdheid opbouwt, en voor je het weet voel je je veilig op je nieuwe plek en beginnen de heimweegevoelens af te nemen.

Maar misschien is je situatie tijdelijk. Misschien ben je gewoon op reis en kom je snel weer thuis bij je vrienden en familie, maar op dit moment voel je je echt down. Ik voelde me jaren geleden ook zo toen ik in mijn eentje in Europa was met Thanksgiving. Ik had niet verwacht dat ik er zo down van zou worden, maar dat werd ik wel, totdat ik besloot de traditie te vieren door naar een restaurant te gaan, te bestellen wat ik maar wilde en me helemaal vol te proppen met eten (ah, wat een mooie feestdag). Het was een domme (en lichamelijk ongezonde) manier om wat vertrouwdheid op te doen, maar het punt is: door die vertrouwdheid voelde ik me minder heimweeig. Interessant genoeg kwam ik ook andere Amerikanen tegen die hetzelfde deden, en dat hielp ook.

Als je heimwee hebt, is dat niets om je over te schamen. In de kern gaat het om je veilig voelen, en dat is iets waar we allemaal naar verlangen, als kind, als student of als volwassene in de dertig of ouder. Het kan een moeilijke zaak zijn om door te komen, vooral rond de feestdagen, maar het begrijpen ervan gaat een lange weg naar het leren hoe er goed mee om te gaan.

Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd in 2015 en werd bijgewerkt op 9 december 2020 om te voldoen aan de stijlrichtlijnen van Lifehacker.