PMC

Een 55-jarige man uit het zuidwesten van de Verenigde Staten (Tucson, AZ) presenteerde zich met een veranderd sensorium. Hij heeft een geschiedenis van door alcohol veroorzaakte levercirrose. Familieleden meldden dat de patiënt eerder die dag had geklaagd over abdominaal ongemak, waterige, niet-bloederige diarree, malaise en verkleuring van zijn benen. Hij was al meer dan 20 jaar niet meer buiten de Verenigde Staten geweest. Vitale functies waren significant voor hypotensie, tachycardie, tachypneu, en onderkoeling (35,4°C). Pertinente lichamelijk onderzoek onthulde scleral icterus, abdominale distensie, en cutane ecchymosis met verspreide hemorrhagic verschijnen bullae gelegen op beide onderste extremiteiten (Figuur 1A en 1B). Laboratoriumonderzoek bracht een aantal witte bloedcellen aan het licht van 1.2 × 109 cellen/µL, aantal bloedplaatjes 31 × 109 cellen/µL, internationale genormaliseerde ratio 2.1, totaal bilirubine 5.1 mg/dL, serum bicarbonaat 7 mMol/L, bloed ureum stikstof 66 mg/dL, creatinine 6.6 mg/dL, en melkzuur 13.0 mMol/L. De Gram-kleuring van de bullae aspiraat (figuur 1C) en bloed (figuur 1D) onthuld Gram-negatieve bacillen met een gebogen uiterlijk. Groei van alle bemonsterde bronnen geïdentificeerd de boosdoener micro-organisme als Vibrio vulnificus. Ondanks agressieve ondersteunende zorg op de intensivecareafdeling en breedspectrumantibiotica overleed de patiënt helaas aan multiorganfalen.

Vibrio vulnificus is een Gram-negatieve halofiele bacil die endemisch is in kustgebieden van warme gematigde klimaten.1 Gram-kleuring zal vaak een korte, slanke en gebogen Gram-negatieve bacil onder lichtmicroscopie onthullen. Vibrio vulnificus is een potentieel dodelijke ziekteverwekker en de belangrijkste oorzaak van sterfte door zeevruchten in de Verenigde Staten.2 Hoge infectiecijfers worden gemeld in Taiwan, Zuid-Korea, Japan, en de Golf van Mexico van de Verenigde Staten.1 Blootstelling aan V. vulnificus gebeurt ofwel door direct contact met een besmette waterbron of zeevruchten (hanteren of inslikken) wat kan leiden tot gastro-enteritis, huid- en weke delen infectie (vaak necrotiserend), of septikemie.2-4 Onze patiënt had geen contact met een zoutwaterbron, maar had wel garnalen ingeslikt die gekocht waren bij een kraampje langs de weg 2 dagen voor zijn presentatie. Septikemie kan een primair proces zijn (door voedsel overgedragen) of secundair aan een invasieve wondinfectie.1-3 Leverziekte is de meest opvallende risicofactor voor het ontwikkelen van primaire V. vulnificus septikemie, waarbij 96% van de patiënten melding maakt van consumptie van rauwe of onvoldoende gekookte oesters binnen 7 dagen na de ziekte.4,5 Het fataliteitspercentage wordt geschat tussen 34% en 61% in deze populatie.2-5 Bij primaire V. vulnificus septicemia kunnen erythemateuze en bulleuze huidlaesies verschijnen binnen de eerste 24 uur na het begin van de symptomen, wat een vroeg teken is van een mogelijk fatale ziekte.2,5